صادقانه بگویم پرتره هایی که با نور طبیعی ثبت می شوند بسیار مورد علاقه ی من هستند. در این تصاویر احساساتی وجود دارد که در پرتره های استودیویی این حس وجود ندارد. البته باید بگوییم که پرتره های طبیعی ساده هستند و برای یادگیری آنها نیازی به یادگیری همه ی فنون نورپردازی ندارید و نیاز به ابزار های زیاد مانند سافت باکس و غیره نیستند. البته باید بگویم که پرتره هایی استودیویی بسیار سرگرم کننده هستند اما گرفتن آنها کمی دشوار تر از نمونه های طبیعی می باشد. در ادامه با هم نکاتی برای عکاسی پرتره با نور طبیعی را بررسی خواهیم کرد.

تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره با نور طبیعی

دوربین را بر روی حالت دستی بگذارید چون این کار وظعیت ایده عال کنترل تنظیمات دوربین را در اختیار شما می گذارد، به همین دلیل بیشتر این حالت برای تصویربرداری توصیه می شود.

سرعت شاتر: برای گرفتن پرتره های مناسب شما نیاز به حداقل سرعت شاتر 1/100 ثانیه یا سریعتر خواهید داشت. سرعت شاتر بسیار مهم می باشد زیرا به شما کمک می کند تا از گرفتن تصاویر مبهم (blurry) خودداری کنید.

ایزو ( ISO ) : سعی کنید برای مقدار ایزو کمترین انتخاب را انجام دهید. فراموش نکنید که سرعت شاتر شما باید 1/100 یا مقداری بالاتر باشد و پس از آن مقدار ایزو را تنظیم کنید.

برای درک بهتر نوردهی می توانید مقاله ی آشنایی با قانون 16 آفتابی را مطالعه کنید.

دیافراگم و تاری در پس زمینه

برای به دست آوردن یک پس زمینه ی نرم بهتر است تا از یک دیافراگم بزرگ استفاده کنید. f/4 می تواند برای شروع انتخاب خوبی باشد. البته باید بگوییم که انتخاب ایده ال می تواند f/1.8 باشد، البته اگر بخواهید از دیافراگم بزرگتر استفاده کنید لنز هایی که دارای این محدوده می باشند از قیمت های بالایی برخوردارند.

اگر از لنزهایی با دیافراگم پایین در دسترس شما نیست باز هم می توانید تصاویر خوبی را ثبت کنید. برای اینکه بتوانید تصاویر بهتری را به ثبت برسانید جدایی میان سوژه و پس زمینه ی تصویر لازم است. این عامل باعث جلب توجه مدل برای کاربر می شود و همچنین از حواس پرتی به بخش های دیگر عکس جلوگیری می کند.

لنز مناسب برای عکاسی پرتره با نور طبیعی

اگر از لنز های بلند (تله فوتو) استفاده می کنید، داشتن دیافراگم بزرگ برای شما ضروری نیست زیرا در این لنز ها به طور خودکار جدایی و تاری پس زمینه صورت می گیرد. باید بگوییم که برای عکاسی پرتره لنز های بلند انتخاب بسیار خوبی می باشد چون این لنزها سوژه ی اصلی را به خوبی از پس زمینه جدا می کنند.

از استفاده ی لنز های واید (wide angles) خودداری کنید. این لنز ها اطلاعاتی مانند مشخصات صورت فرد را تحریف می کنند و  شاید بخش هایی مانند بینی و پیشانی را بزرگتر جلوه بدهند. سعی کنید از لنز های 50 میلیمتری فول فریم و 35 میلیمتری APS استفاده کنید که برای کار شما بسیار مناسب می باشند.

بررسی و خرید لنز تله فوتو در این بخش از وب سایت دی جی 24.

استفاده از حالت اولویت اپرچر

نکته ای که در این بخش وجود دارد این است که اگر شما یک عکاس تنبل (یا یک عکاس با هوش) هستید بهتر است از حالت اولویت دیافراگم (Aperture Priority Mode) استفاده کنید. در حالت عکاسی در فضای باز به علت تغییر مکرر نور محیط بهتر است تا تنظیمات نوردهی خود را به سریعا عوض کنید. البته بهتر است که به دیافراگم کاری نداشته باشید و بیشتر با مقادیر ایزو و سرعت شاتر بازی کنید.

فراموش نکنید که در حالت دستی باید مرتبا تنظیمات را بررسی کنید و مقادیر مورد نیاز را تغییر دهید و مطمئن شوید که با دقت این کار را انجام داده اید تا تصاویری که با زحمت ثبت شده اند از دست نرود.

البته من به شخصه از استفاده از حالت دستی منصرف شده ام چون همیشه یادم می رود که تنظیمات را بررسی کنم.  من دوربین را بر روی اولویت دیافراگم قرار می دهم و با افزایش ایزو به مقدار 400 دوربین را وادار می کنم تا از سرعت شاتر سریعتر استفاده کند.

از فرمت RAW استفاده کنید

بهترین حالت برای تصویربرداری شما حالت RAW می باشد. این فایل ها که اصطلاحا به آنها خام نیز می گویند هیچ تغییری بر روی عکس ایجاد نمی کنند و بهترین کیفیت را برای کاربر ایجاد میکنند. البته این حالت به علت خام بودن تصاویر و عدم انجام فشرده سازی ممکن است کمی حجم فایل ها زیاد باشد که اگر از حافظه ی جانبی خوبی برخوردارند بهتر نیاز به نگرانی در این مورد نیست.

