بایگانی برچسب برای: ترفند های مفید در عکاسی

ریتم در عکاسی

ریتم در عکاسی

ریتم عکاسی به دلیل ایجاد زیبایی های بیشتر در عکاسی مورد توجه و استقبال بسیاری از افراد قرار گرفته است. در واقع ایجاد  یک ریتم خاص در تصویر به کمک سوژه های مختلف تبدیل به یکی از جذاب ترین و جالی ترین و گاها سخت ترین تکنیک های عکاسی شده است. اما منظور از این عبارت چیست ؟ چگونه می توانیم یک ریتم ایده آل در تصویر بسازیم.

ریتم در عکاسی چیست ؟

ریتم یا سرعت بصری، درک هندسی دو بعدی از ضرب تکرار شده است. ریتم با تکرار اشکال مثبت جدا شده توسط فضاهای منفی ایجاد می شود. هنرهای تجسمی و همچنین سایر هنرها مانند موسیقی، تکرار را به عنوان مکث ترکیبی می کند تا حس ریتم را در تصویر ایجاد کند.

ریتم در عکاسی چیست ؟

ویژگی های اصلی ریتم، ترکیبات موزون، پیش بینی و ترتیب آن می باشد. به عنوان مثال شب و روز یا فرض کنید فصلی را در نظر بگیرید که به روشی از پیش تعیین شده و قابل پیش بینی تغییر می کند تا احساس ریتم را بیان کند. ریتم نیز مانند موسیقی در عکاسی مهم است. موسیقی بدون ریتم را می توان به عنوان نویز دسته بندی کرد. اما وقتی در فواصل منظم به ریتم می رسد، برای گوش بسیار خوشایند می باشد.

لازم به ذکر است که ریتم عکس احساس مطلوبی را برای چشم ایجاد می کند. ریتم در هنرهای تجسمی برای ایجاد یک تأثیر ذهنی بسیار موثر عمل کرده و هنگامی که مورد استفاده قرار می گیرد می تواند زیبایی عجیب را به وجود آورد.

اگرچه ممکن است بگوییم الگو دارای ریتم می باشد اما نمی توانیم برای هر ریتم الگویی در نظر بگیریم. این بدان معنی است که لازم نیست تکرار به طور بی وقفه یکسان باشد، اما ممکن است متناوب باشد، می تواند پایان یابد و دوباره تکرار شود.

به عنوان مثال، رنگ های یک قطعه می تواند ریتم را از یک مولفه به مولفه دیگر منتقل کند. می تواند متوقف شود و به جهتی دیگر حرکت کند. خطوط در حال حرکت می توانند ریتم تولید کنند. فرم ها نیز می توانند باعث ایجاد ریتم هنگام تعویض در کنار یکدیگر شوند.

خطوط منحنی به طور شگفت انگیزی شدیدترین و دلنشین ترین تأثیر را در برداشت بیننده از تصویر دارند.

انواع ریتم در عکاسی

آشنایی با انواع ریتم بصری می تواند در انتخاب بهترین ریتم موثر واقع شود و تاثیر بسیار زیادی در خلق یک تصویر فوق هنری داشته باشد.

ریتم منظم عکاسی

نقش و نگارهای یکسانی و فضای برابر بین آنها تشکیل شده است. از تکرارهای منظم برای سازماندهی شی استفاده می شود. نمونه هایی از این ریتم در اطراف ما دیده می شود. مکان های پارک یا قفسه های همراه کالا در فروشگاه ها از این نوع ریتم می باشند.
ریتم منظم می تواند آرامبخش باشد ، اما در صورت استفاده بیش از حد نیز آزار دهنده است. مثل این است که یک نت را بارها و بارها روی پیانو بنوازید. هنرمند اندی وارهول از ریتم منظم برای بیان اعتراض اجتماعی استفاده کرد.

ریتم منظم عکاسی

ریتم پیشرونده

این ریتم با درجه بندی حاصل می شود، پیشرفت زمانی اتفاق می افتد که به تدریج در اندازه، تعداد، رنگ یا برخی از کیفیت های دیگر عناصر تکرار شده افزایش یا کاهش یابد. ریتم پیشرونده هر بار که تکرار می شود، یک تغییر ثابت در نقش ایجاد می کند. هر بار که نقوش ظاهر می شود کمی متفاوت تر از قبل می باشند.

ریتم پیشرونده

ریتم متناوب

تکرار دو یا چند عنصر است که به جای یکدیگر استفاده می شوند.

ریتم متناوب می تواند از چند طریق رخ دهد.
• یک راه معرفی الگوی دوم است.
• روش دیگر معرفی تغییر در محل قرارگیری یا محتوای الگوی اصلی است.
• روش سوم تغییر فضاهای بین الگو است.
• گاهی اوقات، تناوب به سادگی با تغییر موقعیت الگو ایجاد می شود

 

ریتم متناوب

ریتم روان

این ریتم زمانی اتفاق می افتد که عناصر در یک بازه مشخص تکرار شوند، در فضای تصویر خم شوند و سرگردان شوند. تکرار این خطوط منحنی می تواند منظم یا کمی غیر منظم باشد، با این وجود، ریتمی را ایجاد می کند که مایع است یا جریان می یابد و حس حرکت را ایجاد می کند و در طبیعت معمول است. به عنوان مثال رشته کوه ها، تپه ها، امواج دریا …

ریتم روان

ریتم تصادفی

توسط گروه هایی از نقوش یا عناصر مشابه ایجاد می شود که بدون هیچ نظمی تکرار می شوند.
سقوط برف، مزارع برگ، ترافیک همه ریتم های تصادفی را نشان می دهند. به عنوان مثال برگ های پاییز که زمین را پوشانده اند و انبوه مردم ریتم های تصادفی ایجاد می کنند. الگوی هر فرد شخصی می باشد.

ریتم تصادفی

ترکیب معروف ریتمیک

اثر هنری 99 Cent II Diptychon در سال 2001 یک عکس دو بخشی است که احتمالاً در سال 1999 توسط آندریاس گورسکی ساخته شده است، زیرا کار را گاهی اوقات 99 cent.1999 می نامند.

این اثر فضای داخلی یک سوپرمارکت را به نمایش می گذارد که دارای راهروهای متعددی است و کالاهایی را به تصویر می کشد که منجر به اثری رنگارنگ می شود. کار برای کاهش چشم انداز به صورت دیجیتالی تغییر کرده است. این اثر به عنوان گرانترین عکس جهان در حراج سال 2007 مشهور شد. اما این اتمام کار نبود. گورسکی بار دیگر با زیبایی شناسی قابل تشخیص خود، عکسی از چشم انداز رودخانه راین منتشر کرد که در سال 2011، به عنوان گرانترین عکس فروخته شده در تاریخ به یادگار ماند.

ترکیب معروف ریتمیک

عکاسی مادون قرمز

عکاسی مادون قرمز

عکاسی مادون قرمز یا به عبارت زیباتر عکاسی فروسرخ یک تکنیک خاص در ثبت تصاویر است. پس از عکاسی به این روش با جهانی متفاوت روبرو خواهید شد به گونه ای که عاشق آن می شوید. عکس نهایی با آنچه که چشم انسان به نمایش میگذارد تفاوت چشمگیری خواهد داشت. این سبک از عکاسی به کمک پرتو های فروسرخ دید تازه ای به پدیده های طبیعی را به دست می دهد. برای نمونه گیاهانی که اغلب به رنگ های سبز هستند را در مادون قرمز به رنگ سفید می بینیم. عکاسی مادون قرمز تکنیکی است که طی آن با پرتوی فروسرخ سروکار داریم.

مادون قرمز یا Infrared قسمتی از طیف انواج الکترومغناطیسی می باشد که محدوده طول موج آن 0.78 تا 1000 میکرومتر است. جالبی کار اینجاست که این اشعه برای چشم انسان قابل نمایش نیست در نتیجه این عمل تصاویر ثبت شده با استفاده از این طیف نوری می تواند برای بینندگان بسیار جالب توجه باشد.

نور در عکاسی فروسرخ

پیش از آن که به فروسرخ بپردازیم بهتر است نور را بشناسیم.  پرتوی نور یک تابش الکترومغناطیسی است که حاوی فوتون می باشد و طول موج آن در  حدود 380 تا 740 نانومتر محاسبه شده است. نور یک پرتوی مرئی است به این معنا که با چشم انسان دیده میشود. اما این نور مرئی بین دو پرتوی نامرئی به نام های فروسرخ و فرابنفش قرار دارد که طول موج نخستین بلندتر و دومین کوتاه تر از نور است. نور سبب دیده شدن اشیا میشود.

نور در عکاسی فروسرخ

این پرتور ها همانطور که گفتیم برای چشم انسان قابل مشاهده نمی باشد و باید در نظر داشته باشید که تنها می توان گرمای آن را احساس کنیم. برخورد این اشعه با جسام باعث ایجاد گرما می شود و دلیل اصلی وجود گرما در خورشید نیز همین عامل می باشد.

اما چرا فروسرخ؟ ساده است، نور سرخ در نمودار طیف الکترومغناطیسی نسبت به تمام رنگ ها شکست کمتری دارد اما در مادون قرمز حتی شاهد شکست کمتری نسبت به رنگ سرخ هستیم.

از  ساده ترین کاربرد های مادون قرمز کنترل دستگاه ها از راه دور، تبادل اطلاعات در گوشی ها و تحقیقات فضایی هستند.

عکاسی مادون قرمز چیست؟

حال که نور و فروسرخ را شناختیم آسان خواهد بود که این سبک از ثبت تصاویر را شرح دهیم. این نوع از عکاسی در واقع قسمت مرئی نور را نادیده میگیرد و به جای آن پرتوی فروسرخ را به ثبت میرساند. بنابراین ما از دید فروسرخ به اشیا می نگریم. آنچه چشم انسان میبیند را با دوربین ثبت می کنیم و تصاویر شگفت انگیزی از چهره ی طبیعت را میبینیم.

برای شروع عکاسی مادون قرمز نیاز به لوازم جانبی دوربین، هستید تا بتوانید این طیف از نور را بر روی سنسور دوربین خود منعکس کنید. یکی از ابزار هایی که قبل از شروع عکاسی فروسرخ باید آن را تهیه کنید فیلتر مناسب برای این کار می باشد که بتواند طیف های مختلف نور، به غیر از نور مادون قرمز را فیلتر کند.

فیلتر مادون قرمز

همانطور که گفتیم یکی از روش های شروع عکاسی مادون قرمز استفاده از فیلتر مادون فرمز می باشد. اما باید توجه داشته باشید که سنسور دوربین به گونه ای ساخته شده است که در برابر نور Infrared مقاومت داشته باشد پس احتمالا شما هم به این نتیجه رسیده اید که این سبک از عکاسی کار ساده ای نمی باشد. باید در نظر داشته باشید که نشت نور از بخش های مختلف دوربین می تواند باعث خراب شدن تصاویر شما بشود.

برای جلوگیری از این امر باید قسمت های مختلفی مانند هود لنز،گوشه فیلتر و یا منظره یاب دوربین را با وسیله ای بپوشانید تا از نشتی نور به مقدار زیادی جلوگیری شود. اگر شما هم از دوربینی استفاده می کنید که نسبت به نور مادون قرمز حساس نیست نویز دیجیتال در تصویر شما ایجاد می شود و نباید حساس باشید. البته سرعت شاتر طولانی تر و مقادیر ایزو بالاتر می توان نویز را در تصویر شما افزایش دهد پس به آنها نیز توجه کنید.

