در پس هر استایل  عکاسی ، اسراری نهان است که اکتشافشان برای جمع کثیری از علاقه‌مندان به سرگرمی و هدف تبدیل شده است. از همان ابتدای اختراع دوربین و سپس لنز دوربین دیجیتال، آرتیست ها  از آن به‌ جای ابزاری  برای نمایش یک واقعیت اشتباه یا ایده مفهومی استفاده می­‌کردند. یکی از اولین عکس های مفهومی متعلق به Hippolyte Bayard است که در سال 1840 ثبت شده است. نام این اثر سلفی مرد مرده می­‌باشد که از اولین نمونه‌های عکاسی مفهومی به‌ شمرده می شود.

عکاسی مفهومی چیست؟

به طور خلاصه عکاسی مفهومی به دنبال بیان یک ایده نظر و یا عقیده به شکلی است که کمی تامل انسان را به چالش بکشد. در این سبک هیچ چیزی نرمال نیست و معمولا همه چیز کاملا به قوه تخیل بستگی دارد واقعت در آن بسیار اشفته و از دور از چیزی است که ما انتظارش را داریم. از طرفی هم برخی عکاسان هستند که زیاد مسائل را تخیلی نمی کنند اما از آن سو واقعیت ها را کم رنگ تر می کنند.

مجموعه ای از جذاب ترین و بهترین عکس های مفهومی را در این بخش مشاهده کنید

عکاسی مفهومی یکی از گرایشات عکاسی است که از هر کسی بپرسید، تعریف منحصر به فردی به‌شما می‌‌دهد.این اتفاق به طرزی ذات هنر است که از آغاز بوده و و تا وقتی که انسان‌های هنرمند فعالیت می‌کنند، وجود خواهد داشت. اگر بخواهیم در حوضه تاریخچه مدرن عکاسی مفهومی بحث کنیم، باید به این نکته اشاره کنیم که تقریبا ده سال است که مردم به‌صورت مهارت دیده در این زمینه  فعال هستند. اما هنگامی که به اشخاض می‌­گویم که ” این عکس یک اثر مفهومیست ” بعضی می­‌پرسند ” یعنی چه ؟ ”

عکاسی مفهومی در بیشتر اوقات یک ایده تخیلیست و به‌نظر غیر واقعی می‌­آید. البته بعضی عکاسان، آثاری به ثبت می رسانند که لزوما تخیلی نیستند؛ آن‌ها با تغییردادن برخی جوانب تصویر، به بزرگنمایی واقعیت می­‌پردازند. عکاسی مفهومی شغلیست که بذر آن یک مفهوم یا ایده است، در حالی  که در عکاسی معمولی، عکاسی با انتخاب یک منظره یا مکان آغاز می­‌شود. در این سبک عکاسی شما با یک ایده شروع می‌­کنید، در این بین شما باید فکر کنید که عکس پایانی را چطور می­‌خواهید، موضوعش چه باشد و یا چه چیزی را نشان دهد؟

هنرمندان مفهومی

آرتیست های مفهومی هم به همین شیوه عمل می­‌کنند.مجسمه سازان ایده‌ای  چیزی که می­‌خواهند بسازند را در ذهن پرورش و با پیاده‌سازی فنون مخصوص، محصولی را می‌سازند که لزوما با الگوی ابتدایی منطیق نیست. اکثر نقاشان انتزاعی هم از همین روش پیروی می‌کنند. هیچ بهانه ای وجود ندارد که عکاسان نتوانند به این سبک فعالیت کنند. اگر شما هم به ابن سبک علاقه دارید، باید به‌همین شیوه کار کنید. همه چیز به تخیلات و تفکر شما وابسته است، برای حرفه‌ای شدن در این استایل، کافیست خیال پزداز خوبی باشید.

درواقع همه چیز در این سبک هنری, معطوف به تصورات می شود و ایده‌ها و نقشه برای عکسی که می خواهیذ بگیرید.احتمالا  خیلی از عکس‌های مفهومی‌ای که مشاهده می کنید به نحوی عکس پرتره باشند که بیش تر از یک عکسی نرمال به آن‌ها ارزش داده شده است. عکاسان زیادی وجود هستند که تخصصشان به سبک پرتره مفهومیست.برای اینکه یک عکس مفهومی از مدل بگیرید، باید لباس، صحنه و ایده‌ای که در سر دارید، همه و همه طراحی و پردازش شده باشند.دقت کنید که هنر مفهومی  زیر مجموعه‌ همه‌ی هنرهاست، پس عکاسان بسیاری در حوزه­‌ی عکاسی منظره و معماریفعالیت می­‌کنند.

