ماه همیشه یکی از سوژه هایی بوده است که مورد توجه تصویربرداران قرار می گیرد. اما عکاسی از ماه به صورت ساده و یا در طول ماه گرفتگی کار بسیار سختی است و نگه داشتن دوربین روی آن بسیار دشوار می باشد. ماه معمولا مانند یک دایره ی سفید مسطح به نظر می رسد و یک سوژه با فاصله ی بسیار دور برای عکاسی به شمار می آید. حتی با وجود داشتن یک دوربین DSLR هنوز هم می توانید از ماه عکاسی کنید و تصویر شگفت انگیزی را مانند تصاویری که در گالری های هنری، مجلات و یا تصاویری دیگر عکاسان ثبت کنید البته برای این هدف باید سخت کار کنید. برای شروع باید تجهیزات مناسب داشته باشید تا درک بهتری از زوم و عکاسی شبانه کسب کنید.

نکات مهم عکاسی از ماه

با به یاد داشتن نکات زیر شما برای گرفتن عکس های دیدنی از درخشان ترین شی موجود در آسمان شب آماده خواهید بود :

• برنامه ریزی برای عکاسی از ماه
• ترکیب خود را بفهمید
• روی یک لنز سوپر تله فوتو سرمایه گذاری کنید
• در هنگام غروب و یا سحر عکاسی کنید
• وقتی ماه کامل نیست عکس بگیرید
• عکسبرداری خود را تثبیت کنید
• عکاسی را به صورت دستی انجام دهید
• از فوکوس خودکار استفاده کنید

برنامه ریزی برای عکاسی از ماه

راز یک عکاسی موفقیت آیز برنامه ریزی کردن برای آن است، با این کار میتوانید برای هر گونه مشکل احتمالی آماده شوید و شانس گرفتن بهترین عکس از ماه را برای خود زیاد کنید. سوژه ی عکاسی شما همیشه در حالت های نرمال وجود نخواهد داشت پس بهتر است از قبل آب و هوا را بررسی کنید.

گذشته از اینکه آسمان برای تصویربرداری از ماه باید صاف باشد، باید بدانید که ماه در کجا خواهد بودن و یا ماه در حال حاضر کامل، نیمه و یا به صورت یک خط باریک در آسمان حضور دارد. امروزه اپلیکیشن ها و وب سایت های مختلفی وجود دارند که به شما نشان میدهند ماه در حال حاضر به چه صورتی وجود دارد که می توایند از آنها برای بهبود کار خود استفاده کنید.

ترکیب بندی عکاسی از ماه

ماه می تواند سوژه ی اصلی شما یا به راحتی یکی از عناصر تشکیل دهنده ی عکس شما باشد، که حالت دوم بسیار آسانتر می باشد. کافیست تا ماه را در پیش زمینه با مانند درخت یا ساختمان قاب کنید تا مقیاس و علاقه به تصویر خود اضافه کنید و همچنین با این کار به ماه حس مکان را بدهید.

تکنیک های مبتدی ترکیب بندی از مواردی است که هر عکاسی باید نحوه ی استفاده از آنرا بدانید.

اگر می خواهید تصویر ماه را به تنهایی تهیه کنید بهتر است از قوانین ترکیب بندی مانند قانون یک سوم استفاده کنید. همچنین قرار دادن سوژه در قسمت مرکزی کادر به علت داشتن حالت دایره ای، خالی از لطف نیست.

لنز تله فوتو در عکاسی از ماه

گرفتن عکس از ماه در واقع آنقدر ها هم دشوار نیست، آنچه برای بعضی از افراد دشوار و تقریبا غیر ممکن است این است که برای گرفتن ماه با بهترین کیفیت به یک لنز بلند نیاز است و هر چه لنز شما طولانی تر باشد کار شما راحت تر خواهد بود.

برای بزرگنمایی و کاهش کاهش فضای تاریک اطراف ماه بدون نیاز به برش دادن عکس و کاهش وضوح تصویر به طور معمول به لنزهایی نیاز دارید که فاصله ی کانونی 200 میلیمتری و یا بیشتری دارند که در دسته ی سوپر تله فوتو قرار می گیرند. این لنز ها نور کافی برای گرفتن جزییاتی که با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیست را برای شما فراهم می کند. با این حال شما باید بر روی لنزی سرمایه گذاری کنید که فاصله کانونی آنها حداقل 400 میلیمتر یا بیشتر می باشد تا بتوانید ماه را به کانون توجه عکس خود تبدیل کنید.

خرید لنز سوپر تله فوتو نیکون 200-500 میلیمتر f/5.6 با بهترین قیمت.

زمان مناسب عکاسی از ماه

هیچ چیز مانند یک آسمان سیاه نمی تواند سوژه ی شما که ماه است را از پس زمینه جدا کند. با این حال گرفتن تصاویری از ماه در حالی که هوا کاملا تاریک است تصاویر تک رنگی برای شما ایجاد می کند. سعی کنید زمان عکاسی خود را به گونه ای تنظیم کنید که هوا هنوز کمی روشن است تا آسمان شفاف تر و عکس جالب تری برای شما فراهم شود.

قمر های کامل بسیار عالی به نظر می رسند به ویژه هنگامی که لکه های خاکستری روی آن به وسیله ی تنظیمات مناسب نمایش داده شود. با این حال قمر کامل هنگام زوم می توانند مسطح به نظر برسند و کمی خسته کننده باشند. بهتر است تا از نورپردازی جانبی برای نشان دادن لکه ها و بخش های دهانه ای استفاده کنید. سعی کنید از ماه هنگامی که کامل نیست عکاسی کنید برای مثال بهترین زمان برای این کار می تواند قبل یا بعد از دوره ی کامل شدن ماه باشد.

عکسبرداری خود را تثبیت کنید

از آنجا که عکاسی از ماه مستلزم تصویربرداری از جسمی است که هزاران مایل دورتر است برای جلوگیری از نرم شدن عکس در حالت دستی، باید از لنز هایی استفاده کنید که سرعت شاتر سریعی دارند و یا سیستم تثبیت کننده ی تصویر در آنها وجود دارد. سه پایه می تواند به شما برای داشتن ماکزیمم وضوح کمک زیادی بکند. همچنین شما می تونید با استفاده از قفل آینه باعث کاهش تاری ناشی از حرکت آینه در دوربین خود شوید.

بررسی و خرید انواع سه پایه ی عکاسی و فیلمبرداری در این بخش از وب سایت دی جی 24.

