قانون متقابل در عکاسی

برای عکاسانی که به تارگی اقدام به خرید اولین دوربین dslr خود کرده اند و در کل این حرفه را آغاز کرده اند یکی از سخت ترین چالش ها گرفتن عکاس شارپ با روشنایی مناسب و ایده ال است. مات شدن در تصویر علل زیادی دارد که یکی از آن ها لرزش دست و نگه داشتن نا صحیح دوربین است در ضمن خود سنسور و شاتر هم می توانند باعث مات شدن عکس ها شوند.  قانون متقابل در عکاسی یکی از قوانین خاص در  این رشته است که به شما کمک می کند از شر این لرزش ها رها شوید و با شارپنس بالایی عکاسی کنید.

قانون متقابل در عکاسی چیست

از آن جایی که ما انسان تحت هیچ شرایطی به طور کامل ثابت نمی توانیم باشیم لرزش ها و تکان های بسیار ریزی که بدننمان هنگام نگه داشتن دوربین دارد سبب مات شدن تصویر می شود.  اساسا قانون دو جانبه یا نقابل اینگونه تعریف می شود: سرعت شاتر دوربین شما باید تقابل با فاصله کانونی موثر لنز داشته باشد. در ادامه با مثال این تعریف را ساده تر بیان می کنیم.

فرض کنید شما در حال عکاسی با لنز زومی مانند Nikkor 80-400mm f/4.5-5.6G VR و یک دروبین فول فریم مانند Nikon D750 هستید. این قانون عنوان می کند که اگر شما در فاصله کانونی 80میلیمتری عکاسی می کنید سرعت شاتر شما باید روی 1.8000 تنظیم شده باشد و روی 400 میلیمتر سرعت را روی 1.400000 تنظیم کند. سرعت بالای شاتر در این فاصله کانونی خاص به شارپنس بیشتر عکس ها می انجامد.

اگر شما سرعت شاتر را بیشتر نکنید لرزش دوربین بسیار بیشتر نشان داده می شود علت آن هم مشخص است. در فاصله کانونی های بلند تر تکان های دوربین بیشتر خود را نشان می دهند.

به این نکته دقت کنید که ماتی بر اثر لرزش دوربین بسیار با موشن بلر motion blur تفاوت دارد در حالت اول تصویر تماما مات شده اما در حالت دوم سوژه با بخش کوچکی از تصویر مات است. در ضمن فراموش نکنید که اگر دوربین را با دستان خود نگه می دارین رعایت کردن اصول این قانون مهم هستند و زمان استفاده از سه پایه لزومی به رعایت آن نیست.

فاصله کانونی در قانون متقابل در عکاسی

دقت کنید که در ابتدا از عبارت فاصله کانونی موثر استفاده شده است. در مثال بالا ما از یک دوربین فول فریم استفاده کردیم و اگر شما یک دوربین کراپ سنسور دارید باید فاصله کانونی معادل را حساب کنید. این فاصله اینگونه حساب می شود.

فاصله کانونی * فاکتور کراپ
همان لنزی که در ابتدا مثال زدیم در فاصله 400 میلیمتری و فاکتور کارپ 1.5 روی یک دوربین کراپ سنسور فاصله 600 میلیمتری را داراست.

قانون دوجانبه و تنظیمات ایزو

تقریبا تمام دوربین های حال حاضر در بازار قابلیت اتو ایزو یا ایزو خودکار را دارند. برخی دوربین ها به سادگی تنها ایزو را بین ماسیموم و مینیموم تنظیم می کنند اما دوربین های دیجیتال slr حرفه ای و بدون آینه های جدید سرعت شاتر و ایزو را نیز با هم هماهنگ می کنند. برای مثال همین دوربین نیکون دی 750 اگر با فاصله کانونی 100 میلیمتر اقدام به شوتینگ کنید دوربین به طور خودکار ایزو را زیاد می کند د ( البته در صورتی که سرعت شاتر کمتر از 1.200000 شود.

• به این نکته توجه کنید که اگر لنز یا دوربین شما لرزشگیر دارد نیازی به تغییر سرعت شاتر و رعیات کردن این دوربین نخواهید داشت.