عکاسان مفهومی کار در ایران

صادق تیر افکن به گفته­‌ی برخی از رسانه‌های هنری، اولین کسیست که عکاسی مفهومی را در ایران به‌صورت حرفه‌ای شروع کرد و به‌همین دلیل احترام خاصی در میان عکاسان ایرانی دارد. او در یکی از نمایشگاه‌های هنر مفهومی به‌همراه خسرو حسن زاده مجموعه بزرگ و ارزشمندی از تصاویر را ارائه کردند. این آثار با استقبال فراوانی روبه‌رو شد و همین زمینه‌ساز انتشار نام هنرمندان مفهومی ایرانی، در جهان شد.

آرمان استپانیان یکی از برجسته ترین عکاسان ایرانیست که آثار او در موزه‌های نامی دنیا نگهداری می­‌شوند. او فارغ التحصیل گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می‌باشد و در سال 1378 با عکاسی از چهره‌های حک شده بر روی سنگ قبرها، پا به عرصه­‌ی عکاسی گذاشت. آثار ایشان پس از آن در نمایشگاه‌های متعددی از جمله : گالری راه ابریشم (تهران، ۱۳۸۴)، گالری سانتوس تگزاس (ایالات‌متحده، ۱۳۸۵)، ایران درون و برون در موزه چلسی نیویورک (ایالات‌متحده، ۱۳۸۸)، به نمایش گذاشته شده است.

روش ثبت عکس به سبک مفهومی

در ابتدا باید به‌صورت معنادار به تصویر نگاه کنید به این فکر کنید که چطور می­‌توانید مفهومی تازه بیافرینید. قبل از عکاسی باید اصول ترکیب‌بندی را دانسته و جسمی را از یک صحنه به صحنه­‌ای دیگر انتقال دهید. همه عکاسان حرفه ای که در این سبک کار می کنند می دانند که چطور با ایجاد صحنه ای خاص به طور همزمان هم با ذهن و هم با عواطف بیننده بازی کنند. سعی کنید از رنگ های متضاود مانند سیاه و سفید استفاده کنید. چالش اصلی پیش روی هر هنرمند فعال در این زمینه فکر کدن مانند مخاطبان است. یک عکاس ماهر می داند که چطور پیام و یا مفهومی رابه سادگی به مخاطب خود برساند.

عکاسی مفهومی می­‌تواند جذابیت بسیاری داشته باشد و با این سبک تفکر شما از دنیای سایر عکاسان جدا خواهد شد.باتوجه به فعالیت هنرمندان خارجی در دنیای مجازی و محبوبیت آثارشان، می‌توان گفت که اگر علاقه‌مند به عکاسی در این سبک باشید، می‌توانید فالوورهای ززیادی را پیدا کنید.عکاسی در ژانر مفهومی، کار آسانی نیست اما با کمی اراده و خلاقیت می­‌توانید به یکی از عکاسان مفهومی خوش‌نام ایرانی تبدیل شوید.

دوربین و لنز مناسب برای عکاسی مفهومی

شما می توانید از هر دوربینی چه مدل های کامپکت و چه حتی دیجیتال اس ال آر های گران قیمت و یا نسل جدید بدون آینه ها و یا دوربین گوشی تان برای ثبت عکس های تحلیلی و مفهومی استفاده کنید کادر بندی و نحوه قرار گیری سوژه و در صورت انسان بودن حسی که انتقال می دهد بسیار مهم است. نورپردازی نیز مانند سایر سبک ها باید با توجه به پیامی که قرار است منتقل شود انجام شود. دقت کنید که انتخاب لنز نیز باید با وسواس بیشتری صورت گیرد چرا که در این سبک فاصله کانونی نیز می توانند در نحوه انتقال پیام بسیار موثر باشد.

به لطف مدارس تصویربرداری استفاده از عکاسی آنالوگ در عصر حاضر افزایش پیدا کرده است و بسیاری از تصویربرداران اماتور و یا حرفه ای به این نوع از عکاسی علاقه نشان داده اند. اگر در حال جست و جو در مورد اشکال مختلف عکاسی هستید آنالوگ برای شما مزایا منحصر به فرد بسیاری را ارائه می دهد. برای مثال به شمار یاد می دهد تا عکاس بهتری شوید و معمولا به ویرایش حداقلی نیاز دارد. البته این شور در عکاسی آنالوگ وجود دارد که باید منتظر بمانید تا زحمات خود را بر روی یک تصویر مشاهده کنید. حال اگر در دنیای عکاسی تصمیم دارید تا کمی بیشتر در این شاخه حضور داشته باشید و علاقه مند به استفاده از دوربین های مختلف و سبک های متفاوت عکاسی هستید، پس احتمالا شما نیز به این فکر کرده اید تا وارد دنیای عکاسی لوموگرافی شوید.

لوموگرافی به به عنوان یک شکل منحصر به فرد از عکاسی به شما این امکان را می دهد تا سبک های بیشتری را امتحان کنید و خلاقیت بیشتری در تصاویر خود داشته باشید. این فعالیت یک حرکت با استفاده از دوربین آنالوگ می باشد و توسط “Lomographic Society International” تسهیل می شود. این نوع عکاسی به تصویربرداران اجازه می دهد تا خلاق باشند و با عکس های خود بازی کنند.