عکاسی از ماه به صورت دستی

عکاسی از ماه نیاز به صبر و دانش فنی دارد، برای عکاسانی که قبلا عکاسی از ماه را انجام داده اند نیز شاید این کار زمان زیادی را بگیرد. افراد حرفه ای توصیه میکنند که به دنبال دیافراگمی باشید که جزییات ماه را به خوبی نشان دهد. می توانید از قانون “Looney 11 Rule” استفاده کنید. این قانون به ما پیشنهاد می کند که در هنگام عکاسی از ماه دیافراگم را بر روی F/11 قرار داده و سپس مقدار ایزو را تنظیم کنیم ( یعنی ایزوی 200 باید دارای سرعت شاتر 1/200 یا 1/250 باشد). البته این مقدار تنها یک نقطه ی شروع است و شما می توانید تنظیمات را به صورت دستی میزان کنید.

از آنجا که ماه روشنتر از آن چیزی است که بیشتر ما فکر می کنیم، نیازی به افزایش مقدار ایزو نیست. بنابراین استفاده از مقدار ایزو ی پایه ی دوربین شما برای عکاسی می تواند مناسب باشد. برای سرعت شاتر نیز اطمینان حاصل کنید که 1/250 ثانیه برای ایزوی 100 وجود داشته باشد.

عکاسی قمری با استفاده از فوکوس خودکار

در حالی شما از تنظیمات دستی استفاده می کنید، می توانید در هنگام تمرکز روی ماه از قدرت فوکوس خودکار دوربین خود استفاده کنید، یعنی اگر در هنگام استفاده از حلقه ی دستی فوکوس به صورت بی نهایت ندارید، می توانید از فوکوس خودکار استفاده کنید. فوکوس را بر روی AF بگذارید و با فشار دادن کلید شاتر به صورت نیمه فوکوس را بر روی سوژه ثابت نگه دارید برای اینکه این کار را دقیق تر انجام دهید بهتر است از لایو ویو دوربین استفاده کنید.

با ظهور شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام امروزه نیاز به تصویربرداری به مقداری بسیار زیادی احساس می شود. عکس های خلاقانه در این میان از طرفدار های بسیار زیادی برخوردار می شوند و می توان با استفاده از آنها توجه بسیاری را به خود جلب کرد. برای مثال چندی پیش عکاسی هوایی بسیار مورد توجه قرار گرفته بود و در حال حاضر عکاسی در زیر آب گسترش پیدا کرده است. یکی از جذابترین نوع عکاسی در آب نیز عکاسی نیمه زیر آب می باشد که کاربر می تواند هم منظره را تماشا کند و هم زیر آب را. گرفتن اینگونه از تصاویر راحت نیست اما در اینجا نکاتی را برای شما میگوییم تا بتوانید بهتر این کار را انجام دهید.

نکات مهم عکاسی نیمه زیر آب

پوسته ی مناسب برای عکاسی نیمه زیر آب انتخاب کنید

هنگامی که صحبت از عکاسی نیمه زیر آب می شود، داشتن تجهیزات مناسب ضروری می باشد. در اینجا دو دسته از افراد وجود دارند که می توان آنها را افراد آماتور در عکاسی و افراد حرفه ای در عکاسی دسته بندی کرد که هر دو نیاز به تجهیزاتی دارند تا بتوانند در آب شات انجام دهند. اگر شما یک فرد حرفه ای هستید و میخواهید تصاویر سطح بالایی را بگیرید باید یک پوسته ی زیر آبی مناسب برای دوربین خود تهیه کنید تا بتوانید آن را به داخل آب ببرید و با کیفیت بالا عکاسی خود را انجام دهید. ما به عنوان پوسته ی ضد آب AquaTech Elite A7 Series را انتخاب کرده ایم که حدود 799 دلار قیمت دارد و یک دوربین سونی  Sony a7R III برای عکاسی برگزیده ایم.

بررسی و خرید انواع دوربین عکاسی سونی در این بخش از وب سایت دی جی 24.

اما برای افراد آماتور می توان از پوشش های معمولی با قیمت هایی پایین تری استفاده کرد که برای بیشتر دوربین های DSLR در بازار موجود هستند. همچنین می توانید دوربین را درون کیس های معمولی قرار دهید و آن را با تلفن همراه خود کنترل کنید.

تنظیمات مناسب عکاسی نیمه زیر آب

انتخاب تنظیمات مناسب یکی از کارهایی است که شما باید انجام دهید. اگر می خواهید تصویر پس زمینه با تصویر زیر آب متمرکز شود بهتر است تا با دیافراگم بیش از 8 عکاسی کنید. برخی از عکاسان برای رسیدن به جلوه ی کامل دیافراگم را تا 13 یا 16 نیز باز می کنند. البته باز کردن بیش از حد دیافراگم می توان وضوح تصویر را کاهش دهد. ما بیشتر تصویر خود را با دیافراگم 5.6 و فوکوس بر روی سوژه در زیر آب (که اغلب یک ماهی می باشد ) انجام داده ایم. معمولا سوژه های خارج از آب کمی مبهم می شوند ولی ما دوست داریم بیننده را بر روی قسمت داخلی متمرکز کنیم.

از آنجا که در زیر آب تنظیم کردن دوربین کمی دشوار است ما ISO را بر روی حالت اتوماتیک قرار دادیم و در حالت اولویت دیافراگم شات های خود را ثبت کردیم. هنگامی که تنظیمات دوربین را از روی تلفن خود انجام می دهید با اینکه کمی محدود هستند اما می توانید به راحتی کارهایی مانند فوکوس را انجام دهید.

به صورت عمودی شات کنید

در حالی که عکس های افقی می تواند عالی به نظر برسد، برای این که صفحه را به دو قسمت مساوی تقسیم کنید ما عکاسی در حالت عمودی را ترجیح می دهیم. هنگام انجام این کار شناسایی سوژه در زیر یا روی آب و فوکوس بر روی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از عواملی که باید به آن دقت داشته باشید فوکوس مناسب بر روی سوژه ها می باشد تا هم پس زمینه و هم پیش زمینه ی مناسبی را برای کاربر فراهم کنید.

روشنایی در عکاسی نیمه زیر آب

از مهمترین بخش هایی که باید به دنبال آن باشید آب شفاف برای عکاسی است. صادقانه بگوییم که اگر می خواهید در آب های آلوده عکاسی کنید بهتر است تا زمان خود را هدر ندهید و در خانه بمانید. آب های آلوده و دارای غبار، تصاویر شما را بی کیفیت می کنند و نور را به خوبی در خود راه نمی دهند. در مقابل آب های روشن تمام اجزا را به خوبی برای شما به نمایش می گذارد و می توانید به راحتی در این آبها نور خوب و کیفیت بالای تصویر را به دست بیاورید. بهترین زمان برای عکاسی نیمه زیر آب وقتی است که خورشید در وسط آسمان قرار دارد (هنگام ظهر) و نور به خوبی در آن می تابد.