نمای نزدیک عکاسی فروسرخ

دوربین های دیجیتال جهان متنوع و جالبی دارند و با موج مدرنیته همراه شده اند تا عکاسی را دگرگون سازند. در دوربین های دیجیتالی سنسور هایی وجود دارند که مادون قرمز را دریافت میکنند. نور مادون قرمز پس از ورود به جو همراه خود آلودگی هایی را خواهد داشت که برای ثبت تصاویر مناسب نیستند. بنابراین در دوربین های دیجیتالی فیلتری وجود دارد که آلودگی ها وارد نشوند و تنها بخشی از نور فروسرخ به آن راه می یابد. پس از عبور مادون قرمز از فیلتر و نوردهی طولانی مدت در مرحله ی نهایی به عکس های مادون قرمز دست می یابیم.

تفاوت رفتار انعکاسی فروسرخ با نور مرئی سبب ایجاد موجی از عکس های فروسرخ از پدیده ها گشته است. به تماشای چند تصویر زیبا بپردازیم.

نکات مهم عکاسی مادون قرمز

  1. کامپوزیشن را درست کنید و سعی کنید دنبال نقطه ای بگردید که نور خورشید به صورت مستقیم روی آن تاثیر دارد.
  2. نور دهی بین 10 تا 20 ثانیه نتیجه بهتری به شما خواهد داد
  3. در لانگ اکسپوژر دوربین را کمی تکان دهید.
  4. حال تصویر شما باید مادون قرمز باشد و هیچ بخش شارپی در آن نباشد
  5. حال به تنظیمات مربوط به تراز سفیدی بروید و آن را سفارشی کنید.
  6. فوکوس خودکار دوربین را فعال کنید و آن را روی گزینه ی Live View قرار دهید.

همانطور که می دانید در این سبک شما نیاز به نور دهی طولانی دارید و بنابراین بهتر است از یک سه پایه استفاده کنید و برای جلوگیری از نشت نور تمام منفاذ دوربین را ببندید.

نکات مهم عکاسی مادون قرمز

سر ویلیام هرشل آلمانی که به سبب کشف سیاره ی اورانوس شهرت یافت موفق به کشف مادون قرمز نیز شده است. او نور را از منشور عبور داد و به این طریق بود که فروسرخ را یافت. او طی این عمل دماسنجی را زیر قسمت سرخ رنگ که تاریک بود قرار داد. پس از قرار گرفتن دماسنج به شدت دمای آن افزایش یافت و گرم شد. او نتیجه گرفت که نوعی اشعه ی گرمایی وجود دارد که مانند نور های دیگر که دیده میشوند نیست و نامرئی است. پس از این ها ثابت شد که بیش از 50 درصد از انرژی خورشید از طریق همین پرتو های مادون قرمز از اتمسفر عبور میکند و به زمین میرسد. این کشف بزرگ او نخستین روزنه ها را ایجاد کرد  و امروز سامانه های گرمایشی تابشی  ایجاد شدند.

خصوصیات فرمت تصویربرداری HEIF

با توجه به اینکه استفاده از محتوای دیجیتال در فضای اینترنت افزایش پیدا کرده است نیاز به استفاده از فرمت های جدید نیز بیش از پیش احساس می شود. فرمت های مختلفی امروزه در بسیاری از پلتفرم ها مورد استفاده قرار می گیرند که فرمت HEIF یکی از آنها می باشد که می تواند با حفظ کیفیت تصویر تا حد امکان حجم اشغال شده را کاهش دهد. در این مطلب با انواع مختلف این فرمت مانند HEIC آشنا می شویم و همچنین آن را با فرمت های پرکاربرد مانند JPEG، GIF و PNG مقایسه خواهیم کرد.

فرمت تصویربرداری HEIF

فرمت HEIF چیست ؟

این کلمه مخفف High-Efficiency Image File format می باشد و در واقع یک ظرف برای ذخیره یک تصویر و یا دنباله ای از تصاویر می باشد. این فرمت که نسبتا سبک است می تواند تصاویر را با نسبت فشرده سازی بسیار بالا ذخیره سازی کند که تقریبا 2 برابر فرمت JPEG کارآمد می باشد. همچنین از این فرمت می توان به عنوان یک قالب برای ذخیره کردن تصاویر GIF و یا HDR استفاده کرد.

این قالب توسط شرکت Moving Picture Experts Group (MPEG) در سال 2015 و با استاندارد های لازم تولید شدن و از آن زمان به بعد توسط برخی از برند های معتبر مانند اپل، مایکروسافت و یا کانن مورد استفاده قرار گرفت. تصاویر ذخیره شده با استفاده از این فرمت دارای پسوند .heif هستند در حالی که توالی هایی ویدیویی دارای پسوند .heifs می باشند.

در مقایسه با فرمت های ساده مانند JPEG قالب HEIF قادر است انواع مختلفی از تصاویر و داده ها را در خود ذخیره کند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

  • تصاویر منفرد و کوچک
  • توالی تصاویر (GIF – تصاویر HDR – تصاویر پانوراما – عکاسی پی در پی و …)
  • دستور العمل های پس پردازش یا Post-processing
  • فراداده های تصویری مانند داده های EXIF

قدرتمند بودن این قالب از این جهت بالا می باشد که می توان با استفاده از یک فرمت قدرت چندین قالب تصویری را در اختیار داشته باشید و آنها را با هم ترکیب کنید.

کارایی فرمت HEVC در کد گذاری ویدیو

کدگذاری ویدیو با بازده بالاتر در این فرمت که به H.265 نیز معروف می باشد، یک استاندارد فشرده سازی فیلم به شمار می رود که بهبود های خوبی نسبت به نمونه قدیمی یعنی H.264 داشته است و تا 50 % فشرده سازی بهتری را ارائه می دهد. اولین نسخه از HEVC در سال 2013 و آخرین نسخه از آن در که به استاندارد ITU-T دست پیدا کرد در سال 2016 ارائه شده است. از آن زمان به بعد این فرمت به صورت گسترده این توسط شرکت های نرم افزاری و سخت افزاری مورد استفاده قرار گرفته است.

کارایی فرمت HEVC در کد گذاری ویدیو

امروزه بسیاری از پردازنده های گرافیکی قادر به رمزگذاری و یا رمزگشایی فرمت HEVC می باشند و می توان گفت پرونده هایی که با این فرمت تشکیل شده اند دارای حجم کمتری نسبت به نمونه های دیگر هستند. برند اپل نیز از HEVC به صورت انحصاری برای کد گذاری فایل های HEIF استفاده می کند و از آن به عنوان یک کدگذاری تصویر با بازده بالا یاد کرده.

کدگذاری تصویر با بازده بالا HEIC

همانطور که پیشتر اشاره کردیم انواع مختلفی از فرمت های HEIF وجود دارد که می توان از آن برای کدگذاری تصاویر و توالی های تصویری استفاده کنیم. اپل برای کد گذاری تصاویر در سیستم عامل های IOS و MACOS کد گذاری های HEIC را برای فشرده سازی محتوا استفاده می کند.

مقایسه فرمت JPEG و HEIC

فرمت HEIC در مقایسه با JPEG مزایای بسیاری دارد که همین دلیل نیز باعث شده تا با سرعت بالایی رایج شود. در حالی که فرمت JPEG تصاویر را حتی در بالاترین حالت تنظیمات تا 8 بیت تولید می کند در فرمت HEIC می توانید تصاویر 16 بیتی را در اختیار داشته باشید که باعث شده تا از نظر پتانسیل این فرمت به RAW شباهت داشته باشد و می توان گفت JPEG قابلیت رقابت کردن با آن را ندارد. از همه مهمتر در این فرمت فایل ها بسیار خوب ذخیره می شوند و اندازه پرونده بسیار کوچکتر می باشد. اگر برای شما سوال است که چه مقدار فایل کوچکتر است در ادامه با ما همراه باشید.

برای مقایسه بهتر است تا به تصاویر زیر نگاهی بیندازید. می توان گفت این دو از نظر کیفیت تفاوت خاصی با هم ندارد و هر دو با بالاترین کیفیت به فرمت های فوق تبدیل شده اند.

مقایسه فرمت JPEG و HEIC

مقایسه فرمت HEIF , JPEG

اما بهتر است نگاهی به حجم فایل های HEIC داشته باشیم :

  • Image 001.HEIC – 3.6 MB
  • Image 002.HEIC – 2.7 MB
  • Image 003.HEIC – 2.5 MB
  • Image 004.HEIC – 5.3 MB
  • Image 005.HEIC – 2.7 MB

مجموعه فایل های این فرمت 16.8 مگابایت می باشد.

حجم فایل های JPEG در نمونه های مشابه برابر است با :

  • Image 001.JPEG – 5.9 MB
  • Image 002.JPEG – 4.9 MB
  • Image 003.JPEG – 3.9 MB
  • Image 004.JPEG – 7.9 MB
  • Image 005.JPEG – 4.3 MB

مجموع حجم این فایل ها برابر با 27.0 مگابایت می باشد.

کدام فرمت را برای تصویربرداری انتخاب کنیم ؟

یکی از نکاتی که وجود دارد فشرده سازی فایل های JPEG است که می تواند برای ما بسیار مفید باشد. ما تصویر بالا را با استفاده از JPEGmini فشرده سازی کردیم و اکنون می توان مشاهد کنید که حجم آنها به مقدار زیادی کاهش پیدا کرده است. می توان گفت میانگین حجم فایل ها پس از فشرده سازی تا 60 درصد کاهش پیدا کرده و این می تواند خبر بسیار خوبی باشد.

  • Image 001.JPEG – 4.3 MB
  • Image 002.JPEG – 2.4 MB
  • Image 003.JPEG – 1.9 MB
  • Image 004.JPEG – 4.1 MB
  • Image 005.JPEG – 2.2 MB

جمع فایل های فشرده شده 14.9 مگابایت می باشد.

باید بگوییم که اگر از دسته فایل های JPEG استفاده می کنید بهتر است تا از نرم افزار فشرده سازی برای کاهش حجم فایل های خود بهره ببرید و زحمت تبدیل آنها به فایل HEIC را نکشید. اما در صورتی که پرونده های شما از قبل با فرمت HEIC هستند بهتر است آنها را همانطور که هستند نگهداری کنید.

دستگاه های سازگار با فرمت HEIF

تمامی دستگاه های اپل که از IOS 11 به بعد را دریافت کرده اند از این فرمت تصویربرداری پشتیبانی می کنند. همچنین در محصولاتی که از سیستم عامل مایکروسافت برخوردارند نیز این فرمت پشتیبانی می شود. با اینکه ویندوز 10 از این فرمت پشتیبانی می کند اما باید ویندوز شما ورژن های جدیدتر را در سال 2018 دریافت کرده باشند. به طور کلی تمام دستگاه هایی که پشتیبانی این فرمت را دارند در ادامه برای شما آورده ایم :

سیستم عامل ها : 

  • اندروید 9 (Pie ) یا جدیدتر
  • IOS 11 یا جدیدتر
  • macOS High Sierra یا جدیدتر
  • ویندوز 10 مایکروسافت بعد از آپدیت های سال 2018 (1803)

البته با اینکه مایکروسافت از این فایل ها پشتیبانی می کند در صورتی که نیاز به فشرده سازی فایل ها با پسوند HEVC دارید باید مبلغی را برای این کار بپردازید.

مرورگر ها :

متاسفانه هیچ مرورگری از پسوند HEIC  پشتیبانی نمی کند و برای استفاده از آنها باید از فرمت های ثانویه استفاده کنید.

نرم افزار های پس پردازش :

نرم افزار های پس پردازش از مهمترین برنامه هایی می باشند که امروزه در عکاسی مورد استفاده قرار می گیرد. اینگونه نرم افزار های را می توان جزو تجهیزات عکاسی به شمار آورد.