اما شاید برای شما نیز این سوال پیش آمده باشد که واقعا عکاسی لوموگرافی چیست و چرا باید از آن استفاده کنیم؟

تعریف عکاسی لوموگرافی

لوموگرافی نوعی از عکاسی است که از دوربین های آنالوگ برای ایجاد یک تصویر با فوکوس نرم و رنگ های روشن استفاده می شود. البته کلمه لوموگرافی بیشتر برای عکاسانی استفاده می شود که با استفاده از دوربین های آنالوگ عکاسی می کنند (توسط انجمن بین المللی لوموگراف) اما معمولا این کلمه برای هر تصویربرداری که از دوربین ارزان قیمت و عجیب غریب برای عکاسی استفاده می کند کاربرد دارد.

این سبک عکاسی غیر معمول به عکاسان یا به اصطلاح لومو گرافیست ها این امکان را می دهد تا تکنیک هایی مانند اعوجاج، تاری و یا نوردهی متعددی را در عکس های خود بگنجانند، از غضا تمامی این تکنیک ها در عکاسی معمولی ” بد ” تلقی می شوند. با این حال عکاسان لوموگرافیست از فلسفه فکر نکن و شات کن استفاده می کنند که این امکان را برای آنها فراهم کرده تا از زوایای غیر معمول و در شرایط نوری مختلف عکس های عجیب غریب بگیرند.

10 قانون عکاسی لوموگرافی

طبق جنبش لوموگراف ها که آدرس وب سایت آنها “Lomography.com” می باشد باید هر چیزی که از آن لذت می برید را ثبت کنید و هر قانونی که باعث محدودیت شما می شود را دو بیندازید.

اگر شما نیز به این نوع از عکاسی علاقه دارید باید بدانید که عکاسی لوموگرافی دارای قوانینی می باشد که باید از آنها آشنایی داشته باشید تا بتوانید یک عکاسی مفرح را برای خودتان فراهم کنید :

1. هر جایی که می روید دوربینتان را با خود ببرید
2. در هر زمانی از شبانه روز از دوربین استفاده کنید
3. لوموگرافی دخالت در زندگی شما نیست بلکه بخشی از زندگی شما است
4. از زاویه های مختلف تصویربرداری کنید
5. تا جایی که ممکن است به سوژه های عکاسی لوموگرافی نزدیک شوید
6. فکر نکنید
7. سریع باشید
8. لازم نیست از قبل بدانید که چه چیزی را در تصویر ضبط کنید
9. و یا پس از آن
10. نگران هیچ قانونی نباشید !

شروع جنبش لومو (Lomo)

لومو در lomography معانی مختلفی دارد. می تواند نشان از شرکت روسی lomo مخفف Leningrad Optics and Mechanics Association باشد که سازنده اولین دوربین لوموگرافی بودند که دوربین آنها در سال 1982 به بازار عرضه شد. همچنین این تعریف می تواند نشان دهنده کلمه LC-A که مخفف Lomo Kompakt Automat است نیز باشد که یک دوربین برای این گونه عکاسی است.

جنبش لومو در سال 1991 هنگامی آغاز شد که دو دانشجوی اتریشی در سفر به پراگ با دوربین LC-A برخوردند و از آن برای شرح سفر های خود استفاده کردند. این دو پس از اینکه تحت تاثیر نگاه سورئال، اغلب اوقات دنیایی دیگر از تصاویر خود با رنگ های زنده شدند، اقدام به خرید و فروش این دوربین برای علاقه مندان در اتریش کردند. محبوبیت LC-A پس از این اتفاق در خارج از کشور افزایش یافت و سرانجام در سال 1992 Stranzinger و Fiegl انجمن لوموگرافی را تاسیس کردند. سازمانی تشکیل شده از لوموگراف هایی از سراسر جهان که از دوربین هایی با کیفیت پایین برای ثبت تصاویر لومو خود استفاده می کنند.

خصوصیات عکاسی لوموگرافی

عکاسان معمولا به دلیل استفاده از قوانین متعدد برای بالا بردن کیفیت تصاویرشان، خلاقیت خود را از دست می دهند. به همین دلیل برخی از آنها به دنبال راه هایی برای به دست آوردن دوباره خلاقیت خود هستند. اگر شما نیز با همچین مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنید باید بدانید که بهترین راه برای این کار عکاسی لوموگرافی است که شما را تشویق به استفاده از تکنیک های اشتباه می کند.

ویژگی های دیگری که باعث شده تا لوموگرافی از دیگر سبک های تصویربرداری متمایز باشد عبارتند از :

• رنگ های بیش از حد اشباع شده
• اعوجاج های نوری شدید
• سوژه های رنگارنگ
• قرار گرفتن بیش از حد در معرض نوردهی
• تار شدن تصویر (Blurring)
• استفاده از روش های جایگزین برای پردازش

برخی از گزینه های موجود مانند رنگ های بیش از حد اشباع و یا کنتراست را می توان با پردازش فیلم و اسلاید رنگی مانند فیلم استاندارد 35 میلیمتری نیز به دست آورد.