قطره ها را از روی لنز خود کنار بزنید

در مورد این ژانر عکاسی باید صادقانه بگوییم که اصلا کار راحتی نیست و گرفتن ای عکس ها بسیار کار سختی می باشد. یک قطره آب می تواند عکس شما را به طور کلی خراب کند. یک حوله خشک به همراه خود داشته باشید و زمانی که قطره بر روی پوسته های زیر آبی شما نشست آنها تمیز کنید و دوباره شروع به عکاسی کنید. در آخر باید بگوییم که تیم ما در حدود سه هفته در حال عکاسی به این شیوه بود و در این مدت آموختیم که چگونه باید با این ابزار ها شات انجام دهید و حتی در حال حاضر هم بسیاری از نکات برای آموختن ما وجود دارد.

اگر به بخش حالت های دوربین دیجیتال خود نگاهی اندازه باشد، متوجه شده اید که حالت های مختلفی برای ان وجود دارد. یکی از این حالت های حالت p می باشد که مخفف کلمه ی program mode است و بسیار مورد کم لطفی کاربران نیز قرار میگیرد. حالت برنامه بسیار مفید می باشد اما اغلب تصویربرداران به علت ندانستن کاربرد آن از این حالت غافل می شوند. این حالت ترکیبی از حالت خودکار کامل و اتوماتیک کامل می باشد. بنابراین ما در این مطلب تصمیم گرفتیم تا به شما بگوییم که حالت P در دوربین عکاسی چیست و چه کاربرد هایی دارد.

حالت P  برنامه در دوربین عکاسی چیست ؟

حالت p یک حالت نیمه دستی به شمار می رود. در این حالت دوربین بسیاری از تنظیمات را قرار می دهد اما کاربرد می تواند آنها را ویرایش کند و برخی از آنها را نادیده بگیرد. عکاسی در حالت برنامه مانند عکاسی در حالت اتوماتیک می باشد با این تفاوت که می توانید در صورت نیاز به سرعت تنظیمات را تغییر دهید. برخی از عکاسان حالت P را به عنوان یک حالت اولویت ایزو می شناسند، اما باید بگوییم که با استفاده از این حالت می توان کارهای بیشتری مانند اندازه گیری، تراز سفیدی و یا حالت فوکوس و جبران نوردهی را انجام دهید. قبل از شروع کار با این حالت بهتر است تا در مورد سرعت شاتر ، ایزو و دیافراگم و همچنین مقادیر آنها اطلاعاتی کسب کنید تا بتوانید با این حالت بهتر کار کنید.

نحوه ی استفاده از حالت P بر روی دوربین عکاسی

برای شروع کار باید شماره گیر حالت دوربین را بر روی حالت P قرار دهید. در دوربین هایی که حالت ها به صورت کلید بر روی دوربین قرار ندارد باید به بخش mode بروید و این کار را انجام دهید.دوربین را بر روی Subject قرار دهید و از Exposure Compensation استفاده کنید. در حالت اتوماتیک دوربین تنها چیزی را که فکر می کند از نظر نوردهی مناسب است را ضبط می کند.اما با این کار دست شما باز خواهد بود. اگر تصویر دارای رنگ های سفید، سیاه، بسیار روشن یا بسیار تاریک باشد، دوربین می تواند اشتباه کند. در حالت برنامه ریزی با اینکه می توانید برخی از تنظیمات را تغییر دهید اما نوردهی را نمی توانید، فراموش نکنید که این حالت یک حالت نیمه اتوماتیک می باشد. دوربین در این حالت سعی می کند تا با قرار گرفتن در معرض تصویر تعادل را برقرار کند.

بررسی و خرید انواع دوربین دیجیتال در این بخش از وب سایت دی جی 24.

برای تصحیح اشتباهات نوردهی در حالت P باید از exposure  استفاده کنید. اگر دوربین شما دارای نمایشگر دیجیتال است می توانید با استفاده از قرار گیری در برابر سوژه کار خود را شروع کنید و اگر این طور نیست بهتر است تا چند عکس برای تست تهیه کنید. در صورتی که میزان نوردهی در تصویر مناسب نبود می توانید از exposure استفاده کنید. استفاده از جبران نوردهی در دوربین های مختلف متفاوت می باشد ولی می توانید برای این کار از آیکون +- استفاده کرده و با استفاده از شماره گیر می توانید مقادیر مورد نیاز را استفاده کنید. با اضافه کردن یک رقم نوردهی دو برابر بیشتر و با کم کردن نوردهی نصف می شود.

ISO را تنظیم کنید

همانطور که گفتیم این حالت برنامه ریزی به حالت اولویت ایزو نیز معروف شده است. در حالی که در حالت P علاوه بر تنظیم ایزو می توانید مقادیر دیگر را نیز تنظیم کنید. ISO را بر اساس نور موجود در صحنه تنظیم کنید. اگر در حال عکاسی در روز روشن می باشید ایزو با مقدار 100 یا پایین تر برای شما کافی است. اما برای عکس هایی که بعد از غروب خورشید میگیرید بهتر است تا مقادیر 3200 یا بیشتر را انتخاب کنید. در این مطلب می توانید با ایزو و تاثییر آن بر عکاسی بیشتر آشنا شوید.

اگر در خانه عکاسی می کنید سعی کنید که مقدار ایزو را در میان عدد های گفته شده قرار دهید. اگر در حال عکاسی از سوژه های سریع هستید بهتر است تا ایزو را با مقادیر بالاتر انتخاب کنید. البته می توانید در این حالت ISO  خودکار نیز استفاده کنید. در حالی که می توانید این مقدار را بر روی خودکار قرار  دهید همچنین می توانید مقدار وایت بالانس و حالت اندازه گیری و فوکوس را به طور دستی انجام دهید.

فوکوس کنید و بعد تنظیمات را انجام دهید

در مرحله ی بعد برای تهیه کردن عکس خود میتوانید دکمه ی شاتر را تا یمه فشار دهید تا فوکوس انجام شود. این فشار نیمه ای باعث می شود تا تنظیمات دوربین قفل شود و برای شما این امکان را فراهم می کند که تنظیمات را ویرایش کنید و در صورت تغییر نور یا صحنه دوربین به تنظیمات خود ادامه خواهد داد. هنگامی که کلید شاتر را نیمه باز کردید مقدار دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو قابل تنظیم می باشند.

توجه داشته باشید که یک دوربین ممکن است مقدار ایزو و سرعت شاتر را برای تنظیم در اختیار شما قرار دهد، اما شما بهتر است تا تنها یکی از آنها را تنظیم کنید تا به نتیجه ی مطلوبی دست پیدا کنید.به یاد داشته باشید که پس از شات کردن نیاز است تا تنظیمات را دوباره انجام دهید.

