International Standards Organization یا کوتاه شده آن ISO همراه با دو عنصر دیگر یعنی سرعت شاتر و دهانه دیافراگم سه فاکتور اصلی و تعیین کننده در میزان نوری که به سنسور و یا فیلم عکاسی می رسند هستند. این بازه بیشتر بین 25 تا 6400 مرسوم است اما بیشتر از آن هم وجود دارد بیانگر حساسیت به نور است. میزان حساست با مقدار عدد رابطه مستقیم دارد یعنی هرچه ایزو کمتر باشد حساسیت نیز کمتر است و بر عکس. در این مقاله قصد داریم به ایزو در عکاسی بپردازیم و نکاتی را برای عکاسی با ایزو بالا اراده می دهیم که میزان مهارت شما را در عکاسی در شرایط نوری مختلف افزایش دهند.

دقت کنید که ISO در عکاسی ارتباطی با سازمان بین المللی استاندارد ها ندارد و این نامی است که برند های سازنده دوربین به جای ASA و DIN سابق روی شاخص حساسیت به نور قرار داده اند

ایزو در عکاسی چیست ؟

در دوربین هایی که با فیلم عکاسی کار می کنند پایین بودن میزان ایزو به معنای یعنی ریز تر و ظریف تر بودن دانه ها و عناصر تشکیل دهنده فیلم است که نتیجه اش تصویری روان و تمیز بود. در حسگر دوربین های دیجیتالی هم مناطق مشابه ای تعبیه شده است. تصویر با ایزو پایین دارای نویز کمتری خواهد بود. اما هرچه میزان حساسیت بالاتر باشد سنسور قوی تر عمل می کند و عکسی دقیق تر می گیرد.

برند ها و مهندسین سنسور ها را به گونه ای می سازند که در پایین ترین ایزو بهترین عملکرد را داشته باشند. اگر تا به حال با دوربین های فیلمی عکس برداری کرده باشید و تفاوتشان را در نویز یا دوربین های دیجیتال حس کرده باشید می دانید که با نویز دوربین های قدیمی بهتر و بیشتر می توان اثرات هنری تر پدید آورد و امروزه با وجود ماهیت نقاط رنگی در سنسور های پیشرفته این فرصت به ندرت پیش می آید.

هنگامی که تنظیمات ایزو را در حدود بالا یم گذارید از سوژه هایی که در تاریکی هستند عکس برداری کنید در ضمن ایزو بالا برای سوژه های پر سرعت نیز ضروری است و با ست کردن سرعت شاتر منی تواند تصاویری بدون محو شدن و با شارپنس بالا را تهیه کنید.

سایز حسگر و ایزو

در دوربین های دیجیتال اندازه حسگر است که تعیین کنننده کمترین میزان نویز برای مقدار مشخصی از ایزو است. این سایز برای بسیاری از دوربین ها کمتر از 35 میلیمتر است که به آن ها کراپ سنسور می گیوند و درصدی هم دارای سنسور های فول فریم یا 35 میلی متری هستند. هر چه سنسور بزرگتر باشد با ایزو بیشتری می توایند عکس های بدون نویز ثبت کنید مثلا با دوربین DSLR با حسگر فول فریم بزرگتر می توایند تا ایزو 1600 تصویری تمیز و روان داشته باشید.

این نکته را فراموش ئنکنید که هرچه ایزو پایین تر باشد کیفیت عکس بیشتر است. این را هم بدانی که اگرچه دوربین ها تنظیمات خودکار حساسیت را ارئه می دهند اما باید تنظیمات دستی را هم تجربه کنید و بیشتر مواقع از آن استفاده کنید.

کاهش کانتراست و تفاوت بین دیتیل در عکس از تاثیراتی است که ایزو بالا دارد. مقدار پیشنهادی برای ازو بی 100 تا 200 است اما می توان در برخی مواقع تا ایزو 400 هم کیفیتی بالا را ثبت کرد مثلا وقتی در خانه هستید و کمی در محیط سایه دار کار می کنید.