انواع دوربین لوموگرافی

برای تمرین لوموگرافی می توانید از انواع دوربین عکاسی ها استفاده کنید. ابزار های ساده مورد استفاده در این سبک معمولا دارای قیمت پایینی نیز هستند و معمولا به عنوان دوربین های اسباب بازی شناخته می شوند. البته دوربین های ساده بدون نگرانی در مورد جنبه های مختلف تصویر به شما این اجازه را می دهند تا عکاسی کنید. در ادامه نگاهی به دوربین های مناسب برای عکاسی لومو می اندازیم.

دوربین های چاپ سریع

همانطور که میدانید دوربین عکاسی چاپ سریع به شما این امکان را میدهند تا به لطف فیلم های مخصوصی که دارند بلافاصله عکس های خود را چاپ کنید. این دوربین ها در حال حاضر در دنیای لوموگرافی بسیار رایج هستند و دلیل آن نیز تولید یک نمونه دوربین چاپ سریع توسط جامعه لوموگرافی می باشد. این دوربین که نام Lomo’Instant Camera را به آن داده اند، قیمت 99 دلاری دارد و می توانید با فشردن یک دکمه تصاویر خود را چاپ کنید.

دوربین های چند لنزی

این نوع از دوربین های لومو دارای چندین لنز هستند و اولین نمونه آنها ActionSampler بود که از قیمت 39.9 دلاری برخوردار بود. در این دوربین چهار لنز در یک ربع مرتب شده بودند و زمانی که با این دوربین عکس می گیرید هر فریم 35 میلیمتری به 4 بخش تقسیم می شود و تصاویر جداگانه ای را ایجاد می کند. البته از این نمونه دوربین مدل های دیگری نیز وجود دارد که در آنها 8 لنز موجود است و می تواند 8 تصویر متوالی را برای شما ایجاد کند.

دوربین فیش آی (Fisheye Cameras)

با استفاده از دوربین های فیش آی می توانید تصاویری بگیرید که شکل گرد دارند و با تصاویری که با دوربین های معمولی گرفته می شوند متفاوت هستند. دوربین های چشم ماهی این امکان را می دهند تا با لنز هایی که زاویه 70 درجه ای دارند عکس هایی با جزئیات بیشتری ثبت کنید. از اولین نمونه های این محصولات می توان به Fisheye One اشاره کرد که قیمت 49.99 دلاری دارد. البته در صورتی که یک دوربین حرفه ای دارید می توانید از لنز فیش آی نیز استفاده کنید.

دوربین های پانوراما

این نوع از دوربین ها برای شما امکان این را فراهم می کنند تا محیط بیشرتی را در تصاویر خود جای دهید. می توان گفت این محصولات تصاویر با ابعاد بالاتری را تولید می کنند و Sprocket Rocket با قیمت 74 دلار و Spinner 360 با قیمت 99 دلار نمونه هایی ا این محصولات به شمار می روند.

دوربین های پین هول (Pinhole)

این نوع از دوربین ها تشکیل شده از یک جعبه ضد نور و یک فیلم PINHOLE ساخته شده اند. این دوربین ها تصویر را بر اساس انتشار مستقیم و خطی نور تولید می کنند. در این محصولات به لطف عمق میدان بی نهایت می توانند از فاصله نزدیک و یا بسیار دور با وضوح مناسبی از اشیا عکاسی کنند. این محصولات دارای دیافراگم کمی هستند که باعث شده تا عکاسی از سوژه های سریع و یا در شرایط تاریکی بسیار سخت و یا غیر ممکن شود.

دوربین های فرمت متوسط

برخلاف دوربین های دیجیتال این دوربین عکاسی لوموگرافی با استفاده از فیلم با فرمت متوسط ، تصاویر بزرگ و جزی را تولید می کنند. این نوع از فیلم ها بسیار بزرگتر از 35 میلیمتر هستند و در انواع 120 میلیمتر و 220 میلیمتر در دسترس می باشند. گفتنی است که نمونه اول می توانید در هر رول 12 تصویر 6 در 6 سانتی متری را ایجاد کند و دومی نیز 24 تصویر 6 در 6 تولید می کند.

مزایا و معایب عکاسی لوموگرافی

لوموگرافی می تواند نواقص ظاهری خود را داشته باشد که البته از این مورد نیز می توانید به نفع خود استفاده کنید. در این دوربین ها ممکن است نشت نور رخ دهند و معمولا تصاویر غیر قابل پیش بینی هستند. نشتی نور زمانی رخ می دهد که دوربین شما دارای یک سوراخ باشد که باعث می شود تا نور اضافی به دوربین شما وارد شود. البته این گونه از نشتی ها می تواند تصاویر توهم زا را ایجاد کند که چندان هم بد نیست.