همچنین در فایل های RAW می توانید هر گونه تغییری را در هنگام ادیت تصویر ایجاد کنید و در این زمینه نیز از هیچ محدودیتی برخوردار نیستید. همچنین در صورتی که اطلاعات شما به هر طریقی از دست برود بازیابی فایل های خام بسیار راحت تر انجام خواهد گرفت. گفتنی است که پیکسل های سوخته از بدترین دشمن عکاسان پرتره می باشد که برای جلوگیری از این امر می توانید از حالت هشدار برجسته (highlight alert) استفاده کنید که در بیشتر دوربین های سطح پایین وجود دارد. هر بار که عکس می گیرید پیکسل های سوخته به صورت قرمز و مناطق برجسته ای نمایش داده می شوند و بهتر است از آن استفاده کنید.

موقعیت مکانی و شرایط روشنایی

یکی از مواردی که باید از آن پرهیز کنید گرفتن عکس های پرتره با نور خشن می باشد ( در طول روز و رو به خورشید ) این کار باعث می شود تا ویژگی های چهره بیش از پیش به نمایش میگذارد و ممکن است با ایجاد سایه هایی تصویر شما را به کلی خراب کند. برای تشخیص نور مناسب چهره گرافی بهتر است تا به سایه ی عابران توجه داشته باشید. اگر سایه آنها مرز مشخصی دارد به اصطلاح خشن می باشد و این نور برای عکاسی پرتره شما مناسب نیست. اما در صورتی که مرز بین سایه و پرتو نور شفاف می باشد و قابل تشخیص نیست نور مناسب برای تصویربرداری پرتره است و می تواند کار خود را شروع کنید.

 یکی از جنبه های گرفتن عکس پرتره با نور طبیعی یافتن نور نرم می باشد.

5 منبع نور مناسب برای عکاسی پرتره با نور طبیعی

نور پنجره : این نور می تواند برای صورت سوژه بسیار مناسب باشد و رنگ چهره ی سوژه را به خوبی به نمایش می گذارد.

غروب خورشید : در هنگام غروب کمترین نور ممکن را دارید و این نور بسیار نرم می باشد که مناسب عکاسی پرتره است.

هوای ابری : در هوای ابری آسمان تبدیل به یک سافت باکس بزرگ می شود و برای شما نور بسیار نرمی را فراهم می کند که انتخاب مناسبی برای عکاسی پرتره به شمار می رود.

خیابان یا کوچه : محل هایی که اطراف آن را ساختمان های بلند پوشش داده اند و نور آفتاب را مسدود کرده اند برای گرفتن شات ها مناسب است.

از سافت لایت استفاده کنید : در وسط روز به علت خشن بودن نور می توانید از سافت لایت ها یا پخش کننده های نور استفاده کنید تا نور خشن را نرم کنند.

در حقیقت مکان برای ساخت عکس پرتره با نور طبیعی اهمیت ندارد و بیشتر باید بر روی نوردهی تمرکز داشته باشید زیرا در بیشتر مکان ها می توانید پس زمینه ی تار برای سوژه ی خود را فراهم کنید.

در این مقاله شما را با مفاهیم موجود در تنظیمات Blend If در photoshop آشنا خواهیم کرد و برای شما نحوه ی استفاده از آن برای آمیختن لایه ها با یکدیگر را شرح خواهیم داد. اگر چه استفاده از این بخش بسیار گسترده و نامحدود می باشد اما می توان گفت Ifs جایگزین ساده تری برای ماسک های Luminosity می باشد. در ادامه به بررسی سوال Blend if در فتوشاپ چیست؟ می پردازیم.

Blend If در فتوشاپ چیست؟

به طور کلی می توان گفت این قابلیت کارهایی را انجام می دهد که ماسک های luminosity انجام نمی دهند و می تواند بخشی از درخشندگی یک لایه را بر اساس درخشندگی پیکسل های آن تشکیل دهد. حتی اگر ی افزونه ی ماسک luminosity  را برای فتوشاپ خریداری می کنید باز هم اعمال ماسک های مختلف برای پیدا کردن مناسبترین آنها می تواند کار خسته کننده ای به شمار بیاید و البته هر لایه ی اضافی در فتوشاپ می تواند حجم تصویر شما را افزایش می دهد.

نحوه ی استفاده از Blend If در فتوشاپ

برای درک بهتر از این بخش بهتر است تا با یک نمایش سریع شروع کنیم. یکی از تصاویر خود را در فتوشاپ باز کنید و یک لایه ی پرکننده ی شیب در بالای آن اضافه کنید (gradient fill layer) برای انجام دادن این کار می توانید به مسیر Layer > New Fill Layer > Gradient بروید. در اینجا مشاهده می کنید که لایه های بالایی از تیرگی در بالا و از روشنی در قسمت پایین برخوردارند.

با کلیک بر روی سمت راست لایه ی بالایی پنجره ی blending options dialog را باز کنید. بخش Blend If همان چیزی است که ما در این مقاله قرار است به بررسی آن بپردازیم. (با خط آبی در تصویر زیر مشخص شده است). پس از شروع تنظیمات این اسلاید ها نماد Blend If در سمت راست لایه (که در تصویر با رنگ سبز مشخص شده است) ظاهر می شود.

همانطور که در تصویر بالا مشاهده میکنید شیب به شدت با تناژ خاکستری رابطه دارد. تصویری که مشاهده می کنید نتیجه ی کلیک و کشیدن مثلث سیاه بر روی مقدار 122 می باشد.

لایه ی “This Layer”

بخش کشویی This layer به تنهایی فقط در لایه ای که انتخاب کرده اید وجود دارد و در این حالت این لایه شیب من است که من آنها ایجاد کرده ام. در این حالت هر رنگ تیره در لایه ی انتخابی من (به طور خاص در تصویر بالا با رنگ نارنجی مشخص شده) شفاف می شود، بنابراین تصویر زیر قابل مشاهده می شود.

