راهنمای کامل براکتینگ در عکاسی

تقریبا تمام عکاسانی که در این حرفه شروع به کار می کنند با دیدن اینکه نصف بیشتر تصاویرشان اکسپوژر کم و یا بیش از حد دارند حس نا امیدی خاصی بشان دست می دهد. دوربین های دیجیتال slr صفحه نمایشی دارند که منظره و چیزی که شما واقعا ثبت کرده اید را روشن تر نشان می دهند بنابراین اگر تنها به این صفحه نمایش اطمنیان می کنید احتمال اینکه از نتایج پس اژ ان خرسند نشوید زیاد است. این مهم ترین دلیلی است که عکاسان از استراتژی خاص براکتینگ در عکاسی استفاده می کنند که در این مقاله به طور کامل توضیح داده شده و پس از خواندن انی مطلب تمام دانش لازم را برای اجرای درست آن خواهید داشت.

اکسپوژر براکتینگ چیست؟

این تکنیک در واقع گررفتن سه تا هفت عکس با تنظیمات متفاوت اکسپوژر است تا شما بتوانید بهترین را در میانشان انتخاب کنید. برای مثال اگر شما 3 عکس می گیرید یکی نور کم و دیگری نور زیاد و سومی با نوری طبیعی و ایده ال است که شما همان را نگه می دارید. اگر هم خواستید می توانید در نرم افزار های لایتروم و فوتوشاپ هر سه عکس را با هم ادقام کنید.

برای شناسایی بهترین تصویر احتمالا شما از نور نسجی که درون دوربین تعبیه شده است بهره می برید که برای شروع عالی است اما این تنها شما را تا نمیه راه همراهی می کند چرا که نور سنج ها ساخته شده اند تا اکسپوژر کلی تصاویر را به شما نشان دهند و دقیق بودن آن ملزم آن است که نور های موجود در تمام کادر با هم در یک رینج و باشند که این مورد به ندرت پیش می آید.

هنگامی که ما صحنه ای را تماشا می کنیم نقاط تاریک و روشن زیادی را با هم می بینیم و چشمان ما آنقدر هوشمند هستند که ئنقاط تاریک را در کنار روشن به خوبی درک و حس کنند اما این قضیه برای دوربین عکاسی کمی دشوار است و نیاز به کمک دارند  به خصوص در متظری که تنوع میزان نور بسیار بالا است. این یکی از دلایلی است که عکاسان زیادی  از عکاسی در روشن ترین مواقع روز دوری می کنند.

تنظیمات براکتینگ در عکاسی

اپرچر : در ابتدا باید بدانید که اپرچر بد ترین مرود از سه فاکتوری است که مشا م یتویاند براکت کنید چرا ک عمق میدان را تغییر می دهد. اگر بخواهید hdr از اپرچر f/4 تا f/8 بسازید نتیجه بسیار عجیب و غریب می شود و ابدا نمی ارزد که برای یک اکسپوژر خوبی عمق میدان خود را خراب کنید.

ایزو : ایزو هم مودر مناسبی برای تنظیم کردن نیست چرا که با هر میزانی از آن کیفیت صویر شما متفاوت خواهد بود. hdr ساخته شده با ایزو های 400 و 800 و 1600 زیاد به شما عکسی جالب را تحویل نمی دهد. اشتباه متوجه نشوید براکتینگ در ایوز های بالا وقتی نمی خواهید هایلایت های خود را خراب کنید ایده مناسبی است اما بزا هم به یاد داشته باشید که براکتینگ یک منظره با ایزو های مختلف نتیجه بهتر از یک تک عکس با کیفیت بالا ندارد

شاتر اسپید: این مورد اولین چیزی اس که باید تنظیم کنید مخصوصا اگر برای شوتینگ از یک سه پایه اسفاده می کنید و سوژه تان حرکتی نمی کند بهترین کار برای براکتنیگ تنظیم همین شاتر اسپید است. اما اگر سوژه تان حرکت می کند شما نمی توانید برای براکتینگ از آ« بهره ببرید. در این مواقع است که ایزو گزینه بهتری بوده اما باز هم به سمت تغییر اپرچر نروید.

فوکوس براکتینگ

فوکوس براکتینگ از اکسپوژر براکتینگ آسان تر است چرا که تنها فاکتوری که تغییر می کند  فاصله فوکوس است در اینجاست که شما معولا پس از شوتینگ از فوکوس استاکینگ استفاده می کنید. وقتی دارین به صورت دستی فوکوس براکتینگ می کنید آرام ارام فوکوس را بیشتر کنید. در دوربین های جدید امکان تنظیم انیکار وجود دارد شما فقط باید تعدا تصاویری که می خواهید را مشخص کنید و روی نزدیک ترین سوژه فوکس کنید و سپس استپ سایز را انتخاب کنید که باز هم توصیه می کنیم از میزان کمتری استپ سایز بهره ببرید.

انواع مختلف براکتینگ  ر عکاسی وجود دارد که مهم ترین آن ها همین اکسپوژر و فوکوس است اما شما می توایند با فاصله کانونی و وایت بالانس و فلاش و … نیز براکتنیگ را انجام دهید.

به این نکته هم توجه کنید که گرچه این تکنیک در برخی مواقه می تواند نتیجه بسیا ایده آلی را به شما بدهد اما همیشه هم اینطور نیست و وقتی شما در کارتان مانی کمی دارید و یا از اکسپوژر دوربینتان مطمئن هستید انجام شبیهده است و تنها فضای کارت حافظه تان را اشغال می کنید. در ضمن اگر از اکشن ها و سوژه هایی مانند حیوانات و ورزشکاران عکاسی می کنید براکتینگ را کنار بگذارید چرا که به احتمال زیاد ناب ترین لحظات را از دست می دهید.