مقایسه ی لرزشگیر دیجیتال و لرزشگیر اپتیکال 

تفاوت های لرزشگیر دیجیتال و لرزشگیر اپتیکال

دو نوع لرزشگیر دیجیتال و اپتیکال رایج ترین سیستم های امروزی هستند که در بیشتر تلفن های هوشمند و دوربین های عکاسی هم وجود دارند. هر یک از این دو برای شرایط خاصی مناسب هستند برای مثال برای عکاسی سیستم اپتیکال عملکرد بهتری نسبت به دیجیتال دارد ،اما لرزشگیر دیجیتال برای فیلمبرداری گزینه ی مناسب تری به شمار می آید.

هر دو سیستم به کاهش لرزش های عکس ها یا فیلم ها کمک زیادی می کنند ،در نتیجه هر دوی استیبلایزر ها خوب هستند اما هر یک در شرایطی بهترین بازدهی را دارند. این سیستم ها همچینین به ما کمک می کند تا عکاسی را دو تا چهار استاپ آهسته تر انجام دهیم که این امر در زمانی کاربردی تر می شود که می خواهید با سرعت شاتر پایین عکاسی کنید 

تعریف لرزشگیر دیجیتال و لرزشگیر اپتیکال

لرزشگیر اپتیکال (Optical Image Stabilization – OIS)، هم در دوربین عکاسی هم در دوربین فیلمبرداری کاربرد دارد . این نوع با تکیه بر عدسی لنز پایه گذاری شده است ، همین امر باعث شده تا به آن اپتیکال گفته شود.

می توان گفت کارکرد این سیستم به این صورت است که با جابجایی لنز یا خود حسگر دوربین به عنوان آخرین المانی که نور به آن میرسد مسیر نور به نقطه ی صحیح هدایت می شود و از منحرف شدن آن جلوگیری می شود . همانطور که گفته شد این عمل با کمک تجزیه تحلیل اطلاعاتی که از ژیروسکوپ می آید صورت می گیرد . ساز کار کلی در لرزشگیر اپتیکال به یک شکل صورت می گیرد اما در دستگاه های مختلف با کمی تفاوت در عملکرد همراه است .

مثلا این نوع لرزشگیر با معلق کردن لنز بر روی ماژول دوربین ،در گوشی های هوشمند کار می کنند. در حقیقت تلفن هایی که به این قابلیت مجهز شده اند با استفاده از فنر و آهنربا های الکترومغناطیسی که زاویه ی لنز را تغییر میدهد ، کار خود را انجام می دهند. در حرکت های لرزشی عملکرد لنز به این صورت است که با توجه به اطلاعات لرزشی که از حسگر های ژیروسکوپ به دوربین می رسد لنز در خلاف جهت لرزش ها حرکت می کند در و قبل از رسیدن نور به حسگر این اعمال انجام می شود در نتیجه تصاویر بدون لرزش به حسگر می رسد.

بسیاری از لنز ها از چهار محور برای لرزش گیری استفاده می کنند به گونه ای که چهار نقطه در سوژه را در نظر می گیرند و با توجه به تغییراتی که در جا به جایی رخ می دهد می توانند عملکرد مناسب را داشته باشند.

لرزشگیر دیجیتال

لرزشگیر های دیجیتال برای انجام دادن عمل لرزش گیری از سخت افزار استفاده نمی کنند . عملکرد این لرزش گیر ها به این صورت است که ابتدا عکس گرفته شده بر روی حسگر قرار می گیرد و پس از بزرگنمایی و کراپ کردن جزیی تصویر به کاربر نمایش داده می شود . نیاز به لرزشگیر دیجیتال عموما زمانی احساس میشود که کاربر بخواهد فیلمبرداری از یک صحنه که سوژه در آن با سرعت بالایی در حال حرکت است را انجام دهد.

این سیستم تصویر دریافتی از لنز را به صورت فریم به فریم بررسی میکند و از این طریق میزان انحراف تصویر نسبت به محور مختصات را از بین می برد. این سیستم برای اصلاح تصاویر از پیکسل های موجود در حاشیه ی فریم استفاده می کند . یکی از مشکلات سیستم لرزشگیر دیجیتال به وجود آوردن نویز در عکس های است که با این حالت ایجاد می شوند است که می تواند باعث پایین آمدن نسبی کیفیت عکس شود .