غیر قابل پیش بینی بودن عکاسی لوموگرافی آن را سرگرم کننده و گاهی ناامید کننده می کند. این عامل بسیار لذت بخش است زیرا شما می توانید تصاویر جذاب و لحظه ای را ایجاد کنید که در عین حال از نظر بصری زیبا هستند. البته ممکن است گاها ناامید کننده نیز باشد و می توان گفت مانند هر نوع دوربینی یادگیری دوربین های لومو نیز می تواند در بهبود کار شما تاثیر داشته باشد.

لوموگرافی اگرچه توسط بیشتر عکاسان معتبر مورد انتقاد قرار گرفته و حتی در برخی از موارد مورد تمسخر نیز واقع شده است، اما می توان گفت این ژانر راهی مناسب برای افرادی است که می خواهند تصاویر بی نظم و یا گیج کننده تولید کنند است.

قوانین ترکیب بندی از مواردی هستند که تمامی تصویربرداران با انواع رایج آن مانند قانون یک سوم آشنا می باشند. در این مقاله به شما آموزش می دهیم تا از تکنیک ترکیب بندی مثلث طلایی در عکس های خود استفاده کنید. این نوع ترکیب بندی با قانون یک سوم تفاوت هایی دارد و نباید با این مورد اشتباه گرفته شود.

ترکیب مثلث طلایی چگونه شکل می گیرد؟

قانون یک سوم عناصر مهمی را روی قاب شما روی خطوطی قرار می دهد که باعث شده تا این قانون ایجاد شود. این خطوط با استفاده از 9 جعبه با اندازه مساوی در فریم شما شکل گرفته اند. حال نوبت آشنایی با Golden Triangle می باشد که به جای جعبه در آن از مثلث استفاده شده است که باعث ایجاد اشکال مورب در ترکیب بندی شما می شود. با اینکه داشتن دوربین و لنز دوربین عکاسی حرفه ای یک شرط می باشد، اما نمی توان گفت تمامی افرادی که دارای تجهیزات حرفه ای هستند تصویربرداران حرفه ای می باشند.

استفاده از تکنیک های ترکیب بندی یکی از روش های بالابردن کیفیت تصاویر می باشد که در اینجا قصد بررسی یکی از آنها را داریم. قاب خود را تصور کنید و از گوشه سمت چپ بالا یک خط مورب بکشید به پایین سمت راست بکشید. البته کدام گوشه زیاد فرقی ندارد و شا تنها به یک خط مورب نیاز دارید. حال از گوشه پایین سمت چپ یک خط مورب به سمت بالا رسم کنید تا خط دیگر را قطع کند و برای طرف دیگر نیز همین کار را مانند تصویر زیر انجام دهید.

همانطور که مشاهده می کنید در قالب خود مثلث هایی داریم که در عکاسی به مثلث طلایی معروف هستند و می توانید با استفاده از آنها به راحتی ترکیب بندی خود را انجام دهید.

عکاسی با استفاده از Golden Triangle

هنگامی که شبکه خود را برای استفاده از این ترکیب آماده کردید متوجه دو نقطه تقاطع خواهید شد که یکی از آنها در سمت چپ و دیگری در سمت راست ترکیب شما حضور دارند. همانند قانون یک سوم باید نقاط مورد نظر سوژه خود را بر روی این نقطه ها قرار دهید. عکس ها دارای یک نقطه اصلی و هستن که خطوط از آنها عبور می کنند و با کمک این نقاط باید از مثلث طلایی استفاده کنید.

• نقطه مورد علاقه : این موضوع اصلی شما را نشان می دهد. برای مثال هنگام گرفتن یک پرتره از صورت، باید چشم سوژه را بر روی یکی از این نقاط قرار دهید. البته در سوژه هایی مانند خانه، درخت و … باید آنها را نیز بر روی نقطه تقاطع قرار دهید.
• خطوط پیشرو : در این حالت خطی که به سوژه منتهی می شود از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این همان چیزی است که بر خلاف قانون یک سوم تصویر شما را مثلثی شکل می کند بنابراین شما به دنبال یک خط مورب هستید که به موضوع اصلی منتهی می شود.

سوژه های مناسب برای ترکیب بندی مثلث طلایی

مکان هایی وجود دارد که استفاده از مثلث طلایی در آنها تنها با استفاده از زاویه هلندی امکان پذیر می باشد که البته برای همه عکاسان استفاده از این زاویه ایده عال نیست. بنابراین چه نوع عکسهایی برای این تکنیک ترکیب بندی مناسب می باشند؟ جواب این سوال را در ادامه برای شما آورده ایم.