شات کردن و یادگیری را ادامه دهید

این حالت به صورت نیمه اتوماتیک می باشد و برای یادگیری انتخاب بسیار مناسبی است. با خیال راحت شات های خود را انجام دهید و به راحتی می توانید تنظیمات را تغییر دهید. عکسبرداری را در حالت P انجام دهید و ببینید که تنظیمات مختلف چگونه می توانند بر روی تصاویر شما تاثیر بگذارند همچنین تماشای تصاویر در این حالت می تواند به یادگیری شما بیشتر کمک کند.

پس از انجام تصویربرداری با حالت برنامه ریزی باید با تاثیر ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر بر روی تصاویر با خوبی آشنا شده باشید. پس از اینکه با این مود به خوبی کار کردید بهتر است تا با حالت های A یا AV، اولویت دیافراگم، اولویت شاتر، حالت S یا TV نیز کار کنید تا بتوانید برای سبک های مختلف عکاسی مناسب ترین آنها را انتخاب کرده و استفاده کنید.

 سوالات رایج در مورد حالت P در دوربین عکاسی

تفاوت بین حالت خودکار و حالت P در چیست؟

در هر دوی این حالت ها دوربین تنظیمات نوردهی را  انتخاب می کند، اما در حالت برنامه می توانید برخی از این تنظیمات را تغییر دهید و به آنها دسترسی داشته باشید.

حالت P امکان ویرایش چه تنظیماتی را به کاربر می دهد؟

در این حالت می توانید ایزو، سرعت شاتر،دیافراگم، تراز سفیدی را به صورت دلخواه تنظیم کنید.

بهترین حالت برای عکاسی چیست؟

به طور کلی نمی توان برای این سوال یک جواب مشخص داد، زیرا به دست آوردن بهترین حالت بستگی به سطح تجربه و آنچه از آن در حالی عکاسی هستید دارد. اما حالت P برای افراد مبتدی حالت مناسبی می باشد. برای عکاسانی که کمی پیشرفته تر هستند حالت های اولویت دیافراگم و اولویت شاتر مناسب است و عکاسان حرفه ای می توانند از آن برای شاتر های سریع استفاده کنند.

با اینکه امروزه با استفاده از دوربین های دیجیتالی پیشرفته می توانید تصاویر با رزولوشن بالا را ثبت کنید اما هنوز برخی از این تصاویر می تواند شاپنس قابل قبولی برخوردار نباشد. متاسفانه حل این مشکل در تصاویر بسیار دشوار می باشد. برخی از عکاسان دلیل  این موارد را لنز خود می دانند و برخی دیگر این موارد را به فوکوس ربط می دهند. اما در حقیقت این مشکل بیشتر مواقع مربوط به شوک شاتر یا shutter shock و ندانستن چگونگی کاهش آن توسط کاربر می باشد. در این مطلب به بررسی  روند حذف شاتر شوک در دوربین های دیجیتال مدرن مانند Nikon D810 و D850 می پردازیم که با استفاده از آن به تصاویر شارپی دست پیدا کنیم.

شوک شاتر چیست ؟

به عبارت ساده شوک شاتر لرزشی می باشد که در ابتدای قرار گرفتن در معرض مکانیزم شاتر دوربین رخ می دهد. با افزایش محبوبیت دوربین های دیجیتال با رزولوشن بالا این مشکل در میان مردم بیشتر به چشم می خورد. از آنجایی که فرایند استاندارد گرفتن یک عکس در دوربین های دیجیتال به شروع و پایان نوردهی توسط شاتر بستگی دارد، مکانیسم دیافراگم این مکانیسم در ابتدای قرار گرفتن در معرض نوردهی بسیار آسیب پذیر می باشد. دلیل این امر نیز اغلب لرزش دوربین می باشد. نتیجه ی این مشکل تصاویری می باشد که می توانید جوری به نظر بیاید که انگار با دیافراگم های بسته مانند f 16 گرفته شده اند.

با اینکه این مشکل تقریبا در همه ی دوربین های دیجیتال وجود دارد اما در دوربین های مدرن که دارای وضوح بیشتر هستند بیشتر به چشم می آیند. سازنده ها نیز روز به روز در حال افزایش رزولوشن تصاویر می باشند. این تولیدکنندگان به دنبال افزایش کنار گذاشتن فیلتر های کم گذر (low-pass)  می باشند و به جای آن می توانید از محصولات جدید و با کیفیت استفاده کنید. همچنین اکنون تصویربرداران انتظار دارند که هنگام عکسبرداری با دوربین های جدید عکس های شارپ را ثبت کنند و هنگامی که با تصاویر مبهم ناشی از شاتر شوک مواجه می شوند از دوربین خود ناامید شده و یا لنز خود را سرزنش می کنند.

خوشبختانه سازنده های دوربین دیجیتال به این نتیجه رسیده اند که اگر بتوانند مکانیسم حرکت شاتر را در در ابتدای آن کنترل کنند، می توانند شاتر شوک را به صورت کامل از بین ببرند. در نتیجه ی این کار سیستمی را با اسم EFCS راه اندازی کردند. با مشاهده ی دو تصویر زیر می توانید به تاثیر این سیستم به شوک شاتر پی ببرید.

نحوه ی از بین بردن شوک شاتر

باید بگوییم که تنها راه از بین بردن شوک شاتر استفاده از EFCS می باشد. ایده ی این سیستم این است که می توانید دوربین خود را روشن کنید ولی هنگام عکاسی شاتر مکانیکی شما فعال نمی شود و می توانید از به وجود آمدن تاری تصویر جلوگیری کنید. سپس دوربین به صورت الکترونیکی در معرض نوردهی قرار می گیرد و تنها در مرحله ی آخر به صورت مکانیکی شاتر انجام خواهد شد. مشکل اینجاست که برای این کار دوربین شما باید دارای این قابلیت باشد. بنابر این اولین قدم این است که شما بتوانید قابلیت EFCS در در منوی دوربین خود پیدا کنید و آن را فعال کنید.

دوربین های مدل مختلف می توانند این سیستم را به صورت متفاوتی اجرا کنند و می توانید آنها را در بخش های مختلفی یافت کنید. اگر دوربین شما از این قابلیت برخوردار نمی باشد باید از روش های دیگر برای جلوگیری از لرزش های دوربین استفاده کنید.

حذف شوک شاتر در دوربین های Nikon D810، D850 و سری Z

اگر از دوربین های نیکون  D810  یا  D850 استفاده می کنید باید بدانید که برای از بین بردن شوک شاتر در این دوربین ها نیاز است تا مراحل خاصی را طی کنید. برخی از عکاسان به این باورند که با روشن کردن EFCS در دوربین های DSLR تمام عکس های آنها از شاتر شوک در امان می ماند.

خرید دروبین دی 850 برند نیکون در این بخش از فروشگاه دی جی 24

این باور کاملا اشتباه است، مگر اینکه در حالت های خاصی باشید. بیاید تا به صورت مرحله ای حذف این عامل را در دوربین های ذکر شده بررسی کنیم. بررسی و خرید انواع دوربین های nikon در این بخش از دی جی ۲۴.