  • Adobe Lightroom CC 1.5 and newer
  • Adobe Lightroom Classic CC 7.5 and newe
  • Adobe Photoshop 21.2.1 and newer
  • Adobe Photoshop Elements 2020 and newer
  • Affinity Photo
  • GIMP 2.10.2 and newer
  • Pixelmator 3.7 and newer
  • Zoner Photo Studio X and newer

خلاصه مطلب

بدون تردید می توان گفت فرمت HEIF  از فرمت های JPEG, GIF, PNG عملکرد بسیار بهترین دارد و یک فرمت همه کاره به شمار می رود که امکان ذخیره انواع فایل های تصویری را برای شما فراهم می کنند. فایل هایی که با این فرمت جدید ذخیره می شوند علاوه بر حجم پایین تر دارای کیفیت برابر و حتی بالاتر نیز هستند و باعث میشوند تا فضای ذخیره سازی کاهش پیدا کند.

با اینکه فرمت HEIF در حال حاضر توسط برند های کمتری مورد استفاده قرار می گیرند اما برخی از برند های معتبر مانند اپل، کانن و دوربین فوجی فیلم از برند هایی هستند که در حال توسعه این فرمت می باشند.

فوکوس دکمه پشتی چیست

فوکوس دکمه پشتی چیست ؟

فوکوس دکمه پشتی یا Back-Button Focus یک تکنیک در دوربین های عکاسی می باشد که می توانید با استفاده از آن فوکوس و شاتر را به دو دکمه مجزا در دوربین تبدیل کنید که یک روش بسیار مرسوم برای جلوگیری از درگیر شدن فوکوس خودکار هنگام آزاد شدن کلید شاتر می باشد. در این مقاله به صورت مفصل شما را با فوکوس دکمه پشتی آشنا می کنیم و از کاربرد ها آن برای شما می گوییم.

یکی از زمینه هایی که اغلب عکاسان با آن دست و پنجه نرم میکنند (به ویژه عکاسان مبتدی در شروع کار) فوکوس می باشد. داشتن فوکوس مناسب بر روی یک نقطه و یا یک صحنه برای رسیدن به وضوح مناسب استفاده از فوکوس صحیح امری حیاتی می باشد و کاربرد فوکوس با استفاده از دکمه پشتی نیز همینجا اهمیت پیدا می کند. اگر با تکنیک های فوکوس آشنایی ندارید بهتر است تا این مقاله از دی جی 24 را مطالعه کنید.

آشنایی با فوکوس دکمه پشتی

فوکوس یکی از بخش های مهمی است که در تولید یک عکس خود تاثیر دارد. این عامل در عکاسی حیات وحش و یا عکاسی طبیعت از اهمیت بالایی برخوردار  می باشد. داشتن درک درست از نحوه عملکرد سیستم فوکوس نیز می تواند عامل بسیار مهمی باشد که به شما در انجام دادن این کار نیز کمک بزرگی خواهد کرد.

آشنایی با فوکوس دکمه پشتی

البته امروزه با استفاده از دوربین های پیشرفته گرفتن عکس های فوق العاده بسیار راحت تر از قبل می باشد و معمولا عکاسی های ما زمانی پیچیده می شود که سوژه های ما پیچیده باشند. مهم نیست که بر روی چشم در عکاسی پرتره باشید یا منقار یک پرنده، استفاده درست از فوکوس همیشه عامل مهمی به شمار می رود که باید با دقت بالا آن را انجام دهید. استفاده درست از فوکوس دکمه پشتی می تواند برای شما یک تصویر واضح را فراهم کند.

عملکرد Back-Button Focus چگونه است ؟

به زبان ساده این دکمه فوکوس را از کلید شاتر گرفته و  وظیفه آن را به کلید دیگری در پشت دوربین می دهد. این دکمه می تواند هر دکمه فیزیکی در پشت دوربین (به شرطی که برای فوکوس کردن مناسب باشد) تنظم شود. البته بیشتر دوربین های مدرن دارای کلید AF-ON می باشند که معمولا از آن برای این کار استفاده می شود.

عملکرد Back-Button Focus

هنگامی که دوربین عکاسی دیجیتال خود را بر می دارید و دکمه شاتر را تا نیمه فشار می دهید، سیستم فوکوس درگیر می شود و سعی می کند تا بر روی سوژه مورد نظر شما تمرکز را انجام دهد. در صورتی که فشار کمی بیشتر کنید شاتر متوقف می شود تصویر در این هنگام ثبت می شود. همانطور که میدانید دکمه شاتر برای دو منظور مورد استفاده قرار میگیرد، اول فوکوس و دوم عکس گرفتن.

استفاده از کلید شاتر برای این دو منظور می تواند مشکلات متعددی را به دنبال داشته باشید که برای جلوگیر از آن بهتر است تا کلید های دیگری را در پشت دوربین برای فوکوس کردن انتخاب کنید. اگر از کلید دیگری برای درگیر کردن فوکوس استفاده کنید می توانید اکثر این مشکلات را حل کرده و تمرکز بهتری بر روی تصاویر داشته باشید.

مزایا استفاده از دکمه های پشت دوربین برای فوکوس

استفاده از این حالت می تواند مزایای بسیاری را برای شما همراه داشته باشید که برخی از آنها را در ادامه ذکر می کنیم.

استفاده از قابلیت های  AF-C در کناف AF-S

بزرگترین مزیتی که در هنگام استفاده از back-button focusing برای شما ایجاد می شود استفاده از قابلیت عکاسی در حالت AF-C با تمام مزایا AF-S می باشد. از آنجا که دکمه فوکوس تنها در شرایطی که آن را نیاز به فوکوس دارید فعال است می توانید انگشت خود را از آن دور کنید و در صورت نیاز به راحتی تمرکز را بر روی سوژه قفل کنید.

مزایا استفاده از دکمه های پشت دوربین برای فوکوس

برای مثال تمرکز بر روی صورت سوژه با توجه به اینکه نقاط فوکوس در وسط کادر قرار دارند. این بدان معناست که برای فوکوس کردن باید از روش ترکیب مجدد استفاده کنیم و استفاده از این حالت می تواند کمک بسیار بزرگی به ما بکند. همچنین این تکنیک می تواند در زمان هایی که می خواهید با سرعت بالایی عکاسی کنید نیز بسیار موثر است.

فوکوس دستی فوری با کلید پشتی

از آنجا که فوکوس خودکار دوربین تنها زمانی رخ می دهد که کلید مورد نظر در پشت دوربین را فشار دهید، امکان استفاده از فوکوس دستی انواع لنز دوربین برای شما فراهم است و دیگر هنگام آزاد شدن کلید شاتر فوکوس شما از بین نمی رود.

عملکرد فوکوس کلید پشتی

 

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید گاهی ممکن است که FOCUS دوربین شما به دلیل وجود اجسام مختلف در مقابل سوژه دچار مشکل شود و در این هنگام نتوانید تمرکز را به خوبی بر روی سوژه قرار دهید. در اینگونه از صحنه ها بهترین کار استفاده از کلید AF-ON برای قفل کردن تمرکز بر روی سوژه است.

استفاده از فوکوس دکمه پشتی می تواند برای عکاسی از آسان نیز بسیار کمک کند و به جای اینکه بین فوکوس خودکار و دستی جا به جا شوید بهتر است تا از تکنیک دکمه پشتی استفاده کنید.

معایب استفاده از دکمه پشتی برای تمرکز

یکی از معایب استفاده از این تکنیک سازگاری با آن می باشد که ممکن است در ابتدای کار کمی شما را گمراه کند و استفاده از آن سخت به نظر برسد. این امر زمانی که از لنز های سنگین استفاده می کنید بدتر و بدتر می شود و می تواند شما را به مقدار بیشتری خسته کند.

معایب استفاده از دکمه پشتی برای تمرکز

همچنین گاهی اوقات ممکن است که تمرکز خود را بر روی فشار دادن کلید ها از دست بدهید. این مشکل زمانی پیش می آید که در شرایط سرما عکاسی کنید و ممکن است که در این هنگام انگشت های شما بی حس شود و به دلیل احساس نکردن میزان فشار، ممکن است بسیاری از تصاویر از دست شما خارج شود.

راه اندازی فوکوس پشتی در دوربین های کانن

اگر از دوربین عکاسی کانن (DSLR یا بدون آینه ) فرایند تنظیم فوکوس به دکمه پشتی با استفاده از منوی تنظیمات سفارشی انجام می گیرد. البته این بخش بسته به مدل دوربینی که از آن استفاده می کنید کمی متفاوت است اما با مطالعه این بخش می توانید به آن پی ببرید.

راه اندازی فوکوس پشتی در دوربین های کانن

  1. سفارشی سازی (Custom Functions) را در بخش منو باز کنید
  2. به صفحه کنترل های سفارشی (Custom Controls) بروید
  3. در این بخش دکمه شاتر را روی شروع اندازه گیری (metering start) تنظیم کنید
  4. در آخر کلید AF-ON را روی اندازه گیری AF و شروع بگذارید  (Metering and AF start)

فعال کردن فوکوس پشتی در دوربین های نیکون

اگر از دوربین های DSLR یا بدون آینه نیکون استفاده می کنید روند تنظیم فوکوس دکمه پشتی با استفاده از منوی تنظیمات سفارشی آغاز می شود. در دوربین های NIKON نیز بسته به اینکه از چه مدلی استفاده می کنید ممکن است تنظیمات کمی متفاوت باشد.

فعال کردن فوکوس پشتی در دوربین های نیکون

  1.  منوی تنظیمات سفارشی (Custom Settings) را باز کنید
  2. صفحه فوکوس خودکار (Autofocus) را انتخاب کنید
  3. فعال سازی فوکوس (AF activation) را تایید کنید
  4. گزینه (AF-ON only) را بزنید

برای دوربین های نیکون که فاقد کلید AF-ON هستند باید از کلید های AE/L – AF/L استفاده کنید :

  1. منوی تنظیمات سفارشی (Custom) را انتخاب کنید
  2. برگه Controls را باز کنید
  3. کلید اختصاصی AE-L/AF-L را فعال کنید
  4. زمانی که بر روی گزینه AF-ON هستید کلید OK را بزنید

Back-Button focus در دوربین های سونی

اگر یکی از دوربین های سونی را استفاده می کنید نیز می توان یک دکمه را در قیمت پشتی برای استفاده از فوکوس خودکار انتخاب کنید. جدیدترین مدل های این برند دارای کلید AF-ON هستند که می توان از آن برای فوکوس دکمه پشتی بهره ببرید.

Back-Button focus در دوربین های سونی

در محصولات سونی باید ابتدا فوکوس خودکار را از شاتر جدا کنید. این کار را می توانید با استفاده از منوی “menu and finding” و گزینه “AF w/ shutter” انجام دهید. (حتما آن را خاموش کنید)

اکنون این کلید باید برای فوکوس تنظیم شده باشد، اگر این اتفاق نیفتاد بهتر است تا چک کنید که قبلا این دکمه برای فعالیت دیگری انتخاب نشده باشد. برای این کار از منوی “Custom Key” و یا پیدا کردن “AF-ON” مطمئن شوید که درست تنظیم شده است.

عکاسی لوموگرافی

عکاسی لوموگرافی چیست؟

به لطف مدارس تصویربرداری استفاده از عکاسی آنالوگ در عصر حاضر افزایش پیدا کرده است و بسیاری از تصویربرداران اماتور و یا حرفه ای به این نوع از عکاسی علاقه نشان داده اند. اگر در حال جست و جو در مورد اشکال مختلف عکاسی هستید آنالوگ برای شما مزایا منحصر به فرد بسیاری را ارائه می دهد. برای مثال به شمار یاد می دهد تا عکاس بهتری شوید و معمولا به ویرایش حداقلی نیاز دارد. البته این شور در عکاسی آنالوگ وجود دارد که باید منتظر بمانید تا زحمات خود را بر روی یک تصویر مشاهده کنید. حال اگر در دنیای عکاسی تصمیم دارید تا کمی بیشتر در این شاخه حضور داشته باشید و علاقه مند به استفاده از دوربین های مختلف و سبک های متفاوت عکاسی هستید، پس احتمالا شما نیز به این فکر کرده اید تا وارد دنیای عکاسی لوموگرافی شوید.