• پرتره : پرتره های استاندارد در این حالت احتمالا به درد شما نمیخورد و در عوض می توانید  از تصاویری استفاده کنید که سوژه در آنها نشسته و یا دراز کشیده است. برای ایجاد خط مورد می توانید با زاویه بازی کنید و همچنین به دنبال بازو ها و پاها برای ایجاد خطوط مورب در تصویر باشید.
• کوه ها : وقتی خط افق شما صاف نیست گزینه های بیشتری برای ایجاد Golden Triangle در اختیار دارید. از یک خط افق مورب استفاده کنید که به سمت سوژه اصلی شما هدایت شود. البته می توانید از تپه های شنی نیز به همین روش استفاده کنید.
• جاده : می توانید از یک جاده که قالب شما را به صورت مورب برش می دهد برای تشکیل مثلث طلایی استفاده کنید. ایستادن در کنار جاده یکی از روش های مناسب برای موب نشان داده آن می باشد.

سوالات متداول در مورد ترکیب بندی مثلث طلایی

Golden Triangle به چه معناست؟

این تکنیک یکی از روش های ترکیب بندی است که به قانون یک سوم شباهت دارد. در این تکنیک به جای استفاده از خطوط مستقیم از خطوط مورب استفاده شده است که مثلث هایی را ایجاد کرده اند و به عنوان راهنما عمل می کنند. سوژه اصلی تصویر باید بر روی این مثلث ها قرار بگیرد.

نسبت طلایی در عکاسی چگونه استفاده می شود؟

نسبت طلایی یکی از روش های ترکیب بندی است که با قرار دادن سوژه بر روی نقاط به خصوصی در کادر می توانید کار ترکیب بندی متنوعی را برای تصویر خود ایجاد کنید.

وقتی صحبت از قوانین ترکیب بندی می شود ما اغلب در مورد نسبت طلایی و قانون یک سوم می شنویم که هر دو برای هدایت کردن چشم بیننده به یک بخش خاص موثر می باشند. اما سوال این است که کدام یک از این دو مورد برای عکاسی ما مناسبتر می باشد؟ در این مطلب سعی کرده ایم تا تمام اطلاعات در مورد این دو موضوع پرکاربرد ترکیب بندی را برای شما بیان کنیم.

نسبت طلایی چیست؟

نسبت طلایی ابزاری ترکیبی می باشد که برخی آن را با نام مارپیچ فیبوناچی نیز می خوانند و این نسبت بخشی از یک شی طبیعی می باشد. می توان این قانون را بر حسب یک فرمول ریاضی نیز ذکر کرد که عبارتست از :

a/b = (a+b)/a = 1.61803398875

که فرم کوتاه شده آن 1:1.618 می باشد. مانند بسیاری از روش های ترکیب بندی می توان گفت نقاشان کلاسیک اولین کسانی بودند که از این روش ترکیب بندی استفاده کردند. میتوان گفت ما تصاویری را ترجیح می دهیم که در آنها حس هماهنگی وجود داشته باشد که نسبت طلایی و قانون یک سوم دو تا از راه های ایجاد این هماهنگی می باشد. نسبت طلایی باعث می شود تا چشم بیننده به طول متعادلی در تصویر هدایت شود.

نکته مهمی که در مورد این نسبت وجود دارد این است که می توانید از آن با و8 روش مختلف استفاده کنید. می توانید با استفاده از این تکنیک به چهار روش عمودی و چهار روش با جهت گیری افقی تصویربرداری کنید.

آشنایی با قانون یک سوم

قانون یک سوم هم یکی دیگر از قوانین ترکیب بندی می باشد که به صورت نرم افزاری حتی در بسیاری از دوربین های ارزان قیمت و برنامه های ویراِش تصویر وجود دارد و می تواند کمک بسیاری در استفاده از این تکنیک به ما داشته باشد. در این تکنیک باید تصویر خود را به سه قسمت تقسیم کرده اید. ابتدا به صورت عمودی و سپس به صورت افقی این کار را انجام دهید.

برای شروع این کار بهتر است تا دو خط را در میان صفحه ابتدا در بخش ⅓ و سپس در بخش ⅔ تصویر به صورت عمودی  ایجاد کنید و سپس همین کار را به صورت افقی انجام دهید. توجه داشته باشید که با این کار صفحه را به 9 بخش تقسیم می کنید.

برای استفاده از قانون یک سوم در عکاسی باید سوژه خود را در یکی از نقاط تلاقی قرار دهید. با قرار دادن سوژه در این نقاط، تصویر از نظر زیبایی شناختی بهتر می شود و جلوه بهتری نسبت به سوژه ای که در وسط قرار دادن به دست می آید. حال که با این دو قانون ترکیب بندی آشنا شدید بهتر است تا به سراغ مقایسه نسبت طلایی و قانون یک سوم برویم.

مقایسه نسبت طلایی و قانون یک سوم

بهتر است همین حالا به این نکته اشاره داشته باشیم که هیچ یک از این دو تکنیک ترکیب بندی بر یکدیگر پیشی ندارند و هر یک از آنها دارای مزایایی می باشد که باعث شده تا برای نوعی از صحنه ها مناسب باشند. در ادامه در مورد هر یک از این روش های ترکیب بندی به صورت مفصل بحث خواهیم کرد.