فعال کردن EFCS در دوربین نیکون D810

پس از روشن کردن EFCS از طریق منوی دوربین دوربین را بر روی حالت Mirror Up یا Mup قرار دهید. البته در این عمل مهم نیست که از Live View استفاده می کنید یا خیر. شاید کمی عجیب باشد اما در حالت لایو ویو شاتر به صورت کلی باز است و بسته نمی شود پس این سوال پیش می آید که چرا با مشکل شاتر شوک مواجه می شویم؟ جواب این سوال را باید از مهندسین نیکون بگیریم که تصمیم گرفته اند در تمام حالت ها به جز Mirror Up شاتر در ابتدای نودهی درگیر می شود.

• حالت Electronic Front-Curtain Shutter را از طریق منو فعال کنید
• حالت دوربین را بر روی Mirror Up
• شاتر را یک بار فشار دهید تا شاتر و آینه بلند شوند فشار دهید و بار دوم این کار را برای ثبت کردن تصویر بزنید

توصیه ی ما برای این است که قبل از رها کردن شاتر لایو ویو را روشن کنید، اما این کار اجباری نمی باشد. همچنین می توانید حالت تاخیر در نوردهی (Exposure Delay) را فعال کنید و با تنظیم آن بر روی ۳ ثانیه اثر مشابهی را به وجود آورید. به یاد داشته باشید که اگر در حالت  EFCS از Mirror Up استفاده نکنید فعال کردن این حالت هیچ تاثیری نخواهد داشت.

فعال کردن EFCS در دوربین نیکون D850

در این دوربین EFCS در سه حالت کار می کند که عبارتند از : Q (Quiet)، Qc (Quiet continuous) و Mup (Mirror Up)  و این بدان معناست که این فرایند برای این دوربین با دوربین D810 کمی متفاوت می باشد.

1. در تنظیمات سفارشی Electronic Front-Curtain Shutter را فعال کنید
2. حالت انتشار دوربین را بر روی Q (Quiet), Qc (Quiet continuous) or Mup (Mirror Up) قرار دهید
3. شاتر را یک بار فشار تا آینه و شاتر بالا برود و بار دوم برای عکاسی فشار دهید.

مانند قبل بهتر است از لایو ویو یا حالت تاخیر Exposure را انتخاب کنید. در ای دوربین سرعت شاتر به حداقل ۱/۲۰۰۰ ثانیه می رسد. اگر می خواهید این مورد را تغییر دهید باید در حالت Silent Live View شات خود را انجام دهید در این حالت می توانید سرعت شاتر را به ۱/۸۰۰۰ ثانیه افزایش دهید.

نحوه ی فعال کردن EFCS در نیکون Z6 و Z7

اگر با دوربینهای بدون آینه مانند Z6,Z7 استفاده می کنید نیاز به نگرانی در مورد محدودیت های بالا نخواهید داشت. تنها کاری که باید انجام دهید روشن کردن EFCS می باشد و به علت بالا بودن شاتر در حالت پیش فرض این دوربین ها حذف شاتر شوک بسیار آسان می باشد.

مشاهده مشخصات دوربین عکاسی نیکون Z6  | مشاهده خصوصیات فنی دوربین عکاسی Z7

1. قابلیت EFCS را در تنظیمات سفارشی روشن کنید
2. کلید شاتر را فشار دهید

باید در نظر داشته باشید اگر می خواهید بالای ۱/۲۰۰۰ بر ثانیه شات انجام دهید باید این حالت را خاموش کنید.

تغییر ناپذیری ایزو یا (ISO Invariance) یکی از مواردی است که می توانید بدون اینکه از ایزو استفاده کنید کیفیت عکس های خوبی داشته باشید. این مفهوم می توانید کاملا فنی باشد اما ما در این مقاله می خواهیم این مفهوم را (تغییر ناپذیری ایزو) به ساده ترین روش برای شما بازگو کنیم تا بتوانید آن را درک کنید و در عکاسی خود به کار ببرید.

ایزو (ISO) چیست؟

ایزو اصطلاحی است که حساسیت دوربین شما نسبت به نور را نشان می دهد و مخفف کلمه ی International Organization for Standardization می باشد که یک سازمان بین المللی استاندارد است که مقدار ایزو را توسعه داده. در زمان هایی که دوربین های عکاسی با استفاده از فیلم ها کار می کردند ISO در قوطی های فیلم کار می کرد و هر چه این مقدار بیشتر باشد مقدار حساسیت فیلم به نور بیشتر بود. دامنه ای که بیشتر با آن سروکار داریم بیشتر در حدود 100 تا 800 می باشد البته در برخی موارد می توانید مقادیری مانند 3200 یا 25 را نیز در دوربین ها مشاهده کنید که خیلی مورد استفاده قرار نمی گیرد.

پس ایزو چگونه کار می کند؟ زمانی که یک قوطی فیلم دارای ایزوی 100 می باشد یعنی حساسیت آن نسبت به نور کم  می باشد و تنها در طول روز می توانید از آن استفاده کنید. برای تصویربرداری در شب بهتر است تا از ایزو با مقدار 800 استفاده کنید زیرا این مقدار حساسیت خوبی دارد و می تواند انتخاب مناسبی برای عکاسی شما باشد. امروزه با ورود ” دوربین های دیجیتال ” به زندگی بسیاری از افراد ایزو نیز در آنها راحتتر کنترل می شود و می توانید به راحتی مقادیری از 100 تا 25000 را برای ایزو انتخاب کنید.

تفاوت میان ISO فیلم و ISO دیجیتال

تفاوت اصلی ایزو در فیلم ها و در دوربین ها دیجیتال بیشتر مربوط به نحوه ی پردازش حساسیت به نور است. در فیلم های قدیمی مواد شیمیایی، حساسیت به نور را تعیین می کردند در حالی که در دوربین های دیجیتال، سنسور می تواند نور را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل کند که قابل تغییر است. در فیلم هایی دیجیتال زمانی که ایزو بر روی 800 باشد شما نمی توانید آن را به راحتی تغییر دهید. دلیل آن نیز این است که مواد شیمیایی این فیلم برای ISO با مقدار 800 ساخته شده اند.

اما با استفاده از دوربین های دیجیتالی امروزی به راحتی بها فشار دادن چند کلید می توانید ایزو را از 100 به 1600 و یا بیشتر تغییر دهید. دوربین در این مرحله تنها باید سیگنال های دریافتی از سنسور را تقویت کند.