این یک مزیت خوب در مقایسه با ماسک های لومیناسیتی است که به صورت کلی امکان این را به شما نمی دهد که نقطه ی برش را در چنین سطح دانه ای انتخاب کنید (در عوض آنها انتخاب های گسترده تری دارند مانند (Darks 0 تا Darks 6). بخش Blend If به شما این امکان را می دهد تا به صورت دقیقی exact cutoff را انتخاب و مشخص کنید. توجه داشته باشید که با جابه جا کردن مثلث سفید به سمت لبه میتوانید پیکسل های روشن را به راحتی محو کنید.

رفع سردی تصویر

با این حال مسئله ای که در اینجا وجود دارد این است که تصویر فوق بسیار خشن یا سرد است که به ندرت از اینگونه عکس های تیز در عکاسی استفاده می کنیم، زیرا آنها نتیجه ی نهایی را بریده  و یا مصنوعی می کنند. برای رفع این مشکل می توانی از کلید Alt در ویندوز و یا کلید Option در مک استفاده بکنید و ضمن فشار دادن این کلید ها بر روی مثلث کلیک کنید. سپس این بخش کشویی به دو قسمت تبدیل می شود که بخش های سمت راست و چپ را می توانید به صورت جداگانه تغییر دهید که در تصویر زیر با رنگ آبی مشخص شده اند.

به طور خاص نیمه ی راست نشان دهنده ی شروع منطقه ی پوشیده از بیرون است و نیمه ی سمت چپ مرز را صاف می کند از این رو مرز های سختی را پشت سر نمی گذارد.

لایه ی “Underlying Layer”

در این بخش می توان به قدرت و انعطاف پذیری Blend If پی برد. تا اینجای کار بخش کشویی که تنظیم کردیم بر روی لایه ای که انتخاب کرده ایم (gradient layer)تاثیر می گذاشت اما اسلایدر دیگر که Underlying Layer نام دارد را در این بخش مورد بررسی قرار خواهیم داد.

هدف من از این تصویر اضافه کردن کنتراست بیشتر با روشن کردن رودخانه است بنابراین من یک لایه ی Exposure adjustment layer با تعیین مقدار +0.75 در بالای تصویر واقعی است. من به جای استفاده از آن در کل تصویر می خواهم که لایه ی Exposure  در فقط در قسمت هایلایت اعمال شود. این جایی است که لایه ی زیرین برای rescue در می آید. با انتخاب این لایه بار دیگر Layer Style dialog را باز می کنم سپس مثلث تاریک (لایه ی زیرین) را تنظیم میکنم تا مناطق تیره تر تصویر را پوشش دهم.

ماسک لایه ای به صورت دستی

همچنین مانند بخش قبل می توانید با استفاده از کلید Alt/Option و تبدیل مثلث به دو بخش آن را صاف کنیم. اکنون می بینیم که قرار گرفتن در معرض نور فقط در مورد نکات برجسته به جای گذاشته شده است. ابر ها و رودخانه های روشن تر شده اند هم اکنون ابر ها نیز در معرض دیده شدن قرار دارند. با این حال می توانید در بخش آسمان از layer mask نیز به صورت دستی استفاده کنیم تا مطمئن شوید که این تنظیمات در مورد نکات برجسته در آب اعمال می شوند.

هر چه بیشتر به نرم افزار فتوشاپ بپردازیم به این نکته پی می برید که یک عکس با یک کلیک تغییر نمی کند. اما در عوض با تغییرات کوچک می توان تصاویری را ایجاد کرد که بسیار زیبا باشند. برای درک بهتر ین موضوع به تصویر زیر نگاهی بکنید.

در این تصویر می خواهیم بدون اینکه عکس مصنوعی به نظر برسد کمی رنگ بنفش را به آن اضافه کنیم. برای اینکار ابتدا عکس را در فتوشاپ باز می کنیم  و یک لایه رنگ جامد (solid color) در بالای تصویر اصلی ایجاد کنید.

اضافه کردن رنگ

بار دیگر بر روی قسمت راست لایه دوبار کلیک کنید تا Layer Style dialog برای شما باز شود. همانطور که مشاهده می کنید تنها می خواهیم رنگ بنفش را به آسمان، ابر های روشن و انعکاس آنها اضافه کنیم. بنابراین ما سایه را از لایه ی زیرین حذف خواهیم کرد با انجام تقسیم کشویی این کار را به صورت یکدست انجام می دهیم. برای ظریف تر بودن تصویر Overlay  بر روی blend mod قرار می دهیم و Opacity و Fill-Opacity را پایین می آوریم تا تصویر واقع بینانه باشد.

شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که تاریخچه ی ویرایش عکس به چه زمانی برمیگردد؟ و یا در گذشته عکس ها چگونه ادیت می شدند؟ اولین روش های ادیت عکس چگونه به وجود آمدند؟ و سوالاتی از این قبیل. در این مطلب قصد بررسی و جواب دادن به این سوالات را داریم پس بهتر است برای گرفتن پاسخ در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

مختصری از تاریخچه ی ویرایش عکس

همانطور که میدانید همه چیز در جهان شروع خود را دارد و همه چیز دائما در حال رشد و پیشرفت می باشد. عکاسی و تاریخ آن نیز به تدریج توسعه یافته تا به اینجا رسیده است. وقتی می گوییم عکاسی منظور ما همه چیز مرتبط با عکاسی می باشد که در حال پیشرفت کردن و بروز شدن هستند. در ادامه به این مورد خواهیم پرداخت اما قبل از آن بهتر است تا کمی با تاریخچه ی عکس نیز آشنا شویم.

اولین عکس در جهان 

در سال 1826 مرد فرانسوی، ژوزف نیکفور (Joseph Nicéphore Niépce) با گرفتن اولین عکس در جهان بسیاری از افراد را شگفت زده کرد. او این کار را با استفاده از قرار دادن دستگاهی به اسم “camera obscura” بر روی صفحه ای از قلع انجام داد. این تصویر قدیمی ترین عکسی می باشد که توسط بشر به ثبت رسیده که منظره ای از پنجره ی کاراگاه نیکفور را به نمایش میگذارد. شاید جالب باشد که بدانید این تصویر با طی 8 ساعت تابش خورشید ایجاد شده است.

