فوکوس خودکار

فوکوس خودکار به معنای تمرکز کردن می باشد به بیان دیگر FOCUS تنظیم فاصله کانونی عدسی لنز دوربین عکاسی طبق فاصله سوژه تا دوربین برای داشتن یک عکس واضح و شارپ است . در دوربین ها دو نوع مکانیزم فوکوس AF و MF یا خودکار و دستی وجود دارد. در دوربین های دیجیتالی اتوفوکوس به دو شیوه انجام می شد اتو فوکوس فعال و غیر فعال. اما اکنون با پیشرفته تر شدن تکنولوژی دوربین های عکاسی شاهد حالت ها و یا ماد های مختلفی از فوکوس خودکار هستیم که در ادامه قصد بررسی کامل آن ها را داریم.

انواع حالت های فوکوس خودکار

اگر با دو دوربین مختلف کار کرده باشید متوجه شده اید که هر کدام تا حدودی فناوری مختص به خود را در این زمینه دارند و حتی رابط کاربری و روشی که کاربرد باید فوکوس را اعمال کند در هر کدام فرق می کند. بنابرین در این مقاله تمام موارد پایه ای و اصول هایی که در همه دوربین ها مشاهده می شود را بررسی خواهیم کرد

گزینه های اتوفوکوس در دوربین های عکاسی

AL servo 

در صورت انتخاب این حالت از اتوفوکس شما از طریق نقطه های فوکوس دوربین سوژه ای را تعیین می کنید و سپس آن سوژه به صورت دائم تحت تمرکز خودکار واقع خود شد. در این شیوه که به Continuous AF / C-AF / AF-C  نیز معروف است بیشتر در سبک هایی مانند عکاسی ورزشی حیات وحش و در کل سبک هایی که در آن ها سوژه دائم در حال حرکت است استفاده می شود. تنها عیبی که به آن وارد است این است که اگر پس از اعمال تنظیمات و قفل شدن تصویر را بخواهید مجددا تنظیم کنید دوربین احتمالا اشتباه عمل خواهد کرد.

Focus Bracketing

این گزینه 3 تصویر با فوکوس های مختلف از پشت سوژه و جلوی ان و روی خود سوژه ثبت می کند

Single Servo

یا One Shot / S-AF / Single Servo / AF-S / S  آپشنی است که سبب می شود دوربین تنها یک بار فوکوس کند و برای عکاسانی که با کیس های ثابت سروکار دارند و قصد کاهش مصرف باتری را دارند بهترین است. این شیوه بسیار ساده است تنها کاری که باید انجام دهید این است که دستتان را روی دکلانشور بگذارید و تا نیمه بفشارید در این حالت دوربین به صورت خودکار روی چیزی که سوژه تشخیص می دهد قفل می کند و به راحتی با فشار کامل دکمه عکس را ثبت می کند. از عیب هایی که به این روش وارد است این است که اگر فاصله بین دوربین و سوژه تغییر کند باید دوباره این روند را طی کنید.

برخی دوربین ها چراغ کمک فوکوس نیز دارند که می تواند به بهتر شدن عملکرد کلی کمک کند.

فوکوس خودکار hybrid

AI-Focus / Auto-Servo AF / AF-A در این حالت دوربین تمام صحنه را بررسی می کند و سپس به جای شما تصمیم خواهد گرفت که چگونه و کجا فوکوس ر انجام دهد. در کل از این حالت در دوربین های حرفه ای استقبال نمی شود چرا که عکاسان حرفه ای نیازی به این فاوری ندارند اما افراد مبتدی بهتر است از آن استفاده کنند تا عکس های بهتری را ثبت کنند اگرچه دوربین ها در این حالت مصون از اشتباه نیستند.

Dynamic Area AF

حالتی بین گزینه اول و سوم است شما فشردن نیمه دکمه شاتر روی سوژه ثابت فوکوس می کنید و در صورت حرکت سوژه نیازی به تنظیم فوکوس دوباره نیست. مواردی که ممکن است خطایی ایجاد شود : سوژه با تضاد رنگی کم، سوژه با نور بیش از حد، سوژه در کنار آتش یا شمع، سوژه های در نور کم، سوژه در راستای افق، سوژه های متحرک پر سرعت و سوژه هایی با فواصل گوناگون از هم و رفلکس زود هنگام پرتو

محیطی که جزئیات از یک وضوح برخوردار هستند را میدان وضوح می نامند و باقی نقاط که به صورت محو و مات هستند را  flow می نامند. افزایش عمق میدان سبب بزرگتر شدن محدوده فوکوس می شود اما در هر حال فوکوس هر نقطه با نقطه دیگر فرق خواهد داشت و آن نقطه ای که هدف فوکوس ماست بیشترین وضوح را دارد.