مفهوم تغییر ناپذیری ایزو (ISO Invariance)

مفاهیم زیادی برای واریانس یک ایزو وجود دارد که می تواند برای عکاسان تازه وارد مطالب پیچیده ای باشد. هدف ما در مقاله ی تغییر ناپذیری ایزو این است که بتوانید نحوه ی عملکرد این عامل را با زبانی ساده برای کاربران بگوییم تا دچار گمراهی نشوند. تغییر ناپذیری ایزو از جایی ناشی می شود سیگنال های الکتریکی سنسور ثابت نیستند و مشخص نیست که شما از چه مقدار ISO استفاده می کنید. برای درک بهتر دوربین خود را روشن کنید و داخل یک اتاق از یک سوژه یک بار با ایزوی 100 و بار دیگر با 800 دو تصویر را تهیه کنید.

اکنون تصاویر گرفته شده را در یک نرم افزار ویرایش تصویر باز کنید و تصویری را که با ایزوی 100 گرفته اید با توجه به تنظیمات نوری دیگر تصویر تنظیم کنید. همانطور که در تصاویر بالا مشاهده می کنید در این دو تصویر تفاوت را به سختی می توان تشخیص داد. دلیل آن نیز این است که دوربینی که از آن استفاده می کنید دارای تغییر ناپذیری ایزو می باشد. حتی اگر در نهایت تصویری را ایجاد کنید که سیاه و سفید است شما می  توانید با استفاده از یک نرم افزار ویرایشگر تصویر به راحتی تصاویر خود را با جزئیات مناسب ویرایش کنید.

چرا باید ایزو را تغییر دهیم ؟

دلایل زیادی وجود دارد که ایزو را برای دوربین های دیجیتال ضروری کرده است. اما بارزترین آنها این است که ایزو در هنگام عکاسی یک سنجش از تصویر برای ما ایجاد می کند. اگر همیشه از ISO 100 استفاده می کنید ممکن است در محل های تاریک هیچ چیزی در صفحه مشاهده نکنید. دلیل دیگر استفاده از از ایزو این است که هنوز دوربین ها از این مقدار به عنوان پایه ای برای تقویت سیگنال های الکتریکی استفاده می کند و به آن نیاز دارند و این امکان را به دوربین می دهند تا نوردهی را به طور خودکار انجام دهد.

به علاوه استفاده از ISO مناسب هنوز مهم است چون می تواند کیفیت تصاویر شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. هر چقدر مقدار ایزو در تصاویر شما بیشتر باشد نویز نیز در تصویر بیشتر خواهید بود البته برخی از دوربین ها می توانند نویز را بیشتر کنترل کنند و این به تکنولوژی استفاده شده در این دوربین مربوط می شود. همانطور که می دانید یکی از عومل مهم در عکاسی نوردهی می باشد. اگر می خواهید بیشتر با این عامل مهم آشنا شوید بهتر است تا مقاله ی مقدار نوردهی یا EV را مطالعه کنید.

انواع نویز ISO

اگر تا اینجا با دقت ما را دنبال کرده باشید می دانید که مقادیر زیاد ایزو می تواند برای تصویر نویز ایجاد کند. اما دو نوع تصویر از نظر نویز وجود دارد که در اینجا به بررسی آنها خواهیم پرداخت. نویز فوتون (Photon Noise) همان چیزی است که دوربین شما از صحنه ضبط می کند این نویز ها در صحنه وجود دارند و توسط دوربین ایجاد نمی شوند بنابراین زمانی که ایزو را بر روی 100 نیز بگذارید، این دانه ها هنوز در تصویر خواهند بود.

دسته ی بعدی رید نویز (Read Noise) نام دارند که توسط دوربین در تصویر ایجاد می شود. این دانه ا زمانی ایجاد می شود که سنسور فوتون ها را تقویت می کند و به شکلی می شوند که در تصویر قابل دیدن هستند. البته این نویز ها هنگامی که سیگنال آنالوگ به دیجیتال تبدیل می شود نیز به وجود می آید.

ایزوی نیتیو و توسعه یافته چیست ؟

قبل از بررسی مقدار ایزوی مناسب برای عکاسی بیاید به بررسی دو نوع ISO که دوربین شما از آن استفاده می کند صحبت کنیم. اولین گزینه ایزوی نیتیو یا native ISO نامیده می شود این مقدار به محدوده ی ایزوی خود دوربین الصاق می شود که نیاز به ویرایش های دیجیتالی ندارد. اکثر دوربین ها دارای ایزوی بومی 50 تا 25000 هستند.

Extended ISO نام دیگر مقدار برای ایزو می باشد که توسط دوربین پیکسل هایی به تصویر اضافه می شود تا تصویر به صورت مصنوعی روشنتر شود. این مقدار در بخی از دوربین ها از 30.000 تا 100.000 نیز وجود دارند البت استفاده از این مقدار توصیه نمی شود چون نویز هایی را برای عکس به وجود می آورند که تصویر دیگر قابل استفاده نمیباشد. بهترین مقدار برای مصرف در عکاسی ها ایزوی بومی دوربین می باشد که محدوده ی مناسبی را نیز برای اقلب دوربین ها مهیا کرده.

بهترین مقدار برای ایزو چقدر است ؟

چیزی که واریانس ایزو را سودمند کرده است این است که باعث می شود تصویربرداری شما بسیار سودمند باشد بنابراین اگر نتوانید در ایزوی 800 یک تصویر مناسب را تهیه کنید می توان با استفاده از ایزوی 3500 بدون اینکه نگران از بین رفتن کیفیت تصویر باشد استفاده کنید. در اکثر موارد بهتر است تا از مقداری استفاده کنید که با نور محیط شما سازگاری داشته باشد. برای مثال هنگامی که در روز عکاسی می کنید بهتر است ISO 100 استفاده کنید و یا در هنگام شب می تواند از ISO 800 و یا 3500 نیز استفاده کنید اما بهتر است تا از این میزان فراتر را انتخاب نکنید.

البته استفاده از ایزو مناسب به دامنه ی پویای دوربین شما نیز مربوط می شود. دامنه ی پویا یا دینامیک ایزو چیست؟ طیفی از ایزو است که می توانید بدو از دست دادن جزئیات و نکات تصویر سایه روشن را تنظیم کنید. این مقدار برای دوربین های مختلف متفاوت می باشد و به همین دلیل بهتر است تا مقدار ایزوی مناسب را با توجه به مدل دوربین خود به دست بیاورید.

بهترین استفاده از تغییر ناپذیری ایزو چیست ؟

بهترین استفاده برای عدم تغییر ایزو در اختر فتوگرافی و یا long exposure می باشد. از آنجا که در این عکاسی ها از ایزوی بسیار بالا عکس های با نویز بالا تهیه می کنند می توانید مقدار کمتری از ایزو را انتخاب کنید و در نهایت نویز کمتری نیز در تصویر شما وجود داشته باشد. کاربرد بعدی در عکاس عمومی می باشد که به شما این امکان را می دهد در هنگام ویرایش تصاویر نیز کیفیت و جزئیات تصویر را حفظ کنید.