اولین عکس رنگی

بدون شک با پدید آمدن اولین عکس رنگی جهان تاثیر به سزای در ویرایش عکس نیز به وجود آورد. قدیمی ترین عکس رنگی را فردی به اسم جیمز کلرک ماکسول به ثبت رسانده است. یک فیزیکدان انگلیسی برای رسیدن به این نتیجه فیلتر های رنگی را آزمایش کرد. 

وی برای گرفتن تصویر رنگی چند عکس را با یکدیگر ترکیب کرد که توسط فیلتر های سبز، قرمز و آبی به وجود آمده بودند. این تصویر نشان دهنده ی شروع ویرایش عکس می باشد که ماکسول معمولا به شاگردان خود نشان می داد. با تولید کاغذهای مخصوص عکاسی به دست J. Swan  ، کاغذ های هالوژن – نقره ای که به عنصر اصلی در تولید عکس تبدیل شده و امروزه نیز در ساخت های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد باعث شد تا تصویربرداران بتوانند کمی تنالیته و کنتراست عکس را تنظیم کنند.

پس از آن در سال 1884، D. Eastman حق ثبت اختراع را برای فیلم غلطکی دریافت کرد که یک نوآوری تازه را در دنیای تصویربرداری به وجود آورد. در سال 1888 حق ثبت اختراع را برای یک دوربین قابل حمل توسط همین فرد به ثبت رسید. این دوربین می توانست فیلم غلطکی را درون خود جای دهد و قابل حمل کردن نیز بود.

روتوش قبل از فتوشاپ

امروزه بیشتر عکاسان برای بهبود دادن تصاویر خود از نرم افزار های photoshop و یا lightroom استفاده می کنند که کار ما را بسیار راحت کرده است. اما در گذشته برای ویرایش عکس از چه چیزی استفاده می کردند؟ 

در گذشته به علت پیچیده بودن فرایند ویرایش تصویر، این عمل بسیار هزینه بر بوده است و تنها عکاسان ثروتمند می توانستند این عمل را انجام بدهند. البته باید بدانید که این تغییرات بسیار اندک بوده است با این حال پیشرفت های روزافزون باعث شده تا تجهیزات ویرایش تصویر نیز به روز شوند.

اولین ویرایش عکس در تاریخ

در سال 1841 ویلیام هنری فاکس اولین فرایند عملی را که می توانست چندین نسخه از عکس ایجاد کند را تولید کرد و چند سال بعد در سال 1846 اولین نمونه ی ویرایش عکس توسط همکار او طالوت کالور انجام شد. او از 5 راهب بر روی پشت بام یک ساختمان عکسی تهیه کرد که 4 نفر از آنها در کنار یکدیگر بودند و نفر 5 کمی با آنها فاصله داشت. طالوت دوست نداشت که فرد پنجم نظم تصویر را به هم بریزد و با استفاده از جوهر هندی روی آن را نقاشی کرد و پس از چاپ دوباره تصویر فرد پنجم شبه به لکه ی سفیدی از آسمان درون تصویر بود. 

پس از گذشت 30 سال نحوه ی چاپ کردن تصاویر تغییر کرد و برای چاپ از ژلاتین نقره ی خشک استفاده می شد که یکی از مهمترین موارد در دست کاری بودند. در این سال ها از فرم های منفی (Negatives from) برای تغییر دستی تصاویر استفاده می کردند که بسیار هم محبوب بود. ویرایش عکس همیشه به یک روش انجام می گرفت و پس از خروج فیلم از داخل دوربین با استفاده از مواد شیمیایی موجود در اتاق تاریک این کار صورت می گرفت. این کار بر روی یک میز انجام می گرفت و نوار منفی را روی یک قاب مخصوص قرار می دادند و سپس بر روی آن کار می کردند.

اگر به عکاسی و چاپ عکس علاقهمند هستند مقاله ی آموزش چاپ عکس را به شما پیشنهاد می کنیم.

ارزش روتوش صورت

برای انجام ویرایش های ضریفی مانند ویرایش بر روی صورت که بسیار ارزشمند شناخته می شد از یک تیغ مانند تیغ های جراحی استفاده می کردند و این فرایند را etching می نامیدند. این فرایند بسیار سخت بود و تنها افراد با تجربه قادر به انجام آن بودند.

عکاسان پرتره در اینجا وظیفه ی زیبا کردن صورت مشتریان خود را برعهده داشتند و برای ویرایش تصاویر به محض اینکه روتوش روشنایی تصویر را انجام می دادند با استفاده از یک مداد گرافیکی، قلمو آغشته به جوهر یا آبرنگ به اقدام به تاریک کردن برخی از محل ها می کردند. با این حال برای ویرایش تصویر ابتدا باید سطح منفی را برای برچسب گذاری آماده می کردند و آن را با استفاده از پودر پومیس جلا می دادند.

اصلی ترین مشکلات عکاسان در گذشته

در مسیر تاریخ توسعه ی ویرایش عکس، تصویربرداران در هنگام روتوش با مشکلات زیادی روبرو بودند که برای مثال آنها مجبور بودند از تصاویر زیادی استفاده کنند تا بتوانند بهترین آنها را انتخاب کرده و به مشتری تحویل بدهند. علاوه براین برای گرفتن عکس های پرتره باید ساعت های طولانی در استودیو می ماندند. 

با گذشت زمان استودیو هایی به وجود آمدند که می توانستند فردی را به یک عکس اضافه کنند که قادر به گرفتن تصویر نبود. معمولا چنین کاری را با قرار دادن چند عکس در کنار یکدیگر انجام می دادند. البته برخی از مواقع مانند نمونه تصویر های بالا می توانستند برخی از افراد یا اشیا را از تصاویر حذف کنند که این نیز بسیار جذاب بود.