لوموگرافی به به عنوان یک شکل منحصر به فرد از عکاسی به شما این امکان را می دهد تا سبک های بیشتری را امتحان کنید و خلاقیت بیشتری در تصاویر خود داشته باشید. این فعالیت یک حرکت با استفاده از دوربین آنالوگ می باشد و توسط “Lomographic Society International” تسهیل می شود. این نوع عکاسی به تصویربرداران اجازه می دهد تا خلاق باشند و با عکس های خود بازی کنند.

اما شاید برای شما نیز این سوال پیش آمده باشد که واقعا عکاسی لوموگرافی چیست و چرا باید از آن استفاده کنیم؟

تعریف عکاسی لوموگرافی

لوموگرافی در تصویربرداری

لوموگرافی نوعی از عکاسی است که از دوربین های آنالوگ برای ایجاد یک تصویر با فوکوس نرم و رنگ های روشن استفاده می شود. البته کلمه لوموگرافی بیشتر برای عکاسانی استفاده می شود که با استفاده از دوربین های آنالوگ عکاسی می کنند (توسط انجمن بین المللی لوموگراف) اما معمولا این کلمه برای هر تصویربرداری که از دوربین ارزان قیمت و عجیب غریب برای عکاسی استفاده می کند کاربرد دارد.

این سبک عکاسی غیر معمول به عکاسان یا به اصطلاح لومو گرافیست ها این امکان را می دهد تا تکنیک هایی مانند اعوجاج، تاری و یا نوردهی متعددی را در عکس های خود بگنجانند، از غضا تمامی این تکنیک ها در عکاسی معمولی ” بد ” تلقی می شوند. با این حال عکاسان لوموگرافیست از فلسفه فکر نکن و شات کن استفاده می کنند که این امکان را برای آنها فراهم کرده تا از زوایای غیر معمول و در شرایط نوری مختلف عکس های عجیب غریب بگیرند.

10 قانون عکاسی لوموگرافی

طبق جنبش لوموگراف ها که آدرس وب سایت آنها “Lomography.com” می باشد باید هر چیزی که از آن لذت می برید را ثبت کنید و هر قانونی که باعث محدودیت شما می شود را دو بیندازید.

قوانین لومو در عکاسی

اگر شما نیز به این نوع از عکاسی علاقه دارید باید بدانید که عکاسی لوموگرافی دارای قوانینی می باشد که باید از آنها آشنایی داشته باشید تا بتوانید یک عکاسی مفرح را برای خودتان فراهم کنید :

  1. هر جایی که می روید دوربینتان را با خود ببرید
  2. در هر زمانی از شبانه روز از دوربین استفاده کنید
  3. لوموگرافی دخالت در زندگی شما نیست بلکه بخشی از زندگی شما است
  4. از زاویه های مختلف تصویربرداری کنید
  5. تا جایی که ممکن است به سوژه های عکاسی لوموگرافی نزدیک شوید
  6. فکر نکنید
  7. سریع باشید
  8. لازم نیست از قبل بدانید که چه چیزی را در تصویر ضبط کنید
  9. و یا پس از آن
  10. نگران هیچ قانونی نباشید !

شروع جنبش لومو (Lomo)

لومو در lomography معانی مختلفی دارد. می تواند نشان از شرکت روسی lomo مخفف Leningrad Optics and Mechanics Association باشد که سازنده اولین دوربین لوموگرافی بودند که دوربین آنها در سال 1982 به بازار عرضه شد. همچنین این تعریف می تواند نشان دهنده کلمه LC-A که مخفف Lomo Kompakt Automat است نیز باشد که یک دوربین برای این گونه عکاسی است.

جنبش لومو در سال 1991 هنگامی آغاز شد که دو دانشجوی اتریشی در سفر به پراگ با دوربین LC-A برخوردند و از آن برای شرح سفر های خود استفاده کردند. این دو پس از اینکه تحت تاثیر نگاه سورئال، اغلب اوقات دنیایی دیگر از تصاویر خود با رنگ های زنده شدند، اقدام به خرید و فروش این دوربین برای علاقه مندان در اتریش کردند. محبوبیت LC-A پس از این اتفاق در خارج از کشور افزایش یافت و سرانجام در سال 1992 Stranzinger و Fiegl انجمن لوموگرافی را تاسیس کردند. سازمانی تشکیل شده از لوموگراف هایی از سراسر جهان که از دوربین هایی با کیفیت پایین برای ثبت تصاویر لومو خود استفاده می کنند.

خصوصیات عکاسی لوموگرافی

خصوصیات Lomographic در عکاسی

عکاسان معمولا به دلیل استفاده از قوانین متعدد برای بالا بردن کیفیت تصاویرشان، خلاقیت خود را از دست می دهند. به همین دلیل برخی از آنها به دنبال راه هایی برای به دست آوردن دوباره خلاقیت خود هستند. اگر شما نیز با همچین مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنید باید بدانید که بهترین راه برای این کار عکاسی لوموگرافی است که شما را تشویق به استفاده از تکنیک های اشتباه می کند.

ویژگی های دیگری که باعث شده تا لوموگرافی از دیگر سبک های تصویربرداری متمایز باشد عبارتند از :

  • رنگ های بیش از حد اشباع شده
  • اعوجاج های نوری شدید
  • سوژه های رنگارنگ
  • قرار گرفتن بیش از حد در معرض نوردهی
  • تار شدن تصویر (Blurring)
  • استفاده از روش های جایگزین برای پردازش

برخی از گزینه های موجود مانند رنگ های بیش از حد اشباع و یا کنتراست را می توان با پردازش فیلم و اسلاید رنگی مانند فیلم استاندارد 35 میلیمتری نیز به دست آورد.

انواع دوربین لوموگرافی

دوربین های لوموگرافی

برای تمرین لوموگرافی می توانید از انواع دوربین عکاسی ها استفاده کنید. ابزار های ساده مورد استفاده در این سبک معمولا دارای قیمت پایینی نیز هستند و معمولا به عنوان دوربین های اسباب بازی شناخته می شوند. البته دوربین های ساده بدون نگرانی در مورد جنبه های مختلف تصویر به شما این اجازه را می دهند تا عکاسی کنید. در ادامه نگاهی به دوربین های مناسب برای عکاسی لومو می اندازیم.

دوربین های چاپ سریع

همانطور که میدانید دوربین عکاسی چاپ سریع به شما این امکان را میدهند تا به لطف فیلم های مخصوصی که دارند بلافاصله عکس های خود را چاپ کنید. این دوربین ها در حال حاضر در دنیای لوموگرافی بسیار رایج هستند و دلیل آن نیز تولید یک نمونه دوربین چاپ سریع توسط جامعه لوموگرافی می باشد. این دوربین که نام Lomo’Instant Camera را به آن داده اند، قیمت 99 دلاری دارد و می توانید با فشردن یک دکمه تصاویر خود را چاپ کنید.

دوربین های چند لنزی

این نوع از دوربین های لومو دارای چندین لنز هستند و اولین نمونه آنها ActionSampler بود که از قیمت 39.9 دلاری برخوردار بود. در این دوربین چهار لنز در یک ربع مرتب شده بودند و زمانی که با این دوربین عکس می گیرید هر فریم 35 میلیمتری به 4 بخش تقسیم می شود و تصاویر جداگانه ای را ایجاد می کند. البته از این نمونه دوربین مدل های دیگری نیز وجود دارد که در آنها 8 لنز موجود است و می تواند 8 تصویر متوالی را برای شما ایجاد کند.

دوربین فیش آی (Fisheye Cameras)

با استفاده از دوربین های فیش آی می توانید تصاویری بگیرید که شکل گرد دارند و با تصاویری که با دوربین های معمولی گرفته می شوند متفاوت هستند. دوربین های چشم ماهی این امکان را می دهند تا با لنز هایی که زاویه 70 درجه ای دارند عکس هایی با جزئیات بیشتری ثبت کنید. از اولین نمونه های این محصولات می توان به Fisheye One اشاره کرد که قیمت 49.99 دلاری دارد. البته در صورتی که یک دوربین حرفه ای دارید می توانید از لنز فیش آی نیز استفاده کنید.

دوربین های پانوراما

این نوع از دوربین ها برای شما امکان این را فراهم می کنند تا محیط بیشرتی را در تصاویر خود جای دهید. می توان گفت این محصولات تصاویر با ابعاد بالاتری را تولید می کنند و Sprocket Rocket با قیمت 74 دلار و Spinner 360 با قیمت 99 دلار نمونه هایی ا این محصولات به شمار می روند.

دوربین های پین هول (Pinhole)

این نوع از دوربین ها تشکیل شده از یک جعبه ضد نور و یک فیلم PINHOLE ساخته شده اند. این دوربین ها تصویر را بر اساس انتشار مستقیم و خطی نور تولید می کنند. در این محصولات به لطف عمق میدان بی نهایت می توانند از فاصله نزدیک و یا بسیار دور با وضوح مناسبی از اشیا عکاسی کنند. این محصولات دارای دیافراگم کمی هستند که باعث شده تا عکاسی از سوژه های سریع و یا در شرایط تاریکی بسیار سخت و یا غیر ممکن شود.

دوربین های فرمت متوسط

برخلاف دوربین های دیجیتال این دوربین عکاسی لوموگرافی با استفاده از فیلم با فرمت متوسط ، تصاویر بزرگ و جزی را تولید می کنند. این نوع از فیلم ها بسیار بزرگتر از 35 میلیمتر هستند و در انواع 120 میلیمتر و 220 میلیمتر در دسترس می باشند. گفتنی است که نمونه اول می توانید در هر رول 12 تصویر 6 در 6 سانتی متری را ایجاد کند و دومی نیز 24 تصویر 6 در 6 تولید می کند.

مزایا و معایب عکاسی لوموگرافی

لوموگرافی می تواند نواقص ظاهری خود را داشته باشد که البته از این مورد نیز می توانید به نفع خود استفاده کنید. در این دوربین ها ممکن است نشت نور رخ دهند و معمولا تصاویر غیر قابل پیش بینی هستند. نشتی نور زمانی رخ می دهد که دوربین شما دارای یک سوراخ باشد که باعث می شود تا نور اضافی به دوربین شما وارد شود. البته این گونه از نشتی ها می تواند تصاویر توهم زا را ایجاد کند که چندان هم بد نیست.

عکاسی لوموگرافیک

غیر قابل پیش بینی بودن عکاسی لوموگرافی آن را سرگرم کننده و گاهی ناامید کننده می کند. این عامل بسیار لذت بخش است زیرا شما می توانید تصاویر جذاب و لحظه ای را ایجاد کنید که در عین حال از نظر بصری زیبا هستند. البته ممکن است گاها ناامید کننده نیز باشد و می توان گفت مانند هر نوع دوربینی یادگیری دوربین های لومو نیز می تواند در بهبود کار شما تاثیر داشته باشد.

لوموگرافی اگرچه توسط بیشتر عکاسان معتبر مورد انتقاد قرار گرفته و حتی در برخی از موارد مورد تمسخر نیز واقع شده است، اما می توان گفت این ژانر راهی مناسب برای افرادی است که می خواهند تصاویر بی نظم و یا گیج کننده تولید کنند است.