استفاده از قانون یک سوم برای ایجاد علاقه در صحنه های ساده

به عنوان یک قاعده کلی می توان گفت ترکیب یک سوم برای صحنه های ساده و مینیمالیستی مورد استفاده قرار می گیرند. این تکنیک حواس پرتی زیادی ندارد و معمولا در پس زمینه و پیش زمینه جزییات زیادی موجود نیست. هنگامی که سوژه شما یک قسمت از 9 قسمت تصویر را تشکیل میدهد مناسب برای یک عکاسی پرتره می باشد که ارزش دیدن را دارد. البته این نوع از ترکیب بندی برای عکاسی از محصول مناسب نمی باشد و کاربردی ندارد.

استفاده از نسبت طلایی برای تاکید بر جنبش

با استفاده از مفهوم نسبت طلایی چشم بیننده در امتداد خط حرکت می کند و در انتهای مارپیچ قرار می گیرد. این بهترین نوع ترکیب بندی برای زمان هایی مانند مسافرت است که اتفاقات زیادی در آن رخ می دهد. سوژه های این عکاسی می تواند افراد، ساختمان ها و یا سایز سوژه ها باشد. گفتنی است که از نسبت طلایی بیشتر برای انتقال احساس حرکت به تصویر استفاده می شود.

بهترین قانون ترکیب بندی برای صحنه

وقتی وارد دنیای عکاسی می شویم همه ما قانون یک سوم را یاد می گیریم. این تکنیک رایج ترین قانون ترکیب بندی می باشد. به نظر می رسد نقاط کانونی در تقاطع های تعیین شده توسط این قانون به دست آمده است خوشایند تر می باشند. با این حال اینکه از کدام قاعده نسبت طلایی و قانون یک سوم استفاده می کنیم، همیشه به صحنه مورد نظر بستگی دارد.

بررسی و خرید انواع لنز دوربین عکاسی در این بخش از وب سایت دی جی 24.

اگر موضوعی داشته باشیم که در آن اتفاقات زیادی رخ نمی دهد می توانیم از قانون یک سوم استفاده کنید و این کار کمک میکند تا تصویر هیجان انگیز تر به نظر برسد. این در حالی است که نسبت طلایی کمی پیچیده تر است و می توانید از آن در صحنه هایی که حرکت را نشان می دهند برای هدایت چشم بیننده استفاده کنید.

انسان همه چیز را با استفاده از دو چشم می بیند، اما در دوربین های دیجیتال این امر با استفاده از یک لنز واحد انجام می شود و تصاویر تنها با یک لنز ثبت می شود. این عامل ثبت کردن و نمایش مقیاس در عکاسی را دشوار می کند. در ادامه چند ایده را برای شما ذکر کرده ایم که می توانید با استفاده از آنها حس مقیاس را در تصاویر خود ایجاد کنید.

ایجاد مقیاس در عکاسی

بسته به نوع تصویربرداری ممکن است که بخواهید چیزی را به عنوان نشانه از مقیاس در تصویربرداری خود نشان دهید. در برخی موارد نیز ایجاد توهم در تصویر باعث می شود تا سوژه های شما بیش از حد بزرگ و یا کوچکتر به نظر برسند که این کار را در عکاسی پرسپکتیو اجباری می نامند. اما در بیشتر موارد شما می خواهید تصاویرتان مواردی که در نظر دارید را نشان دهد، برای این کار میتواند از تکنیک های زیر استفاده کنید.

• نگاه شما به تصویر
• انتخاب لنز مناسب
• توجه به رابطه عناصر در تصویر

موارد ذکر شده با یکدیگر در ارتباط نزدیک می باشند و بهتر است تا با هم به کاربرده شوند. این موارد یا احساس واقع گرایانه ای از مقیاس را برای تصویر فراهم می کنند و یا مقیاس در عکاسی را مبهم جلوه می دهند.

از یک لنز استاندارد استفاده کنید و یک سوژه را انتخاب کرده و با دیگر اجزای تصویر ارتباط برقرار کنید تا مقیاس واقعی را به تصویر بکشید. یک لنز واید یا تله فوتو انتخاب کنید و عناصر را از هم جدا کنید و شروع به عکاسی کنید تا چشم انداز را تعریف کنید. بهتر است تا نگاهی به رابطه این سه شرط بیندازیم تا درک بهتری از آنها با هم داشته باشد.

تاثیر دیدگاه شما بر مقیاس

دیدگاه شما چیزی است که هنگام نمایش مقیاس در عکاسی باید به آن توجه داشته باشید. مغز ما آنچه را که می بینیم محاسبه می کند و به این صورت  می توانیم به اندازه آن شی پی ببریم. اگر از یک سوژه بزرگ مانند یک کوه یا ساختمان خیلی دور هستید ممکن است که آن سوژه در تصویر شما به خوبی ظاهر نشود. در صورتی که در کنار آن سوژه باشید ممکن است که همان عکس بسیار متفاوت تر به نظر برسد.