با پیشرفت های صورت گرفته بعد ها می توانستند قسمتی از تصویر را نیز کراپ کنند. یکی از بارزترین این نمونه ها در مجله ی National Geographic دیده شد که گوردون گاهان عکس بزرگی از اهرام مصر تهیه کرده بود و برش دادن قسمتی از عکس توانست تا آن را بر روی جلد این مجله جای دهد. همچنین در آن زمان می توانستند دو تصویر را با هم ادغام کنند مانند دو اهرم که در همین تصویر قابل مشاهده است. 

تاریخچه ی ویرایش عکس بسیار گسترده می باشد و می توان متن های طولانی در این باره تهیه کرد. ما در این مقاله سعی کردیم تا خلاصه ای از این موضوع را برای شما بازگو کنیم تا اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشید.

یکی از سرگرم کننده ترین تفریحات کودکان بازی با حباب هایی می باشد که با استفاده از مواد شوینده به وجود می آید. بیشتر ما در کودکی تجربه ی بازی یا تولید حباب را با صابون داشته ایم و شاید همین امر نیز دلیلی باشد که اکنون با استفاده از دوربین عکاسی خود به سراغ تصویربرداری از آنها برویم. برای عکاسی از این پدیده، مانند بسیاری دیگر از ژانر های عکاسی ابزار هایی مورد نیاز می باشد که بسیاری از آنها در اختیار بیشتر تصویربرداران قرار دارد.

تجهیزات مورد نیاز عکاسی از حباب

یک دوربین DSLR و یا بدون آینه که بتوانید آن را با یک فلاش اکسترنال فایر کنید برای این کار لازم است. برای انتخاب لنز نیز می توانید از انواع لنز استفاده کنید اما پیشنهاد ما برای شما یک لنز ماکرو می باشد که بهترین انتخاب برای این نوع عکاسی به شمار می رود.

مهمترین نکات و ترفند های عکاسی ماکرو را در این بخش مطالعه کنید.

مهمترین عاملی که در این بخش باید به آن توجه ویژه ای داشته باشید منبع نور می باشد. حباب ها به علت داشتن طول عمر کوتاه عکاسی از آنها را برای ما کمی سخت کرده اند و همین عامل نیز باعث شده تا بای عکاسی از آنها استفاده از یک منبع نور بسیار حائز اهمیت باشد. برای نوردهی بهتر می توانید از یک سافت باکس نیز استفاده کنید. البته اگر کمی خلاقیت به خرج بدهید می توانید یک سافت باکس دست ساز نیز برای خودتان ایجاد کنید.

بررسی و خرید لنز ماکرو در این بخش از وب سایت دی جی 24.

سه پایه یکی از کاربردی ترین ابزار های عکاسی به شمار می رود. با استفاده از سه پایه میتوانیم دوربین خود را ثابت نگه داریم و از این طریق برای تصاویر خود شاپنس بیشتری ایجاد کنیم.

تولید محلول آب و صابون

همانطور که در بالاتر اشاره کردیم یکی از مشکلاتی که در این بخش با آن روبرو خواهید بود عمر کوتاه حباب ها می باشد که با استفاده از اضافه کردن برخی ترکیبات به محلول خود می توانید حباب هایی با طول عمر بیشتری را داشته باشید. برای تولید محلول آب و صابون بهتر است از صابون مایع استفاده کنید و پس از ترکیب کردن آن با آب کمی گلیسیرین نیز به آن اضافه کنید.

گلیسیرین را می توانید از داروخانه ها تهیه کنید. افزودن این ماده به محلول باعث می شود تا حباب ها عمر بیشتری داشته باشند و مدت بیشتری دوام بیاورد. البته به یاد داشته باشید که پس از ترکیب کردن تمام این مواد با یکدیگر بهتر است تا حدود 10 ساعت به آن دست نزنید تا کاملا با یکدیگر ترکیب شوند.

شروع  عکاسی از حباب

حال برای شروع کار بهتر است تا دوربین و تجهیزات خود را آماده کنید تا استارت کار را بزنیم. برای شروع بهتر است تا محلول آب و صابون خود را بر داخل یک ظرف کوچک بریزید و از یک نی نیز برای به وجود آوردن حباب استفاده کنید.  ظرف مورد نظر را بر روی یک میز قرار دهید و روی میز را با یک کاغذ تیره رنگ (بهتر است از مشکی استفاده کنید) بپوشانید. البته برای پوشاندن میز می توانید از یک پارچه ی مشکی نیز استفاده کنید. سعی کنید ابزار های مورد نیاز عکاسی خود را مانند تصویر زیر جای گذاری کنید.

توجه داشته باشید که ظرف محلول باید بر روی کاغذ یا پارچه ی سیاه قرار بگیرد. منبع نور خود را از بالا به محلول بتابانید تا حباب دیده شود. دوربین خود را نیز با قرار دادن بر روی سه پایه و تنظیم در روبه روی محل قرار گیری ظرف حباب جاسازی کنید و آن را برای انجام شات آماده کنید. از نی برای فوت کردن درون محلول استفاده کنید و پس از درست کردن یک حباب با اندازه ی مناسب برای گرفتن عکس خود آماده شوید.

تنظیمات مناسب دوربین برای عکاسی از حباب

با عکاسی از حباب شما در حال گرفتن تصویر کلوز آپ می باشید که این نوع تصاویر به طور کلی دارای عمق میدان کمی هستند. برای برطرف کردن این مشکل و قرار دادن کل بدنه ی سوژه (حباب) درون عکس  بهتر است تا از دیافراگم f/16 – f/11 استفاده کنید تا بهترین عمق میدان را برای تصاویر خود به وجود بیاورید و تمام ساختار حباب را درون عکس داشته باشید.