نحوه استفاده از پرسپکتیو دو نقطه ای

پرسپکتیو ابزاری قدرتمند در عکاسی می باشد. البته چشم انداز دارای انواع مختلفی است که در این مطلب قصد بررسی نحوه استفاده از پرسپکتیو دو نقطه ای را داریم که می تواند در بهبود دادن تصویر شما تاثیر زیادی داشته باشد.

پرسپکتیو دو نقطه ای چیست؟

پیشتر در مورد پرسپکتیو در عکاسی صحبت کرده بودیم. هنگام صحبت در مورد چشم انداز اصطلاح نقطه محو اغلب استفاده می شود. این نقطه در تصویر محلی می باشد که در آن همه خطوط به هم نزدیک و یا ناپدید می شوند. برای مثال این نقطه در تصویر زیر جایی می باشد که جاده به پایان می رسد.

آشنایی با تکنیک پرسپکتیو دو نقطه ای

همانطور که مشاهده می کنید زمانی که از یک پرسپکتیو استفاده می کنید، نقطه ناپدید شدن توجه را به سمت خود جلب می کند در حالی که دو نقطه محو شده سوژه را در آغوش می کشد. پرسپکتیو دو نقطه ای نیز دقیقا به همین عامل اشاره دارد و می توان گفت این تکنیک زمانی کاربردی است که در بخش افق دو نقطه از تصویر محو می شوند.

کاربرد دیدگاه دو نقطه ای درعکاسی

خطوطی که از این نقاط به دست می آیند به ما نشان می دهند که باید به چه چیزی در تصویر دقت کنیم. می توان گفت در صورتی که از چشم انداز دو نقطه ای به خوبی در تصویر استفاده شود، برای تصاویر شما جلوه ای بی نظیر و خارق العاده را فراهم می کنند. این کار با استفاده از خطوط جلو بر میانه تصویر تاکید می کند.

نحوه استفاده از پرسپکتیو دو نقطه ای

شما می توانید در هر نوع از سبک عکاسی یک پرسپکتیو دو نقطه ای ایجاد کنید. این دیدگاه به ویژه در عکاسی معماری بسیار کاربردی است و می تواند به تصاویر جلوه و کاربرد را بیفزاید.

روش استفاده از پرسپکتیو دو نقطه ای

یکی از کاربرد هایی که تکنیک دو نقطه ای دارد این است که می توانید با استفاه از آن به سوژه خاصی تاکید داشته باشید برای مثال در عکاسی معماری این سوژه می تواند یک ساختمان باشد. با اینکه می توان از این نوع پرسپکتیو در بسیاری از سبک های عکاسی استفاده کرد اما بیشترین کاربرد آن در عکاسی معماری می باشد.

آموزش ایجاد پرسپکتیو دو نقطه ای

آموزش ایجاد پرسپکتیو دو نقطه ای 

پیدا کردن یک مکان مناسب

برای این نوع از ترکیب بندی یکی از مهمترین مراحل پیدا کردن مکان مناسب است که باید با دقت انجام شود. برای این کار باید توجه داشته باشید در محل مورد نظر دو خط وجود داشته باشند که به صورت مستقیم به سمت سوژه می رود. البته برخلاف دیدگاه تک نقطه ای در این تکنیک خطوط باید به سمت بیرون هدایت شوند نه به سمت داخل و معمولا از خط افق سر چشمه می گیرند.

سوژه مناسب پرسپکتیو دو نقطه ای

در تصویر بالا سمت چپ می توانید نمونه ای از دیدگاه یک نقطه ای را مشاهده کنید و در سمت راست دیدگاه دو نقطه ای دیده می شود. بهتر است تا برای شروع کار عکاسی خود از یک ساختمان با شکل مستطیلی عکاسی کنید که برای شروع بسیار سوژه مناسبی می باشد.

یافتن محل قرار گیری

جایی که برای عکاس در آن قرار می گیرد همیشه یک عامل مهم به شمار می رود. البته این عمر زمانی که قصد عکاسی پرسپکتیو دو نقطه ای را دارید اهمیت بالاتری پیدا می کند و می توان گفت این کار یک عنصر اساسی هنگام تصویربرداری شما می باشد.

شما باید در جایی بایستید که در وسط سوژه قرار داشته باشید و خطوط از کنار شما عبور کنند. ساختمان های سوژه های بسیار خوبی برای عکاسی شما هستند و اگر می خواهید عکاسی معماری انجام دهید بهتر است تا از یک گوشه به سوژه مورد نظر خود نگاه کنید.

شروع به عکاسی کنید

هنگامی که در مقابل سوژه ایستاده اید زمان آن رسیده است تا تنظیمات عکس را بررس کنید. ترکیب مرکزی موضوعی بحث برانگیز در میان عکاسان می باشد، اما زمانی که صحبت از دیدگاه دو نقطه ای می باشد موضوع متفاوت است. در نوع از ترکیب بندی بهترین کار می تواند قرار دادن تصویر در بخش مرکزی باشد که البته بسیاری از عکاسان حرفه ای نیز همین کار را انجام می دهند.

شروع عکاسی پرسپتیو نقطه ای

دو نقطه محو شما باید یا در خط افق قرار بگیرند و یا در گوشه ای از تصویر باشند. البته می توانید در پس پردازش خطوط محو شده را کمی ویرایش کنید و یا می توانید عکس خود را کمی برش بدهید تا خطوط در تصاویر تثبیت شوند. البته برش دادن را به دلیل پایین آمدن وضوح تصویر پیشنهاد نمی کنیم. برای آزمایش کردن تصویر نهایی خود، بهتر است تا به آن نگاه کنید و سپس به دنبال خطوط محو شده باشید. اگر آنها را پیدا کردید کار شما به پایان رسیده است.

مثلث طلایی

نحوه استفاده از مثلث طلایی در ترکیب بندی

قوانین ترکیب بندی از مواردی هستند که تمامی تصویربرداران با انواع رایج آن مانند قانون یک سوم آشنا می باشند. در این مقاله به شما آموزش می دهیم تا از تکنیک ترکیب بندی مثلث طلایی در عکس های خود استفاده کنید. این نوع ترکیب بندی با قانون یک سوم تفاوت هایی دارد و نباید با این مورد اشتباه گرفته شود.

ترکیب مثلث طلایی چگونه شکل می گیرد؟

قانون یک سوم عناصر مهمی را روی قاب شما روی خطوطی قرار می دهد که باعث شده تا این قانون ایجاد شود. این خطوط با استفاده از 9 جعبه با اندازه مساوی در فریم شما شکل گرفته اند. حال نوبت آشنایی با Golden Triangle می باشد که به جای جعبه در آن از مثلث استفاده شده است که باعث ایجاد اشکال مورب در ترکیب بندی شما می شود. با اینکه داشتن دوربین و لنز دوربین عکاسی حرفه ای یک شرط می باشد، اما نمی توان گفت تمامی افرادی که دارای تجهیزات حرفه ای هستند تصویربرداران حرفه ای می باشند.

استفاده از تکنیک های ترکیب بندی یکی از روش های بالابردن کیفیت تصاویر می باشد که در اینجا قصد بررسی یکی از آنها را داریم. قاب خود را تصور کنید و از گوشه سمت چپ بالا یک خط مورب بکشید به پایین سمت راست بکشید. البته کدام گوشه زیاد فرقی ندارد و شا تنها به یک خط مورب نیاز دارید. حال از گوشه پایین سمت چپ یک خط مورب به سمت بالا رسم کنید تا خط دیگر را قطع کند و برای طرف دیگر نیز همین کار را مانند تصویر زیر انجام دهید.

ترکیب بندی با استفاده از مثلث طلایی

همانطور که مشاهده می کنید در قالب خود مثلث هایی داریم که در عکاسی به مثلث طلایی معروف هستند و می توانید با استفاده از آنها به راحتی ترکیب بندی خود را انجام دهید.

عکاسی با استفاده از Golden Triangle

هنگامی که شبکه خود را برای استفاده از این ترکیب آماده کردید متوجه دو نقطه تقاطع خواهید شد که یکی از آنها در سمت چپ و دیگری در سمت راست ترکیب شما حضور دارند. همانند قانون یک سوم باید نقاط مورد نظر سوژه خود را بر روی این نقطه ها قرار دهید. عکس ها دارای یک نقطه اصلی و هستن که خطوط از آنها عبور می کنند و با کمک این نقاط باید از مثلث طلایی استفاده کنید.

قانون مثلث طلایی در ترکیب بندی

  • نقطه مورد علاقه : این موضوع اصلی شما را نشان می دهد. برای مثال هنگام گرفتن یک پرتره از صورت، باید چشم سوژه را بر روی یکی از این نقاط قرار دهید. البته در سوژه هایی مانند خانه، درخت و … باید آنها را نیز بر روی نقطه تقاطع قرار دهید.
  • خطوط پیشرو : در این حالت خطی که به سوژه منتهی می شود از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این همان چیزی است که بر خلاف قانون یک سوم تصویر شما را مثلثی شکل می کند بنابراین شما به دنبال یک خط مورب هستید که به موضوع اصلی منتهی می شود.

سوژه های مناسب برای ترکیب بندی مثلث طلایی

مکان هایی وجود دارد که استفاده از مثلث طلایی در آنها تنها با استفاده از زاویه هلندی امکان پذیر می باشد که البته برای همه عکاسان استفاده از این زاویه ایده عال نیست. بنابراین چه نوع عکسهایی برای این تکنیک ترکیب بندی مناسب می باشند؟ جواب این سوال را در ادامه برای شما آورده ایم.

سوژه های مناسب برای قانون Golden Triangel

  • پرتره : پرتره های استاندارد در این حالت احتمالا به درد شما نمیخورد و در عوض می توانید  از تصاویری استفاده کنید که سوژه در آنها نشسته و یا دراز کشیده است. برای ایجاد خط مورد می توانید با زاویه بازی کنید و همچنین به دنبال بازو ها و پاها برای ایجاد خطوط مورب در تصویر باشید.
  • کوه ها : وقتی خط افق شما صاف نیست گزینه های بیشتری برای ایجاد Golden Triangle در اختیار دارید. از یک خط افق مورب استفاده کنید که به سمت سوژه اصلی شما هدایت شود. البته می توانید از تپه های شنی نیز به همین روش استفاده کنید.
  • جاده : می توانید از یک جاده که قالب شما را به صورت مورب برش می دهد برای تشکیل مثلث طلایی استفاده کنید. ایستادن در کنار جاده یکی از روش های مناسب برای موب نشان داده آن می باشد.

سوالات متداول در مورد ترکیب بندی مثلث طلایی

در مورد ترکیب بندی مثلث طلایی

Golden Triangle به چه معناست؟

این تکنیک یکی از روش های ترکیب بندی است که به قانون یک سوم شباهت دارد. در این تکنیک به جای استفاده از خطوط مستقیم از خطوط مورب استفاده شده است که مثلث هایی را ایجاد کرده اند و به عنوان راهنما عمل می کنند. سوژه اصلی تصویر باید بر روی این مثلث ها قرار بگیرد.

نسبت طلایی در عکاسی چگونه استفاده می شود؟

نسبت طلایی یکی از روش های ترکیب بندی است که با قرار دادن سوژه بر روی نقاط به خصوصی در کادر می توانید کار ترکیب بندی متنوعی را برای تصویر خود ایجاد کنید.

بررسی نسبت طلایی و قانون یک سوم

نسبت طلایی و قانون یک سوم

وقتی صحبت از قوانین ترکیب بندی می شود ما اغلب در مورد نسبت طلایی و قانون یک سوم می شنویم که هر دو برای هدایت کردن چشم بیننده به یک بخش خاص موثر می باشند. اما سوال این است که کدام یک از این دو مورد برای عکاسی ما مناسبتر می باشد؟ در این مطلب سعی کرده ایم تا تمام اطلاعات در مورد این دو موضوع پرکاربرد ترکیب بندی را برای شما بیان کنیم.