در آخر باید بگوییم که هنگامی می توانید از تغییر ناپذیری ایزو استفاده کنید که تصاویر را در فرمت RAW ذخیره کرده باشید. استفاده از فرمت های دیگر به علت نداشتن قابلیت ویرایش می تواند تصاویر شما را خراب کند.

اگر بخواهیم صادق باشیم چشم انداز در عکاسی می تواند کاملا گیج کننده باشد. برای مثال چگونه یک تصویر سه بعدی را در یک عکس دو بعدی جای داده اید؟  از طرف دیگر هنگام گرفتن این صحنه خود باید در کجا باشید؟ موارد ذکر شده همگی به پرسپکتیو مربوط هستند. بنابراین در این مقاله قصد داریم تا به سوال پرسپکتیو چیست و چگونه از آن استفاده می کنیم؟ بپردازیم.

پرسپکتیو (Perspective) در عکاسی چیست؟

عکاسی پرسپکتیو به دو حوزه توجه دارد: اول: رابطه ی مکانی میان اشیای درون یک تصویر برای مثال Perspective می تواند باعث شود یک عکس دو بعدی به صورت یک صحنه ی سه بعدی دیده شود.

دوم: دیدگاه ما (دوربین ما) نسبت به سوژه. به طور کلی می توان گفت پرسپکتیو به تصویر ما عمق می بخشد و سبب می شود تا تصویر واقعی تر به نظر بیاید. به یاد داشته باشید که یک عکس سه بعدی نیست و این تنها یک نوع تصویر سازی است که باعث می شود تصویر ما اینگونه به نظر برسد. دقیقا همانطور که از تاری برای ایجاد حس سرعت در تصویر استفاده می کنیم، از پرسپکتیو نیز برای عمق دادن به تصاویر استفاده می کنیم. اهمیت پرسپکتیو در  عکاسی از منظره بسیار زیاد است و باید به آن دقت کنید.

پرسپکتیو از نظر جسمی

کار هایی وجود دارد که با استفاده از آنها می توانید دیدگاه یک تصویر را تغییر دهید. با حرکت در اطراف دوربین می توانید سطح بهتری نسبت به سطح معمول چشم خود به دست آورید. بهتر است بگوییم که هر کسی می تواند با یک دوربین دیجیتال تصاویر خوبی از یک منظر تهیه کند. ولی اگر میخواهید تصاویر متفاوتی را ایجاد کنید بهتر است تا در هنگام تصویربرداری به دنبال زاویه های خاص از آن سوژه باشید. این کار باعث می شود تا تصویر شما تاثیر گذارتر باشد.

دوربین را به سمت چپ و راست حرکت دهید

وقتی به طور ناگهانی با یک صحنه برخورد می کنید، به دنبال اولین زاویه برای گرفتن عکس نباشید. دوربین را کمی به سمت چپ و ا راست ببرید و سعی کنید زاویه ای دیگری را نیز امتحان کنید. حتی جابه جا شدن به اندازه ی یک متر نیز می تواند تاثیر فوق العاده ای بر روی عکس بگذارد. اگر مقدار جابه جایی شما خیلی کم باشد پس زمینه تغییر چندانی نخواهد کرد اما پیش زمینه تغییر می کند و هرچه پیش زمینه نزدیکتر باشد تاثیر آن نیز بیشتر خواهد بود.

برای مثال در هنگام تهیه عکس از یک منظره ی طبیعی می توانید کوه ها را با ردیف هایی از درخت قاب بندی کنید. این می تواند بهترین عکسی باشد که شما ثبت کرده اید. و یا حداقل یک پرسپکتیو متفاوت را امتحان کرده اید. این نکته در هنگام عکاسی معماری نیز بسیار حائز اهمیت است و شما نمی خواهید یک تصویر تهیه کرده و به خانه بروید. اگر برای شروع یک عکاسی متفاوت دست به سفر زدید در اطراف سازه ی مورد نظر قدم بزنید و سعی کنید یک زاویه متفاوت را به دست بیاورید و شات های خود را انجام دهید.

دوربین را به بالا و پایین حرکت دهید

همانطور که گفتیم تنها با تغییر موقعیت دوربین خود می توانید یک پرسپکتیو جدید را به دست آورید. برای مثال فکر کنید که می خواهید از یک صحنه ی خیابانی عکاسی کنید. اگر تصمیم بگیرید از دیدگاه چشمان یک سگ به منظره مورد نظر نگاه کنید، احتمالا تصاویر ثبت شده ی فوق العاده ای در دست خواهید داشت. همه ی ما هر روز از چشمان خود به خیابان های تکراری نگاه می کنیم، اما بهتر است تا این نگاه را تغییر دهید و آن را با دوربین خود ثبت کنیم.

تلاش برای ایجاد ارتفاع نیز می تواند بسیار جذاب باشد. اگر از سطح خیابان در حال عکاسی هستید تنها بخش کوچکی از آن را برای ثبت کردن در اختیار خواهید داشت. می توانید دوربین خود را به سمت بالا زاویه دهید که این کار به شما اعوجاج و چشم انداز می دهد. سعی کنید در قسمت های مختلف یک خیابان بروید و ارتفاع خود را افزایش دهید تا بتوانید تصاویر تحریف نشده ای  تهیه کنید.

زاویه ی خود را تغییر دهید

تغییر زاویه به شما این امکان را می دهد که جهان را از یک زاویه ی دیگر ببینید  یا ثبت کنید. بیشتر مردم با زاویه های مختلف به اشیا نگاه نمی کنند و این کار باعث شده شدن انسان می شود. برای مثال تمام جزئیات جالب توجه یک ساختمان در طبقات بالاتر از اولین طبقه است و در صورتی که زاویه خود را تغییر ندهید نمی توانید پراسپکت جالبی برای تصاویر خود به وجود بیاورید.

البته نگاه کردن و تغییر زاویه به سمت پایین نیز می تواند بسیار جالب باشد و در این هنگام می توانید تصاویر بسیار زیبایی را خلق کنید. به همین دلیل است که عکاسی هوایی  به این میزان جذابیت پیدا کرده چون این تصاویر چیز های جدیدی را به ما نشان می دهند. تقریبا هیچ وقت نمی توانیم جهان را از موقعیت بالا تماشا کنیم به همین دلیل عکاسی هوایی برای کاربران می تواند بسیار جذاب باشد.

در این گونه عکاسی می توانید اندازه ی سوژه را دستکاری کنید و ذهن را گیج کنید. اعوجاج چشم انداز روشی متفاوت برای سردرگم کردن مغز انسان می باشد هنگامی که از یک ساختمان بلند در فاصله ی نزدیک عکاسی می کنید مشخص است. قسمت بالای ساختمان نسبت به پایین آن فاصله دارد.