برای مقدار ایزو بهتر است عددی در حدود 100 تا 800 را مورد استفاده قرار دهید. در صورتی که نور مناسبی در محیط با استفاده از فلاش ایجاد کردید بهتر است تا ایزو کمتر استفاده کنید تا نویز کمتری نیز در تصاویر شما به وجود بیاید.

استفاده از حالت عکاسی پی در پی

عکاسی از حباب ها کار دشواری به شمار نمی آید اگر بتوانید این سوژه های عکاسی را به خوبی برای خود نگه دارید. یکی از مواردی که باید به آنها دقت کنید دمای و رطوبت اتاق می باشد. دمای خیلی بالا و یا خیلی پایین باعث می شود تا حباب ها به سرعت بترکند. دلیل این امر نیز ساختار آنها می باشد که تشکیل شده از یک لایه آب در میان دو لایه صابون است. پس از تبخیر شدن آب به سرعت ساختار آنها از بین می رود و می ترکند.

قرار دادن دوربین بر روی حالت عکاسی پی در پی که در بسیاری از دوربین های دیجیتال موجود می باشد به شما این امکان را می دهد تا یک مجموعه عکس را با استفاده از یک سرعت شاتر نسبتا سریع تهیه کنید و اگر این اتفاق قبل از ترکیدن حباب رخ دهد می توان عکس های خیره کننده برای شما بر جای بگذارد.

گرفتن تصاویر رنگی از حباب

حباب ها به طور معمول مجموعه ای از نور های طبیعی را بر روی خود به نمایش می گذارند اما در هنگام ترکیدن این نور رنگ های بیشتر به چشم می خورند که این زمان برای ثبت شدن بسیار مناسب می باشد. همچنین با دمیدن کمی هوا با استفاده از نی بر روی آنها می توانید تغیری در نقش های موجود در حبابها به وجود بیاورید.

همانطور که مشاهده کردید عکاسی از این سوژه ها سخت نیست و تنها باید ابزار های خود را به صورت دقیقی در جای مناسب بگذارید تا بتوانید تصویر دلخواه را برای خود ایجاد کنید.

استعاره یا مانندگویی که در زبان لاتین به (Metaphor) نیز معروف می باشد به معنای به کاربردن یکی واژه یا جمله به جای چیز دیگری می باشد. کاربرد استعاره بیشتر در شعر و ادبیات می باشد اما این بدان معنا نیست که در رشته های هنر مانند عکاسی از آن  استفاده نمی شود. استعاره در عکاسی باعث زیبایی می شود و این زیبایی هم تنها به علت ابهام و پیچیدگی های به وجود آمده در در موضوع مورد نظر می باشد که در عکاسی می تواند بسیار مورد پسند کاربران قرار بگیرد.

 استعاره ی بصری در عکاسی

در عکاسی استعاره های کلامی به بصری تبدیل شده اند و از همین طریق انواع مختلفی از ارتباط و انتقال ویژگی های مشترک به وسیله ی زبان بصری صورت می گیرد که بسیار گویاتر از زبان کلامی می باشد. اما گفتنی است که روابط دیده شده در استعاره های تصویری کمی گنگ تر از نمونه های نوشتاری می باشد به همین دلیل نیاز به دقت بیشتری برای درک آنها وجود دارد.

در عکاسی می توانید از این نوع مانندگویی های تصویری استفاده کنید تا داستان تصویر شما بهتر به کاربر انتقال پیدا کند. در ادامه با تکنیک های ساده ای برای دستیابی به متافورهای بصری را مورد بررسی قرار خواهیم داد اما قبل از آن باید به یک سوال رایج پاسخ دهیم که آیا یک تصویر می تواند یک استعاره باشد؟

در جواب این پرسش با توجه به توضیحاتی که در بالا ذکر کردیمريا، باید بگوییم بله یک تصویر قطعا می تواند یک استعاره باشد. به طور مثال در بسیاری از تبلیغات ها از متافر استفاده می شود تا محصولات مورد نظر جذابتر باشند. بهتر است بگوییم که عکاسان در این گونه تصویربرداری برای تشدید احساسات استفاده میکنند و همین امر تصاویر نسبت به نمونه های دیگر متمایز می کند.

متافور و تقارن در عکاسی

تقارن عنصری جذاب در تصاویر می باشد و دلیل این موضوع هم وجود قابل پیش بینی و زیبایی آن می باشد. از تقارم می توان برای صلح، دوستی و یا ایجاد امید در تصاویر خود استفاده کنید. این عامل را می توان در خیلی از محل ها یافت کرد و حوضه ی استفاده از این مورد دست شما می باشد و بهتر است در هنگام انتخاب محل تقارن به موضوع و ژانر مورد علاقه ی خود توجه کنید.

به طور مثال برای عکاسان طبیعت استفاده از بازتاب آب برای ایجاد تقارن بسیار مناسب می باشد. اما برای عکاسان پرتره، قرار دادن سوژه ی مورد نظر در مقابل یک دیوار متقارن می تواند انتخاب بسیار مناسبی باشد.

ایجاد امید با فضای منفی در عکس

فضای منفی قسمت اضافی در عکس شما می باشد، این عامل می تواند آسمان، دیوار یا اجزای دیگری باشد که بتوان آن را خالی در نظر گرفت. البته باید توجه داشته باشید که اندازه ی فضای منفی بسیار مهم می باشد. فضای بسیار منفی در عکس می تواند حواس بیننده را پرت کند پس بهتر است در ایجاد آن دقت داشته باشید.

گفتنی است که فضای منفی زیاد می تواند پتانسیل ایجاد استعاره های باورنکردنی را در عکس های تجاری ایجاد کند. در ادامه مثال هایی برای این بحث مطرح خواهیم کرد تا درک بهتری از این موضوع برای شما ایجاد شود.