نسبت طلایی چیست؟

نسبت طلایی ابزاری ترکیبی می باشد که برخی آن را با نام مارپیچ فیبوناچی نیز می خوانند و این نسبت بخشی از یک شی طبیعی می باشد. می توان این قانون را بر حسب یک فرمول ریاضی نیز ذکر کرد که عبارتست از :

a/b = (a+b)/a = 1.61803398875

که فرم کوتاه شده آن 1:1.618 می باشد. مانند بسیاری از روش های ترکیب بندی می توان گفت نقاشان کلاسیک اولین کسانی بودند که از این روش ترکیب بندی استفاده کردند. میتوان گفت ما تصاویری را ترجیح می دهیم که در آنها حس هماهنگی وجود داشته باشد که نسبت طلایی و قانون یک سوم دو تا از راه های ایجاد این هماهنگی می باشد. نسبت طلایی باعث می شود تا چشم بیننده به طول متعادلی در تصویر هدایت شود.

قانون یک سوم و نسبت طلایی

نکته مهمی که در مورد این نسبت وجود دارد این است که می توانید از آن با و8 روش مختلف استفاده کنید. می توانید با استفاده از این تکنیک به چهار روش عمودی و چهار روش با جهت گیری افقی تصویربرداری کنید.

نسبت طلایی در عکاسی چیست؟ 

نسبت طلایی در ترکیب بندی

آشنایی با قانون یک سوم

قانون یک سوم هم یکی دیگر از قوانین ترکیب بندی می باشد که به صورت نرم افزاری حتی در بسیاری از دوربین های ارزان قیمت و برنامه های ویراِش تصویر وجود دارد و می تواند کمک بسیاری در استفاده از این تکنیک به ما داشته باشد. در این تکنیک باید تصویر خود را به سه قسمت تقسیم کرده اید. ابتدا به صورت عمودی و سپس به صورت افقی این کار را انجام دهید.

برای شروع این کار بهتر است تا دو خط را در میان صفحه ابتدا در بخش ⅓ و سپس در بخش ⅔ تصویر به صورت عمودی  ایجاد کنید و سپس همین کار را به صورت افقی انجام دهید. توجه داشته باشید که با این کار صفحه را به 9 بخش تقسیم می کنید.

قانون یک سوم

برای استفاده از قانون یک سوم در عکاسی باید سوژه خود را در یکی از نقاط تلاقی قرار دهید. با قرار دادن سوژه در این نقاط، تصویر از نظر زیبایی شناختی بهتر می شود و جلوه بهتری نسبت به سوژه ای که در وسط قرار دادن به دست می آید. حال که با این دو قانون ترکیب بندی آشنا شدید بهتر است تا به سراغ مقایسه نسبت طلایی و قانون یک سوم برویم.

مقایسه نسبت طلایی و قانون یک سوم

بهتر است همین حالا به این نکته اشاره داشته باشیم که هیچ یک از این دو تکنیک ترکیب بندی بر یکدیگر پیشی ندارند و هر یک از آنها دارای مزایایی می باشد که باعث شده تا برای نوعی از صحنه ها مناسب باشند. در ادامه در مورد هر یک از این روش های ترکیب بندی به صورت مفصل بحث خواهیم کرد.

استفاده از قانون یک سوم برای ایجاد علاقه در صحنه های ساده

به عنوان یک قاعده کلی می توان گفت ترکیب یک سوم برای صحنه های ساده و مینیمالیستی مورد استفاده قرار می گیرند. این تکنیک حواس پرتی زیادی ندارد و معمولا در پس زمینه و پیش زمینه جزییات زیادی موجود نیست. هنگامی که سوژه شما یک قسمت از 9 قسمت تصویر را تشکیل میدهد مناسب برای یک عکاسی پرتره می باشد که ارزش دیدن را دارد. البته این نوع از ترکیب بندی برای عکاسی از محصول مناسب نمی باشد و کاربردی ندارد.

مقایسه نسبت طلایی و قانون یک سوم

استفاده از نسبت طلایی برای تاکید بر جنبش

با استفاده از مفهوم نسبت طلایی چشم بیننده در امتداد خط حرکت می کند و در انتهای مارپیچ قرار می گیرد. این بهترین نوع ترکیب بندی برای زمان هایی مانند مسافرت است که اتفاقات زیادی در آن رخ می دهد. سوژه های این عکاسی می تواند افراد، ساختمان ها و یا سایز سوژه ها باشد. گفتنی است که از نسبت طلایی بیشتر برای انتقال احساس حرکت به تصویر استفاده می شود.

مزایا نسبت طلایی در ترکیب بندی

بهترین قانون ترکیب بندی برای صحنه

وقتی وارد دنیای عکاسی می شویم همه ما قانون یک سوم را یاد می گیریم. این تکنیک رایج ترین قانون ترکیب بندی می باشد. به نظر می رسد نقاط کانونی در تقاطع های تعیین شده توسط این قانون به دست آمده است خوشایند تر می باشند. با این حال اینکه از کدام قاعده نسبت طلایی و قانون یک سوم استفاده می کنیم، همیشه به صحنه مورد نظر بستگی دارد.

بررسی و خرید انواع لنز دوربین عکاسی در این بخش از وب سایت دی جی 24.

اگر موضوعی داشته باشیم که در آن اتفاقات زیادی رخ نمی دهد می توانیم از قانون یک سوم استفاده کنید و این کار کمک میکند تا تصویر هیجان انگیز تر به نظر برسد. این در حالی است که نسبت طلایی کمی پیچیده تر است و می توانید از آن در صحنه هایی که حرکت را نشان می دهند برای هدایت چشم بیننده استفاده کنید.

اتصال دوربین کانن به گوشی

با وارد شدن سیستم های بیسیم مانند وای فای به دوربین های دیجیتالی بسیاری از کار های تصویربرداری راحت تر از قبل شده است. یکی از پیشتازان استفاده از سیستم های بی سیم کانن می باشد که امروزه بسیاری از دوربین های این برند دارای وای فای و بلوتوث هستند که می توانید با استفاده از آنها ارتباط بی سیم میان دوربین و دستگاه های دیجیتالی دیگری مانند تلفن همراه ایجاد کنید. در این مطلب قصد داریم تا شما را با نحوه اتصال دوربین کانن به گوشی با استفاده از اپلیکیشن Camera Connect آشنا کنیم.

معمولا این سیستم ها که با نام Built in نیز شناخته می شوند با استفاده از اپلیکیشن های اختصاصی هر برند فعالیت خود را انجام می دهند. در گذشته استفاده از این اپلیکیشن ها یکی از معضلات بسیاری از تصویربرداران بود اما در حال حاضر استفاده از آنها به مقدار زیادی آسانتر شده است. اپلیکیشنی که در این مطلب قصد بررسی آن را داریم Canon Camera Connect می باشد که به صورت اختصاصی برای دوربین های کانن توسعه داده شده است و مورد تایید برند CANON است.

قابلیت های اپلیکیشن Camera Connect

نحوه اتصال دوربین کانن به گوشی

این برنامه می تواند برای بسیاری از فعالیت ها کار شما را آسانتر کند برای مثال به راحتی می توانید با اتصال دوربین کانن به گوشی خود تصاویر حجیم RAW را با فرمت JPG در تلفن خود ذخیره کنید و از آنها برای پروژه های مختلف خود استفاده کرده و کار خود را پیش ببرید. با استفاده از دوربین های کانن می توانید به وسیله بلوتوث، NFC و یا وای فای به دستگاه های دیگر متصل شوید و انواع فعالیت های دوربین را بر روی دستگاه دیجیتالی دیگری انجام دهید.

بررسی قیمت لنز دوربین کانن در این بخش از وب سایت دی جی 24.

همچنین می توانید با استفاده دستگاه های دیگر به انواع یک کنترل از راه دور استفاده کنید و دوربین خود را کنترل کرده و یا اطلاعات را ذخیره سازی کنید. این ورژن از اپلیکیشن کانن رابط کاربری بسیار خوبی دارد و استفاده از آن بسیار راحت تر از نمونه های دیگر انجام می شود و از قابلیت های جدیدی که در این نسخه وجود دارد می توان به “AUTOMATICALLY TRANSFER IMAGES WHILE SHOOTING” اشاره کرد که امکان انتقال تصاویر بلافاصله پس از شات کردن را فراهم می کند اشاره کرد. از ویژگی های دیگر این اپ می توان به تبدیل کردن تلفن یا تبلت به یک کنترل از راه دور اشاره کرد و می توانید با استفاده از موبایل خود به راحتی تنظیمات، فوکوس و بسیاری از دیگر کار ها را انجام دهید.

مراحل اتصال دوربین کانن به گوشی با Camera Connect

ابتدا باید این برنامه را برای تلفن و یا تبلت خود دانلود کرده که می توانید برای این کار به مارکت های خود مراجعه کنید. این برنامه برای IOS و ANDROID به صورت رایگان عرضه می شود. همچنین بهتر است تا از سازگاری دوربین با این اپلیکیشن اطمینان حاصل کنید. برای شروع کار بهتر است تا وای فای دوربین خود را روشن کنید. البته باید دقت داشته باشید که گزینه Wi-Fi Hotspot را فعال کنید تا تلفن شما به وای فای دوربین متصل شود. پس از آن می توانید در تلفن خود در بخش تنظیمات وای فای نام دستگاه را مشاهده کنید و به آن متصل شوید.

اتصال دوربین کنون به دستگاه های هوشمند

نحوه کارکردن با نرم افزار Camera Connect کانن

پس از اتصال به دوربین و وارد شدن به اپلیکیشن با تصویر زیر مواجه می شوید که در ادامه بخش های مختلف آن را برای شما شرح خواهیم داد. در قسمت بالا سمت راست می تواند یک علامت آنتن و در کنار آن ضربدر را مشاهده کنید که برای قطع اتصال به کار می رود. همچنین در سمت چپ تصویر می توانید به تنظیمات دسترسی داشته باشید.

آشنایی با محیط نرم افزار Camera Connect

گزینه اول موجود در تصویر برای مشاهده تمام تصاویر دوربین مورد استفاده قرار می گیرد. این تصاویر به صورت پیش فرض با توجه به تاریخ آنها مرتب شده اند و به راحتی با لمس کردن هر تصویر می توانید آن را به صورت بزرگ مشاهده کنید. همچنین از این بخش می توانید تصاویر را حذف و یا در گوشی خود ذخیره کنید.

عکاسی از راه دور با اتصال دوربین کانن به گوشی

دومین گزینه ای که در تصویر مشاهده می کنید برای استفاده راه دور می باشد که تلفن همراه شما را به یک ریموت بی سیم تبدیل می کند. با استفاده از این بخش دید زنده ای از دوربین در اختیار شما قرار می گیرد و همچنین می توانید فوکوس را در اختیار داشته باشید. البته در پایین کادر بسیاری از دیگر تنظیمات نیز در اختیار شما می باشد که می توانید از آنها استفاده کنید.

استفاده از گوشی به عنوان ریموت دوربین

در آخرین بخش تصویر نیز می توانید تنظیمات دوربین را تغییر دهید که می توان از آن برای تغییر تاریخ، زمان و تایم زون دوربین استفاده کنید. به صورت کلی استفاده از نرم افزار جدید این برند برای اتصال دوربین کانن به گوشی کار ساده ای می باشد. برای دیدن دوربین هایی که از این قابلیت پشتیبانی می کنند می توانید به این بخش مراجعه کنید.