حالت Group

در این حالت چندین نقطه فوکوس با هم فعال می شوند و سوژه ای را دنبال می کنند این حالت کمی پیچیده تر از حالت AF که در ابتدا توضیح دادیم عمل می کند.

نقاط فوکوس چیست

بیشتر دوربین های جدید بدون آینه و یا DSLR فوکوس را به کمک نقاط خاصی انجام می دهند. تعداد این نقطه ها در هر دوربین متغیر است و هرچه بیشتر باشند دوربین در این زمینه عملکرد بهتری را از خود نشان می دهد. در ضمن باید بدانید که اگر می خواهید از حد اکثر تعداد نقاط استفاده کنید باید از لنزی استفاده کنید که دیافراگم بازی دارد و مقدار نور زیادی را به سنسور می رساند. این نقاط به شیوه های متنوعی چیده می شوند که نوع کراس تایپ بهترین آن هاست

این نحوه چیدمان به دوربین اجازه می دهد از هر دو فاز تشخیص کانتراست و تشخیص فاز استفاده کند و به اصطلاح دو بعدی عمل کند. این نقطه ها را می توان به شیوه های مختلفی فعال کرد که ساده ترین آن ها لمس کردن نقطه ای است که می خواهید فوکوس اتوماتیک در آن انجام شود.

اتوفوکوس فعال

این نوع فوکوس به این صورت کار می کند که دوربین یک اشعه مادون قرمز یا موج صوتی را به سمت جلو پرتاب می کند و پس از برخورد به سوژه بازتاب شده و دوربین آن را به واسطه لنز جذب می کند. سپس پردازش گر درونی دوربین با محاسبه تایم تاخیر رفت و برگشت اشعه، فاصله دوربین تا جسم را محاسبه و لنز را بر طبق این فاصله ست می کند تا به بهترین وضوح دست پیدا کند .

دوربین در فضاهایی با آلودگی صوتی بالا هنگ می کند و فوکوس نمی کند، مسافتی که موج طی می کند کوتاه است ، سرعت رفت و برگشت موج کم است در نهایت در فضاهای باز به آهستگی فوکوس می کند.

فوکوس دستی چیست ؟ در این مقاله قصد بررسی کامل این شیوه از فوکوس کردن را داریم و نکاتی در رابطه به بهتر کار کردن با آن را عنوان خواهیم کرد.

از طرفی اشعه در نور کم به خوبی یا ابدا کار نمی کند ، در نور بیش از حد هم به سبب وجود پرتو های نوری زیاد در محیط توانایی فوکوس ندارد ، منابعی که از خودشان اشعه مادون قرمز پخش می کنند هم در فوکوس دخالت و آن را از کار می اندازند

اتوفوکوس غیر فعال

در این روش فوکوس از اشعه های مادون قرمز و امواج صوتی خبری نیست و در قالب دوربین های SLR و خودکار نوین دیده می شود و از طریق الگوریتم های خاص توسط حسگر که میزان شدت نور را بررسی می کنند فاصله سوژه تا دوربین را محاسبه می کند. دوربین ویو قاب را در نظر می‌گیرد و با عقب و جلو کردن لنز، بهترین فوکوس موجود را پیدا می کند.

پردازشگر پیکسل ها را چک کرده و میزان بازتابش نور را با پیکسل های مجاور مقایسه می کند. اگر صحنه خارج از فوکوس باشد، پیکسل های مجاور دارای شدت نورهای یکسان می شوند. پردازشگر چند بار دیگر این پروسه را انجام می دهد. سپس به دنبال پیکسلی می‌ رود که بیشترین اختلاف شدت بین پیکسلهای مجاور وجود داشته باشد، این نقطه، بهترین نقطه فوکوس است. در این مدل فوکوس وجود کنتراست در صحنه برای فوکوس الزامی است. در تصویر باید دیتل موجود باشد تا تضاد به اندازه ای ایجاد کند. اگر قصد ثبت تصویربرداری از صحنه ای که تنوع رنگی کم و تضاد رنگی ندارد را دارید این نوع فوکوس نمی تواند کمکی کند.