1. احساس پیروزی و موفقیت را می توان با تصویر یک فرد بر روی قله ی کوهی که فضای منفی را آسمان به خوبی پوشش داده باشد به تصویر کشید.
2. افرادی که در هنگام ساعت طلایی به  مسیری نگاه می کنند نشان دهنده ی انتظار مشتاقانه برای رسیدن آینده هستند.
3. مواردی مثل آسمانی خالی می تواند نماد احساسات مثبت و ایجاد حس آسان بودن را برای کاربر ایجاد کند.

اگر می خواهید بیشتر در مورد فضای منفی در عکاسی بدانید بهتر است این مقاله را نیز مطالعه کنید.

آینه و استعاره در عکاسی

آینه ها به معنای واقعی کلمه بازتابی از خود هستند. در عکاسی نیز می توانید از این نماد برای استعاره به خود حقیقی و اشاره به فرد استفاده کنید. همچنین ایجاد عمق و تمرکز بر روی آینه می توانند به این امر جذابیت بیشتری اضافه کند که می توانید از این عامل نیز به عنوان یک تکمیل کننده برای تصاویر استفاده کنید و در صورت نیاز می توانید حتی با استفاده از نرم افزار فتوشاپ عمق بیشتر را در تصاویر به وجود بیاورید.

از تکه های خرد شده ی شیشه می توانید برای نشان دادن استاندارد زیبایی و یا احساس شکسته شدن را به نمایش بگذارید. خلاقیت در این موضوع درست شما را به میزان زیادی باز می گذارد می توانید به راحتی از کیس های موجود در ذهن خود برای ایجاد تصاویر جدید در این موضوع استفاده کنید.

یکی دیگر از موارد استفاده ی آینه بازتاب آن می باشد که می توان از آن برای استعاره کردن به رویا ها باشد. برای مثال پسربچه ای که درون آینه به جای دیدن تصویر خود یک آتشفشان را مشاهده می کند.

استعاره به زندگی با عناصر طبیعی

طبیعت معمولا با رشد، سلامت و معنویت همراه است. برای مثال می توانید از یک گل برای نشان دادن یک فرایند در حال رشد استفاده کنید که حس تازگی را نیز برای تصاویر شما ایجاد می کند. یکی از معروفترین عکاسان در این زمینه بلا کوتاک (Bella Kotak) می باشد که به مقدار زیادی از گل و گیاهان در تصاویر خود استفاده می کرد.

این عوامل در تصاویر “بلا کوتاک” علاوه بر استعاره ی بصری به پیشرفت و رشد کار باعث می شود تا تصاویر این فرد جادویی به نظر برسند.

استفاده از پله برای استعاره به سفر

برای تأکید بر یک سفر چالش برانگیز یا امیدوارکننده از پله ها استفاده کنید. همانطور که ظاهر پله ها نشان می دهد این عوامل نشان دهنده ی انتقال فرد از جایی به جای دیگر می باشد. اگر سوژه ی مورد نظر در حال پایین آمدن از پله ها باشد نماد شکست و ناراحتی را برای کاربر به نمایش می گذارد. اما اگر در حال بالا رفتن از آن باشد ای مورد نشان دهنده ی پیروزی و موفقیت در امری می شود که بسیار تاثیر گذار است.

در تصویر بالا کودکی را مشاهده می کنید که یک نمونه ی عالی از استعاره ی بصری به شمار می رود. در این تصویر به نظر می رسد که کودک به اولین گام های زندگی خود به عنوان یک چالش بزرگ نگاه می کند. با توجه به تعداد زیاد پله های موجود و نبود راه خروج زندگی طولانی نیز در این تصویر به چشم می خورد.

تاکید به منحصر به فرد بودن با اشاره به تفاوت ها

یکی از استعاره های این موضوع که بسیار در تصاویر عکاسان معروف به چشم می خورد موضوع “جوجه اردک زشت ” می باشد. با تغییرات کوچکی در سوژه ی تصویر می توانید این موضوع را بسیار خوب به چشم کاربران بیاورید. برای مثال قرار دادن یک سیب سبز درون جعبه ای از پرتقال ها می تواند نمونه ای دیگر از متافور منحصر به فرد بودن به شمار بیاید.

همچنین مراحل رشد یک پروانه را از دوران جنینی تا بزرگسالی می تواند استعاره از مراحل مختلف زندگی یک فرد باشد که دارای پستی و بلندی های بسیار می باشد و تغییرات بسیاری در مراحل مختلف از زندگی ایجاد می شود.

ادغام تصاویر برای ایجاد استعاره ی بیشتر

در این بخش تمام آن چیزی که نیاز دارید دو عکس می باشد که موضوع مورد نظر شما را بازتاب کنند. بهتر است تا یک تصویر تیره تر از دیگری باشد و در نظر داشته باشید که از نظر بصری این تصویر بیشتر به موضوع مورد نظر شما خواهد پرداخت.

بسیاری از عکاسان جاهایی خالی یک تصویر را با عکس دیگری از مناظر، شهر و یا پرتره های مختلف ادغام می کنند، بدانید که جایگذاری در این مورد بسیار مهم می باشد. برای مثال تصور کنید که تصویر یک کتاب را با قسمت سر یک انسان ادغام کنید در این صورت استعاره ای از شعور، علم و آگاهی را برای آن شخص در نظر گرفته ایم. این مثال بسیار ساده بود و می توانید ادغام کردن تصاویر را با موارد دیگر نیز امتحان کنید.