نحوه استفاده از خطوط پیشرو در عکاسی

خطوط راهنما،خطوط پیشرو و یا خطوط هدایتگر نام هایی هستند که برای این عناصر به کار برده می شود. خطوط از اساسی ترین و ساده ترین ابزار های تصویربرداری هستند. البته به دلیل تنوع در این آنها ممکن است در ابتدا استفاده از خطوط کمی سخت باشد. این ابزار های ساده به راحتی می توانند در احساسات تصاویر تاثیر گذار باشند. در این مقاله قصد داریم تا نحوه استفاده از خطوط پیشرو در عکاسی را برای شما شرح دهیم.

نحوه استفاده از خطوط پیشرو در ترکیب بندی

از بارزترین ویژگی های این خطوط این است که چشم تصویربردار را راهنمایی می کنند و از یک قسمت تصویر به منطقه دیگر اشاره می کنند و معمولا از پیش زمینه تا پس زمینه را در بر می گیرند. به همین دلیل برخی به آنها خطوط اصلی نیز گفته می شود که عکس را جا به جا کرده و آنها را به هم پیوند می دهند. از متداول ترین خطوط راهنما اصلی می توان به جاده ها،رودخانه، نرده و یا دره ها اشاره کرد که از نظر جسمی در فضا کشیده می شوند.

نحوه استفاده از خطوط پیشرو در ترکیب بندی

این نوع خطوط به دلیل حقیقی بودن بسیار مورد استفاده قرار می گیرند و می توان گفت یک تصویر کاملا واقعی را برای بیننده ایجاد می کنند. چندین روش برای استفاده از خطوط پیشرو در عکس ها وجود دارد که اولین گزینه، استفاده از آنها به عنوان سوژه اصلی تصویر می باشد که فضای زیادی را اشغال کرده و توجهات را جلب می کند. خطوط اصلی همیشه مسیری نیستند که شما واقعا می توانید آن را دنبال کنید. می توان گفت آنها تنها الگوهایی هستند که بر روی زمین یا آسمان وجود دارند و چشم بیننده را هدایت می کنند.

مزایا استفاده از خطوط پیشرو در عکاسی

می توان گفت تکنیک های ترکیب بندی همه چیز برای ساختار تصویر هستند و با استفاده از آن شما در حال سازماندهی کردن تصویر هستید. معمولا این کار برای این انجام می گیرد که پیام تصویر را تا جای ممکن به صورت موثری به بیننده القا کنیم و خطوط از بهترین ابزار ها برای این امر می باشد. اگر جاده ای پیش زمینه و پس زمینه را به هم متصل کند شما فقط یک ساختار ترکیبی ایجاد کرده اید و اگر ابری سوژه شما را محاصره کرده باشد و چشم بیننده را به سمت خود بکشاند باز هم همان نتیجه به دست آمده.

کاربرد خطوط در عکس

در موارد دیگر خط خود موضوع شما قرار دارد. مطمئنا خطوط از عناصر ساده ترکیب می باشند که می توانند علاقه و احساسات را برای تصویر را ایجاد کنند. برای مثال یک خط خمیده ملایم، داستان بسیار متفاوتی از یک خط تیز و دندانه دار روایت می کنند بنابر این حتی تصویر یک کوه در برابر آسمان می تواند احساسات بسیار شدیدی را منتقل کند. همین حالت در شکل های مختلف به وجود آمده بر روی شن ها نیز وجود دارد.

مزایا استفاده از خطوط در تصویر

نحوه استفاده از خطوط به عنوان مانع

می توان گفت چشم به راحتی به دنبال خطوط می رود و عبور از آن بسیار سخت می باشد. اگر با افق ها درست برخورد نشود بالا و پایین تصویر به هم میریزد به همین دلیل بیشتر عکاسان حرفه ای به دنبال افق هایی هستند که نرم باشند و یا عنصر دیگری از آسمان و زمین از آنها عبور می کند تا احساسات و ارتباط بیشتری را ایجاد کند. صاعقه، رنگین کمان، ابر هر یک می توانند یک خط راهنما در نظر گفته شوند. به طور کلی می توان گفت استفاده از خطوط پیشرو در عکاسی کار سختی نمی باشد و می توانید با کمی خلاقیت سوژه های خود را یافت کنید.

نحوه استفاده از خطوط به عنوان مانع

بنابراین اگر می خواهید با استفاده از خطوط تصویری را ایجاد کنید که به هم پیوسته باشد باید به دنبال خطوطی باشد که به اشتباه حرکت می کند و می تواند تصویر را تقسیم کند. قرار دادن موانعی مانند درخت ها برای بستن کادر می تواند کمک بزرگی به ترکیب بندی شما داشته باشد که البته بسیاری از تصویربرداران این نوع از کادر بندی را قبول ندارند و از آن استفاده نمی کنند.

موضوعات مورد استفاده از خطوط در عکاسی

با اینکه در هر صحنه استفاده از موضوعات خاصی پیشنهاد می شود اما همانطور که مشاهده کردید تا بسیاری از سوژه های مورد استفاده را تا همین جای کار برای شما معرفی کردیم. در ادامه به برخی دیگر از آنها اشاره خواهیم کرد.

  • جاده ها و مسیر های ساخته شده توسط انسان
  • رودخانه ها و امواج اقیانوس
  • تپه های شن و ماسه
  • سازه ها و خطوط صخره ای سطح زمین
  • سایه های ایجاد شده از نور پس زمینه
  • رد پاهای محو شده در دور دست
  • درخت های افتاده
  • الگو های یخ
  • دره ها

موضوعات مورد استفاده از خطوط در عکاسی 

گفتنی است که خطوط می توانند به شکل الگوهایی ظاهر شوند که مواردی از آنها را در ادامه آورده ایم :

  • رنگین کمان
  • تنه درختان
  • راه شیری در شب
  • آبشار
  • ستون ها در معماری
  • خطوط افق
  • ابر ها
  • خطوط اغراق آمیز از لنز های زاویه باز

استفاده موثر از خطوط پیشرو در عکاسی

شاید بیشتر از اهمیت استفاده از خطوط پیشرو در عکاسی، استفاده موثر از آنها مهم باشد که بسیاری از عکاسان آماتور در این بخش به مشکل می خورند. برای مثال اگرچه اتصال پیش زمینه و پس زمینه به یکدیگر خوب می باشد اما نباید همیشه اجبار به انجام این کار داشته باشید. باید به این توجه داشته باشید که این کار به بهبود تصویر شما کمک می کند یا خیر؟ به طور کلی باید بگوییم که هر عکسی به یک درخت افتاده و یا آلگو هایی از رد پا نیاز ندارد. نمونه ای از این تضاد را در تصویر زیر مشاهده میکنید.

اگر شما نیز می خواهید خطوط را در تصویر خود ایجاد کنید خرید لنز واید پیشنهاد ما به شما می باشد!

استفاده از خطوط در عکاسی

استفاده موثر از خطوط پیشرو در عکاسی

بنابراین اگر می خواهید از خطوط به طور موثری در تصویر خود استفاده کنید بهتر است مسیر های زیر را طی کنید :

  1. یک خط جالب پیدا کنید و دریابید که چه مقدار جلب توجه می کند
  2. اطمینان حاصل کنید که این خط باعث حواس پرتی بیننده نمی شود
  3. احساسات خط را درک کنید و ببینید این نوع احساسات برای تصویر شما خوب است یا نه
  4. تصمیم بگیرید که می خواهید خط عنصر اصلی تصویر باشد یا عصر فرعی
  5. برای افزایش ضربه خط نزدیک آن بایستید و از لنز واید استفاده کنید
  6. لبه های عکس خود را پر کنید تا بیننده بر روی تصویر متمرکز شود
نحوه گرفتن تصاویر شارپ

نحوه گرفتن تصاویر شارپ

یکی از مواردی که باعث ناامیدی عکاسان می شود نداشتن لطافت و تاریک بودن تصویر است. عکس هایی با وضوح بالا و یا شارپ بسیار جذاب تر از تصاویر نرم می باشند به همین دلیل در این بخش تصمیم گرفتیم تا نحوه گرفتن تصاویر شارپ را برای شما به اختصار توضیح دهیم. دلایلی وجود دارد که باعث می شود برخی از تصاویر شما تار ظاهر شود که عبارتند از :

  1. سرعت شاتر طولانی می تواند لرزش های دست را ضبط کند و از این طریق یک تصویر تار را برای شما به وجود آورد.
  2. سوژه شما ممکن است در حال حرکت باشد و باعث تار شدن تصویر شود. البته اگر سرعت شاتر طولانی تر باشد تاری تصویر نیز بیشتر می شود.
  3. فوکوس ضعیف منجر به ایجاد یک تصویر نرم می شود.
  4. ممکن است لنز شما بی کیفیت باشد و برای ثبت تصاویر شارپ مناسب نباشد.
  5. ممکن است ایزو شما مقدار زیادی را داشته باشد و در نتیجه این امر نویز های زیادی ایجاد می شود و می توان گفت جزییات تصویر را به مقدار زیادی از بین می برد.

برای حل مشکل وضوح تصویر بهتر است تا مشکلات ذکر شده را رفع کنید تا به وضوح مورد نظر خود دست پیدا کنید. البته موارد دیگری نیز در گرفتن تصاویر شارپ تاثیر دارد که در ادامه به آنها نیز اشاره خواهیم کرد.

چگونه تصاویر شارپ تری تهیه کنیم؟

چگونه تصاویر شارپ تری تهیه کنیم؟

مقدار ایزو را تنظیم کنید

برای شروع کار باید به ایزو دوربین خود توجه داشته باشید. بهتر است تا با کمترین مقدار ISO شروع به تصویربرداری کرده و در صورت نیاز آن را افزایش دهید. مقدار پایه برای دوربین نیکون من ISO 200 می باشد. مقدار پایه ای ایزو تصاویر بسیار واضحی را برای شما تولید می کند که می توان گفت از بالاترین کیفیت ممکن برخوردار است.

با بالا رفتن ایزو نویز در تصاویر بیشتر می شود و این نویز ها  وضوح را به مقدار زیادی پایین می آورند. البته باید بدانید که برخی از مواقع به دلیل نوردهی بهتر با بالا رفتن مقدار ایزو کیفیت تصویر بهتر می شود. پیشنهاد می کنیم تا مقاله ما را درباره ایزو و تاثیر آن بر عکس ها مطالعه کنید.

بهترین حالت را برای گرفتن تصاویر شارپ را انتخاب کنید

بهترین حالت برای گرفتن تصاویر شارپ

به شخصه وقتی در نور کم در حال عکاسی هستم دوربین را بر روی حالت اولویت دیافراگم قرار داده و سپس شروع به تصویربرداری می کنم. همچنین مقدار دیافراگم را در باز ترین حالت ممکن تنظیم می کنم تا نور بهتری را در تصاویر خود داشته باشم. البته گشودگی دیافراگم در لنزهای مختلف با یکدیگر متفاوت است و مقادیر مختلفی را در بر می گیرد.

پس از تنظیم دیافراگم دوربین به صورت خودکار مقدار سرعت شاتر را برای ما اندازه گیری کرده و می تواند برای گرفتن تصاویر شارپ تر به شما کمک بسیاری بکند. اگر با حالت های مختلف دوربین آشنایی ندارید بهتر است تا سری به این مقاله دی جی 24 بیندازید.

سرعت شاتر سریع تری را انتخاب کنید

بعد از اینکه دوربین را روی حالت اولویت دیافراگم قرار دادین و حالت اندازه گیری مناسب را انتخاب کردید دوربین را به سمت سوژه بگیرید و دکمه شاتر را نیمه فشار دهید. با انجام این کار باید سرعت شاتر در پایین منظره یاب برای شما نمایش داده شود.