پرسپکتیو مفهومی در عکاسی چیست

برای به دست آوردن پرسپکتیو های متفاوت همیشه لازم نیست خود مکان خود را تغییر دهید و می توانید با استفاده از تصاویر مفهومی این کار را انجام دهید.

نگاه کردن به تصویر خود و سوژه و تصویر نهایی بهترین راه برای یافت چشم انداز خوب می باشد. می توانید ذهن بیننده را فریب دهید که به روش خاصی به تصویر نگاه کنید.

ایجاد پرسپکتیو در عکاسی با استفاده از فاصله

قرار دادن فاصله بین شما و سوژه یک ایده ی مفهومی است تا یک ایده ی فیزیکی.  برای برای فاصله ی میان مشا و موضوع برای فکر کردن صحبت نمی کنیم. به فاصله ی بین پس زمینه و موضوع نیز نگاه کنید، سوژه ای که به شما نزدیک است بزرگتر به نظر می رسد.

مغز ما فاصله را به عنوان تفاوت میان پیش زمینه و سوژه نشان می دهد. وقتی جسمی در جلوی جسم دیگر قرار می گیرد و نمی گذارد تصویر آن دیده شود یعنی این جسم به بیننده نزدیکتر است. به عنوان مثال سعی کنید از یک منظره ی شهری با زاویه ای از یک نقطه ی برتر عکسی تهیه کنید تا بتوانید دیگاه بیننده را تغییر دهید. با پر کردن قاب بیننده هیچ مرجعی برای اندازه ندارد این یک روش عالی برای ایجاد سردرگمی در تصویر است.

از قوانین ترکیب بندی استفاده کنید

برای ایجاد عمق در یک صحنه از ترکیب بندی استفاده کنید، خطوط پیشرو برای انجام این کار بسیار مناسب هستند. وقتی به یک تصویر نگاه می کنیم چشم ما آن را به صورت یک جسم دو بعدی تماشا می کند، با این حال اگر این تصویر توجه ما را به خود جلب کند به آن عمق می بخشیم و میتوانیم آن را به صورت سه بعدی تماشا کنیم. اگر با قوانین ترکیب بندی آشنایی ندارید مقاله ی تکنیک های ترکیب بندی مبتدی را به شما پیشنهاد می کنیم.

وقتی دو خط موازی را در یک مسیر طولانی تماشا می کنیم این احساس را به ما می دهد که در طولانی مدت این دو خط به هم میرسند. با اینکه ما این نقطه را نمی بینیم اما به خوبی آن را احساس می کنیم، مسیر های ریلی نمونه ی عالی برای این کار هستند. خطوط موازی همگرا یک توهم ایجاد می کنند که مسافت یا عمق صحنه را به ما نشان می دهد.

استفاده از لنز های مختلف برای تنوع

لنز های راهی عالی برای تغییر دیدگاه شما به یک صحنه هستند، لنز های مختلف می توانند به شما برای گرفتن پرسپکتیو های مختلف کمک بزرگی بکنند. یک لنز تله فوتو تمایل دارد تا سوژه و پس زمینه را به یکدیگر نزدیک بکند، در حالی که لنز با زاویه ی دید فوق العاده وسیع و یا لنز fisheye باعث می شود سوژه دورتر به نظر برسد.

بررسی و خرید لنز دوربین دیجیتال با قیمت مناسب در این بخش از دی جی 24.

لنز هایی با زاویه ی دید عریض همچنین سبب می شوند تا اشیای اطراف کوچکتر به نظر برسند و سوژه ها را در مرکز بسیار بزرگتر می کنند. این لنز ها سبب می شوند تمام خطوط مستقیم خارج از محور لنز منحنی به نظر برسد. بسیاری از مردم فکر می کنند تغییر فاصله ی کانونی می تواند باعث تغییر پرسپکتیو شما شود، باید بگوییم این کار ممکن است میزان نزدیک شدن شما به موضوع را در بر داشته باشد اما بر روی پرسپکتیو هیچ تاثیری ندارد.

پرسپکتیو در عکاسی با سوژه های مختلف

روشی دیگر برای اینکه بتوانید پرسپکتیو های جدیدی را ثبت کنیم این است که سوژه های اطراف را با یکدیگر ترکیب کرده و در یک تصویر جا دهیم. این امر مربوط به اندازه ی  نسبی اشیا و موضوعی است که در حال عکاسی از آن هستیم. در هنگام انجام این کار باید به اندازه ها و فاصله ی میان سوژه ها توجه داشته باشید. مغز ما به شکلی هوشمند کار می کند بدین صورت که همه ی ما می دانیم بک درخت یا خانه و یا یک ماشین چه اندازه ای دارد. اما اگر یک فردی را مشاهده کنیم که به اندازه ی برج ایفل است چه می کنیم؟ ما نمی توانیم به صورت منطقی در این باره فکر کنیم که یک فرد به اندازه ی برج ایفل باشد.

سعی کنیم سوژه های خود را در فاصله های مختلف قرار دهید، اما تصویر کنید که آنها در همان صفحه قرار دارند. قطعا می توانید تصاویر را ایجاد کنید که ذهن هر بیننده ای را به انحراف بکشاند.

با شارپنس، رنگ و کنتراست بازی کنید

پایین آمدن کنتراست، پایین آمدن نو و یا تغییر رنگ ها همه ابزار هایی هستند که می توانید با استفاده از آنها درک عمق میدان را برای کاربر از بین ببرید. زمانی که فوکوس لنز خود را بر روی بی نهایت می گذارید همه چیز را درون عکس خود جای میدهند. اما اگر فوکس خود را بر روی قسمت کوچکی از صحنه قرار دهید  عمق بزرگترین خواهید داشت. دلیل این امر نیز این است که چشمان ما جایی برای استراحت ندارند و بنابراین ایده ی این که صحنه بسیار عمیق است را به خوبی درک می کنند. رنگ در عکاسی بسیار مهم است و اگر با این مفهوم آشنایی کامل ندارید بهتر است تا مقاله ی اهمیت رنگ در عکاسی را مطالعه کنید.

نتیجه 

دفعه ی بعد که قصد عکاسی از یک صحنه را داشتید پرسپکتیو را حتما در نظر بگیرید. این عامل کمک میکند تا بهترین موقعیت و زاویه برای گرفتن تصویر را پیدا کنید.

وقتی با یک سوژه و یا یک صحنه رو به رو می شوید بهتر است از بسیاری از جهات آن عکاسی کنید. این کار به شما امکان این را می دهد تا طیف گسترده ای از تصاویر را برای خود داشته باشید و بتوانید از میان آنها مناسبتری را انتخاب کنید.