مهم نیست که کوهپایه ها چه قدر عظیم باشند، بیشتر مواقع نمی توانید در فاصله نزدیک از کوه ها تصویربرداری کنید. شاید از فاصله نزدیک جزئیات بهتری را ثبت کنید، اما در این صورت نمی توان به خوبی مقیاس را در تصویر ایجاد کنید. شما باید در مورد این که عکس های خود را از کجا میگیرید بسیار دقت کنید. در اصل این همان دیدگاه شما می باشد که باعث ایجاد مقیاس های مختلف در تصویر می شود. دیدگاه شما نه تنها در تاثیر مقیاس بلکه در بسیاری از عکاسی های دیگر نیز برای شما بسیار کارآمد می باشد پس بهتر است تا با دقت به این مورد عکاسی های خود را انجام دهید.

تاثیر چشم انداز در نمایش مقیاس عکاسی

یک پراسپکت خیلی ضعیف یا خیلی قوی اغلب در درک ما بر روی مقیاس تاثیر می گذارد. برای مثال می توان عکس هایی از سوژه های کوچکی در یک محل مناسب تهیه کنید و این کار باعث بزرگتر به نظر رسیدن سوژه های شما بشود. بالا رفتن از چیزی و نگاه کردن به آن باعث کوچک به نظر رسیدن سوژه می شود.

بهترین لنز ها برای نمایش دقیق مقیاس در عکاسی

چه از لنز های زوم استفاده کنید یا از لنز پرایم، فاصله کانونی می تواند بر روی نمایش مقیاس در عکاسی تاثیر بگذارد. می توانید با استفاده از یک لنز واید برای تصاویر خود یک مقیاس پیچیده را ایجاد کنید. این لنز ها دیدگاه متفاوتی از آنچه چشم انسان به دیدن آن عادت دارد را ارائه می دهد.

استفاده از لنز استاندارد

یک لنز استاندارد نه خیلی واید است و نه خیلی طولانی، به همین دلیل اغلب تصاویر با مقیاس طبیعی را برای شما به وجود می آورد. در دوربینهای فول فریم لنز های استاندارد به لنزهایی گفته می شود که فاصله کانونی آن 43 میلیمتر باشد. لنز های 35 میلیمتر یا 50 میلیمتری معمولا نزدیکترین لنز ها به این مقدار می باشند. البته استفاده از یک لنز زوم در فاصله کانونی 43 میلیمتری این امکان را به شمار می دهد که با فاصله کانونی معمولی عکس بگیرید. بهتر است تا برای نمایش مقیاس در عکاسی از این مقدار استفاده کنید.

لنز های تله فوتو

لنز های طولانی تر تمایل به فشرده سازی مسافت در عکس ها دارند. این لنز ها می توانند تصویر به وجود آمده را تحریف کند. دور شدن به اندازه کافی از سوژه های بزرگ مانند ساختمان های بلند، کوه های بلند، پله های طولانی با استفاده از از این لنز ها می تواند چالش برانگیز باشد. البته استفاده از لنز های بلند برای چنین عکس هایی معمولا عملی نیست زیرا باعث می شود تا ایده ها به صورت غلط تصویرسازی شوند و به علت تمایل برای منزوی شدن زمینه و محیط کمتری را به نمایش می گذارند. در این بخش از دی جی 24 می توانید انواع لنز تله فوتو را بررسی کرده و در صورت نیاز آنها را خریداری کنید.

تاثیر لنز واید بر مقیاس

وقتی میخواید نمایش مقیاس در عکاسی را به خوبی انجام دهید، باید از لنز های گسترده استفاده کنید. لنز های واید یا سوپر واید انتخاب بسیاری از عکاسانی هستند که می خواهند مقیاس را به خوبی در عکس های خود نشان دهند. البته استفاده از یک لنز گسترده از ترکیب هایی که شامل یک عنصر در پیش زمینه هستند می تواند منجر به ایجاد مقیاس اشتباه شود. یک لنز با زاویه واید سوژه هایی که از شما دور هستند را کوچکتر از مقدار واقعی نشان می دهند. فروش انواع لنز واید در این بخش از فروشگاه اینترنتی دی جی 24.

استفاده از سوژه های انسانی برای نمایش مقیاس در عکاسی

شما میتوانید در عکس های خود از سوژه های فرعی مانند انسان و یا درختان که برای نشان دادن هرچه بهتر مقیاس استفاده کنید. البته بیشتر عکاسان طبیعت دوست ندارند تا یک سوژه انسانی را در عکس های خود قرار دهند اما انجام دادن این کار می تواند  بسیار مفید باشد. علت استفاده از سوژه های انسانی برای تصاویری که می خواهد در آنها مقیاس را به خوبی نشان دهید به این دلیل انجام می شود که اندازه آنها برای ما قابل درک است.