  • اگر سرعت شاتر 1/100 یا سریعتر نشان داده می شود باید مقدار مناسبی باشد، مگر اینکه در صحنه شما سوژه ای در حال حرکت باشد و یا در حال استفاده از یک لنز بلند باشید. اگر باز هم سوژه ای در تصویر شما تار به نظر می رسید از سرعت شاتر های 1/200 و یا 1/500 استفاده کنید.
  • از طرف دیگر از مقدار سرعت شاتر زیر 1/100 باشد می توان گفت شما نور مناسب در تصویر ندارید. بهتر است برای رفع این مشکل نوردهی محیط را بهبود ببخشید.

در محل های تاریک از بیشترین مقدار ISO استفاده کنید

نحوه عکاسی با وضوح بالاتر

اگر هنوز هم تصاویر شما تار می باشد، سعی کنید تا دوربین را ثابت نگه دارید و مقدار ایزو را افزایش دهید. در محل هایی که نور بسیار کم است بهترین کار برای گرفتن تصاویر شارپ بهتر است تا ایزو را بالا ببرید و سرعت شاتر را در حالت سریع تری قرار دهید. با اینکه این کار باعث ایجاد نویز در تصویر می شود اما معمولا بهتر از گرفتن یک تصویر تار عمل می کند.

کاربرد Auto ISO در وضوح تصویر

امروزه بسیاری از دوربین های دیجیتال از قابلیت ایزو خودکار برخوردارند که برای بالا بردن وضوح تصویر و شارپنس بسیار مهم می باشد. بنابراین بهتر است تا این قابلیت را روشن کنید و حداکثر میزان آن را بر روی ISO 1600 تعیین کنید. اگر گزینه انتخاب حداقل سرعت شاتر را نیز در اختیار دارید آن را بر روی 1/100 تنظیم کنید.

این ویژگی در دوربین ها بسیار کاربردی است زیرا اگر مقدار نور ورودی به لنز کاهش یابد و سرعت شاتر به 1/100 برسد، دوربین به صورت خودکار ایزو را افزایش می دهد. اگر دستان شما کمی لرزش دارد بهتر است تا حتما از لرزشگیر ها استفاده کنید. بهترین گزینه برای این کار سه پایه دوربین است که برای بسیاری از سبک های تصویربرداری مناسب می باشد.

+++ خرید انواع سه پایه دوربین عکاسی در این بخش از وب سایت دی جی 24.

تاثیر فوکوس در گرفتن تصاویر شارپ

تاثیر فوکوس در گرفتن تصاویر شارپ

بیاموزید که چگونه باید فوکوس را انجام دهید و با قوانین این فعالیت کنار بیاید. یکی از تاثیر گذارترین موارد در شارپ بودن تصویر انجام صحیح فوکوس می باشد. اگر سوژه مورد نظر شما در تصویر تار می باشد اما چیزی نزدیک به دوربین بسیار واضح است قطعا مشکل از فوکوس شماست. اگر کل تصویر تار است و هیچ چیز واضح نمی باشد دلیل آن میتواند استفاده از فوکوس دستی در کنار سرعت شاتر بالا باشد. اگر در رسیدن به فوکوس خود مشکل دارید بهتر است تا مواردی که در ادامه به آنها اشاره کرده ایم را با دقت مطالعه کنید.

  • کمبود نور می تواند باعث اختلال در فوکوس خودکار دوربین شود به همین دلیل بهتر است قبل از شروع کار، اطمینان داشته باشید که نور مناسب برای این فعالیت در محیط وجود دارد.
  • بسیاری از دوربین های دیجیتال به شما این امکان را میدهند تا با دکمه دیگری به غیر از دکمه شاتر فوکوس خود را انجام دهید. این کار می تواند دقت شما را در انجام این عمل بالاتر ببرد. البته برای دقیق انجام گرفتن این فعالیت بهتر است تا کمی به این روش عادت کنید.
  • فوکوس خودکار دوربین با استفاده از کنتراست فعالیت خود را انجام می دهد. برای مثال در صورتی که بخواهید بر روی یک دیوار سفید فوکوس کنید این کار عملی نمی شود اما اگر بر روی قسمت سیاهی از یک دیوار سفید فوکوس را انجام دهید به سرعت انجام می شود. بهتر است برای داشتن فوکوس بهتر نقاطی که دارای کنتراست بالایی هستند را انتخاب کنید.

دیافراگم شارپ را انتخاب کنید

دیافراگم نقش موثری را در وضوح تصویر دارد. برای گرفتن تصاویر شارپ بهتر است تا به دیافراگم توجه ویژه ای داشته باشید. من برای عکاسی از منظره بیشتر از دیافراگم F/8 یا F/11 استفاده می کنم این در حالی است که برای پرتره از مقدار F/1.4 تا F/8 را استفاده می کنم. بهتر است با با بازی کردم با این مقدار هم عمق میدان مناسب را برای تصاویر خود ایجاد کنید و هم وضوح مناسب را به دست آورید. می توانید از لرزشگیر دیجیتال و یا اپتیکال خود نیز برای گرفتن وضوح بهتر در تصویر استفاده کنید.

مقایسه لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

مقایسه لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

لرزشگیر ها از کاربردی ترین ابزار ها در تصویربرداری می باشند که برند های معروف در حال توسعه آنها هستند. همانطور که می دانید کانن و نیکون هر دو در زمینه تثبیت کننده های لنز نقش بسیار موثری را داشته اند در حالی که سونی و پنتاکس برای ایجاد تثبیت کننده های دوربین تلاش های زیادی را انجام داده اند. به دلیل سوالات زیاد در این زمینه تصمیم گرفتیم تا مقاله ای را بنویسیم و در آن به مقایسه لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین بپردازیم و مزایا و معایب هر یک را بررسی کنیم.

آشنایی با لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

Image Stabilization و Vibration Reduction و Optical Stabilization هر یک نوعی لرزشگیر می باشند و ممکن است قبلا نام هایی آنها را شنیده باشید. در حالی که معنی تمامی این نام ها یکسان است (همه آنها لرزشگیر میباشد) تنها نامگذاری آنها با یکدیگر تفاوت دارد که برند های مختلف این تفاوت را ایجاد کرده اند. کانن برای لرزشگیر های خود IS را انتخاب کرده که معنای “تثبیت کننده تصویر” را می دهد. این در حالی است که نیکون برای خود از اصطلاح “کاهش لرزش” یا VR استفاده کرده و سایر برند ها مانند سیگما نیز از نام های اختصاصی برای خود استفاده کرده اند. این کار برای برندینگ و مارک تجاری این شرکت ها صورت می گیرد و دلیل آن بیشتر برای متمایز کردن خود از رقیبان می باشد.

مزایا و معایب لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

حال که با لرزشگیر های برند های مختلف آشنا شدیم بهتر است تا به بررسی مزایا و معایب لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین بپردازیم :

مزایا و معایب لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

مزایای لرزشگیر لنز

  1. لرزشگیر های لنز تاثیر بیشتری در گرفتن لرزش ها دارند. در حالی که هیچ علمی پشت این موضوع وجود ندارد اما می توان گفت بی شک همه تصویربرداران این گفته را تجربه کرده اند.
  2. تثبیت کننده لنز در لنز های تله فوتو و سوپر تله فوتو عملکرد بهتری را از خود نشان داده اند. لنز های طولانی به حرکات بیشتر سنسور نیاز دارند که تثبیت کننده دوربین قادر به انجام آن نمی باشد.
  3. لرزشگیر لنز در شرایط کم نور عملکرد بهتری را دارد. از آنجا که تصویر از لنز شروع به تثبیت شدن می گیرد دوربین می توانید در اندازه گیری مقادیر متفاوت بهتر عمل کند.

با اینکه مزایا دیگری نیز وجود دارد اما آنها را از لیست حذف کرده ایم و دلیل آن نیز منسوخ شدن و درست نبودن آنها می باشد.

فروش انواع لنز دوربین عکاسی در این بخش از وب سایت دی جی 24 .

معایب تثبیت کننده لنز

آشنایی با لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

عدم دسترسی : در حالی که برند های معتبر تولید کننده مشغول بروزرسانی های خود می باشند اما هنوز هم بسیاری از لنز های پرایم و لنز های واید فاقد استابلایزر هستند.

قیمت بالاتر : لنز های دارای لرزشگیر قیمت بالاتری نسبت به نمونه هایی که فاقد آن هستند دارند.

خراب کردن بوکه : لرزشگیر تصویر موجود در لنز می تواند بوکه های عکس شما را خراب کند.

صدای مزاحم : اگر از لنز های دارای لرزشگیر استفاده کرده باشید احتمالا با صداهای مزاحم آن آشنا هستید. این نویزها به خصوصی در هنگام فیلمبرداری زمانی که صدای آنها در فیلم ضبط می شود بسیار آزار دهنده هستند.

مزایای لرزشگیر دوربین

خصوصیات لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

  1. با تمام لنز ها کار می کند : بزرگترین مزیت لرزشگیر حسگر، کارکردن آن با انواع لنز ها می باشد که محدودیت ها را به مقدار زیادی از بین برده است.
  2. یک بار هزینه می کنید : شما یک بار برای خرید دوربینی که دارای لرزشگیر است هزینه می کنید و می توانید تمامی لنز های خود را بر روی آن قرار دهید.
  3. ارتقا لرزشگیر : در صورتی که به روز رسانی برای لرزشگیر دوربین باشد، شما تنها نیاز به بروز کردن دوربین خود هستید این در حالی است که در لنز ها باید چندین لنز را تعویض کنید.
  4. خرید لنز های ارزان تر : در صورتی که دوربین شما دارای لرزشگیر باشد می توانید از لنز های کوچکتر و ارزانتر که فاقد این قابلیت هستند استفاده کنید.
  5. عدم تاثیر بر روی بوکه : سنسور دوربین بر روی بوکه های عکس شما تاثیر منفی ندارد.
  6. عدم وجود صدا : لرزشگیر دوربین هیچ صدای مزاحمی را ایجاد نمی کند.

معایب لرزشگیر دوربین

ایجاد مشکل AF در شرایط کم نور: به دلیل این که تصویر از سمت لنز دارای لرزش هایی می باشد و تثبیت نشده است در شرایط کم نور سیستم AF دوربین با مشکل مواجه می شود و تصاویر خوبی را ایجاد نمی کند.

بررسی و خرید انواع دوربین عکاسی دیجیتال در این بخش از وب سایت دی جی 24.

عدم کارایی برای لنز های طولانی : لرزشگیر حسگر نمی تواند به اندازه کافی در لنز های تله فوتو و سوپر تله فوتو عملکرد مناسبی داشته باشد. در این حالت حسگر مجبور به حرکت بیشتر می باشد در حالی که محدودیت جابجایی برای آن وجود دارد.

نتیجه مقایسه لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین

ویژگی هاس لرزشگیر دوربین و لرزشگیر لنز

با اینکه تمامی جوانب مثبت و منفی لرزشگیر لنز و لرزشگیر دوربین را با هم بررسی کردیم اما در حال حاضر نیز انتخاب از میان این دو گزینه کمی سخت می باشد. به شخصه انتخاب دوربین هایی دارای لرزشگیر هستند را ترجیح می دهم و بهتر است تا لنز های دارای لرزشگیر را با انواع دوربین های دارای استابلایزر ترکیب کنید.

دلیل این گفته این است که لرزشگیر دوربین دارای کارایی بیشتری می باشد اما بزرگترین عیب آن داشتن محدودیت استفاده از انواع لنز ها بر روی آن است. بهتر است تا عکاسان ورزشی و یا حیاط وحش از لنز هایی دارای لرزشگیر استفاده کنند تا تصویربرداری بهتری داشته باشند و در صورت نیاز لرزشگیر دوربین خود را غیر فعال کنند.