نتیجه ی استعاره در عکاسی

پس از یادگیری و استفاده از استعاره های بصری در عکاسی خود، می توانید عمق بیشتری به کار های خود بیافزایید. همچنین می توانید در اشیای روزمره که بیشتر تصویربرداران از آن غافل هستند، پتانسیل های بالایی از استعاره را ایجاد کنید. ایمان داشته باشید که با انجام این کار به دنیای جدیدی از فرصت های خلاقانه دست پیدا خواهید کرد.

یکی از ژانر های عکاسی که هیجان خاصی را برای کاربران ایجاد می کند عکاسی از مه می باشد. مه به تصاویر حس هیجان و رازآلودگی را القا می کند و از این طریق  می تواند توجه کاربران را به خود جلب کند. پس زمانی که این پدیده ی طبیعی را مشاهده کردید بهتر است تا زمان را از دست ندهید و شروع به عکاسی از آن بکنید. در این گونه آب و هوا معمولا در تصویر شدت رنگ و کنتراست دیده نمی شود و همین عامل نیز سبب شده تا این سبک از عکاسی تفاوت زیادی با عکاسی در آب و هوای عادی داشته باشد.

نکات مهم عکاسی در مه

برای شروع عکاسی در مه بهتر است تا ابتدا سوژه ی مورد نظر خود را پیدا کنید . پیدا کردن مه کمی سخت است اما معمولا می توانید در مناطقی که مرتفع هستند جوی مه آلود پیدا کنید. گفتنی است که مه معمولا در انتهای عصر به وجود می آید و تا صبح روز بعد به طول می انجامد که این زمان می تواند بهترین تایم برای عکاس از آن باشد. در نظر داشته باشید که می توانید از پیش بینی های هواشناسی نیز برای انتخاب مکان مناسب استفاده کنید.

همچنین باید دقت داشته باشیم که در اینگونه شرایط آب و هوایی نور بسیار کم می باشد پس بهتر است تا از تنظیمات مناسب نوردهی (سرعت شاتر٬ دیافراگم٬ ایزو) برای آن استفاده کنیم که در ادامه به بررسی این مورد خواهیم پرداخت .

تنظیمات دوربین برای برای عکاسی در مه

اگر سوژه ی مورد نظر شما از نور خوبی برخوردار نبود بهتر است که از سرعت شاتر پایین و نوردهی بیشتر استفاده کنید که این کار باعث نرم تر شدن بافت و ساختار مه نیز می شود. در برخی از موارد استفاده از نورسنج برای این کار مناسب نیست و مه می تواند مانند برف نورسنج دوربین را به اشتباه بیندازد. برای جلوگیری از این عامل می توانید به صورت دستی تنظیمات نوردهی را انجام دهید تا اشتباه را به حداقل برسانید.

با بالا بردن مقادیر ایزو هم می توانید حساسیت به نور را افزایش دهید٬ البته در نظر داشته باشید که با افزایش مقدار ایزو مقدار نویز در تصویر نیز افزایش پیدا می کند و در این صورت کیفیت تصویر افت می کند. در نظر داشته باشید که می توانید با بالا بردن سرعت شاتر طولانی تر می تواند بافت مه را مانند پنبه بکند و این امر نیز در مواردی به جذابیت عکس کمک می کند.

آموزش عکاسی در محیط کم نور را در این مقاله بخوانید.

همچنین در زمان هایی که نور بسیار زیادی در تصویر یا سوژه ی مورد نظر وجود دارد بهتر است از فیلتر های ND استفاده کنید تا نور محیط را کمتر بکند و از این طریق تصاویر با کیفیت بالاتری را برای شما به وجود بیاورد. اگر در طول روز عکاسی خود را انجام می دهید بهتر است از این فیلتر استفاده کنید تا بافت مه نرم تر باشد.

توجه به ترکیب بندی در هوای مه آلود

ترکیب بندی نیز یکی دیگر از مواردی است که در تصویربرداری خود باید به آن توجه ویژه ای داشته باشید. در ترکیب بندی٬ عکاس سعی می کند تا اجزای تصویر را در جایگاه های مناسبی قرار دهد و همین امر نیز سبب می شود تا در تصویر نظم خاصی به وجود بیاید تا به چشم بیننده خوشایند باشد.

با ترکیب بندی مناسب می توانید یک محل یا سوژه ی خشک را در تصویر خود بسیار زیبا جلوه بدهید که البته ترکیب بندی مناسب نیاز به تمرین زیاد دارد و زیاد نگران آن نباشید. همچنین می توانید با مطالعه ی مقاله ی تکنیک های ترکیب بندی در این مورد اطلاعات بیشتری را کسب کنید.

عمق میدان در عکاسی هوای مه آلود

تصاویری که در آنها عمق میدان رعایت شده بسیار بیشتر از تصاویر معمولی چشم کاربر را به خود جذب می کند و همین امر نیز سبب می شود تا بیشتر عکاسان در هنگام عکاسی از مه به فکر جای دادن عمق میدان در تصویر خود باشند.

تاکید بر عمق میدان در بسیاری از تصاویر جذابیت دارد اما در تصاویر گرفته شده از مه می توان بیشتر از دیگر موارد باشد و این عامل هم به علت داشت از دست دادن شدت رنگ٬ کم شدن کنتراست و ایجاد حس دور شدن از تصویر می باشد.

تاکید بر نور درون مه

اگر در روشنایی به عکاسی می پردازید یکی از مواردی که باید به آن دقت کنید زاویه ی تابش نور می باشد که می توانید آن را در ترکیب بندی خود قرار دهید. مه باعث می شود تا پرتوهای نوری که در حال تابش هستند بیشتر به چشم بیاید و ثبت کردن این صحنه می تواند بسیار جذابیت داشته باشد. در این حالت باید سعی کنید تا فاصله ی خود را از منبع نور کم کنید اما باید توجه داشته باشید که برای این سبک از تصویربرداری بهتر است تا از فیلتر ND حتما استفاده کنید تا نور زیاد کیقیت تصویر شما را از بین نبرد.