ایزو پایه چیست ؟

هر دوربین عکاسی بازه خاصی از ایزو را به شما می دهد ایزو پایه هم کمترین مقداری است که این دوربین می تواند ارائه دهد برای مثال اگر بازه ایزو یک دروبین بدون آینه 100 تا 12600 باشد عدد 100 را به عنوان پایه در نظر می گیرند. دقت کنید که هرچه ایزو پایه دوربین شما کمتر باشد به شنا اجازه عکاسی با کیفیت های بالاتری را می دهد اما شرط آن است که نور کافی وجود داشته باشد و دیگر تنظیمات نظیر  سرعت شاتر و اکسپوژر هم به صورت حرفه ای تنظیم شده باشند. در ضمن بهتر است همیشه با ایزو پایه عکاسی کنید تا کمترین میزان نویز را در تصویر داشته باشد و اگر هم مقدار آن را بالا می برید در حد دو یا سه سطح اینکار را انجام دهید.

دقت کنید که برخی دوربین های عکاسی یک بازه اصلی از ایزو را دارند اما در کنار آن مقادیر دیگری را هم می توانند پشتیبانی کنند برای مثال بازه استاندارد تعریف شده 100 تا 6400 است اما میزان حداکثر تا 12600 و حداقل تا 64 هم می تواند کاهش پیدا کند در این حالت ایزو پایه شما همان 100 است چرا که مقدار کمتر از آن به صورت شبیه سازی شده کم می شود و برعکس و در این صورت کیفیت عکس نه تنها بیشتر نشده بلکه ممکن است کمتر شود.

روش تغییر ایزو در دوربین

روش تغییر دادن سطح ایزو در هر دوربین می تواند متفاوت باشد اما در کل می توانید :

• در ابتدا باید وارد یک مود عکاسی شوید که به شما این امکان را بدهد که خودتان ایزو را انتخاب کنید.
• سپس در این حالت عکاسی منوی سریع (Quik Menu ) را باز کنید و در آن جا می توانید تنظیمات مربوط به ایزو را مشاهده کنید.
• برخی دوربین ها ممکن است یک دکمه اختصاصی برای تنظیم کردن ایزو داشته باشند اگر هم نداشته باشد دوربین ممکن است این اجازه را به شما دهد که یک دکمه را برای تنظیمات ایزو تعریف کنید.

بالا بردن ایزو در عکاسی

در همان ابتدا هم اشاره کردیم که در عکاسی گاهی اوقات باید برای ثبت عکس حرفه ای و با کیفیت ایزو را بالا ببرید. در برخی مواقع هم برعکس شما کاقیست سرعت شاتر را تنظیم کنید تا یک عکس خوب را در محیط تاریک ثبت کنید. معمولا زمانی که قصد دارید از سوژه های متحرک و با سرعت بالا در نور کم عکاسی کنید باید ایزو را بالا برده و سرعت شاتر هم افزایش دهید تا عکاسی با شارپنس بالا ثبت کنید در غیر این صورت اگر به جای ایزو سعی کنید با سرعت شاتر عکس بگیرید با یک عکس مات رو به رو خواهید شد.

بسیاری از دوربین ها تنظیمات خودکار ایزو را ارائه می دهند که در در مقدار های پایین ایزو یعنی در شرایطی که نور کم نیست بسیار عالی کار می کنند و سریعا با انتخاب یک سطح ایزو شما را در عکاسی یار می کنند.

کاهش نویز در تصاویر با ایزو بالا

اغلب دوربین عکاسی های جدید نرم افزار های داخلی دذراند که با کمی مات کردن تصویر نقاط رنگی و نویز ها را در فایل های جی پگ jpeg از بن می برد. این سیستم را می توان با مقادیر دلخواه تنظیم کر و میزان آن را کم یا زیاد کرد. اگرچه بهترین مقادر همان میزان پیشفرضی است که برای آ تنظیم شده است. همچنین با نصب برنامه هایی مانند فتو شاپ می توان به افزونه ها و ابزرا هایی برای کاهش نویز در عکس ها دسترسی داشت که بسیار عالی عمل می کنند.

برای رساندن نویز به کمترین میزان در زمان بالا بردن ایزو شما باید :

• اپرچر و دیافراگم را به گونه ای تنظیم کنید که بهترین عمق میدان را داشته باشید
• ایزو را در سطح پایه قرار دهید و سپس سرعت شاتر را به گونه ای تنظیم کنید که بهترین اکسپوژر را تامین می کند.
• اگر سوژه شما مات می شود می توانید ایزو را بالاتر برده و سپس سرعت شاتر را هم بیشتر کنید.
• حتما از سه پایه استفاده کنید