لنز رتروفوکال

لنز رتروفوکال : ، یا لنز وارونه‌کانون، نوعی لنز واید است، که از طریق روند معکوس پیکربندی لنز تله فوتو ساخته می شود. این لنز به واسطه پیر آنژیو در سال ۱۹۵۰ میلادی در کشور فرانسه ابداع شد و هنوز هم در فرانسه این لنز دوربین عکاسی رابه‌ احترام نام مخترع آن، رتروفوکال آنژیو می گویند.

ساختار لنز رتروفوکال

یک لنز تله فوتو از دو دسته عدسی کاو و کوژ که در برابر هم قرار می گیرند ساخته می شود. این مکانیزم سبب کم شدن فاصله نخستین عدسی لنز با صفحه حساس عکاسی می‌شود. به این روش طول لنز کم شده و دیگر مانند قبل بزرگ و سنگین نیست. حال اگر این مکانیزم را برعکس کنیم، عدسی اول، بیشتر از فاصله کانونی لنز از سنسور فاصله می گیرد. این ابداع پتانسیل طراحی و ساخت لنزهایی با فاصله کانونی کمتر از نرمال را برای دوربین تک‌ لنزی رفلکسی ایجاد کرد. به دلیل بودن آینه در این نوع دوربین ها، فرصت نزدیک‌تر شدن لنز به حسگر برای ایجاد زاویه دید واید تر را نمی‌داد.

تاریخچه رتروفوکال

این اختراع در سال ۱۹۳۱ میلادی به واسطه تای‌لور و هوب‌سان در انجمن ثبت اختراعات بریتانیا به ثبت رسید. برای دوربین های تری استپ ساخته شد تا زمانی که تقسیم کننده پر نو پشت لنز فضای زیادی برای قرارگیری نیاز داشت و بنابراین فاصله کانونی پشتی بیشتری نیاز بود. این لنز با زاویه دید 50 درجه و دیافراگم حداکثر f/2 ساخته شده بود که فاصله بین قطعات پشتی و فیلم عکاسی را 10 درصد بیشتر کرد. جوزف بال بود که توانست تقسیم کننده پرتو نور را در این فضای به دست آمده جاسازی کند.

اما هنوز در دوربین های تک لنزی فضایی گذاشتن فضایی برای آینه منعکس کننده الزامی بود که کاربرد لنز های واید را دز زمينه طرح های متقارن محدود می کرد. اما لنز رتروفوکال این مشکل را با افزایش فاصله میان قطعات پشتی لنز با سطح مرکزی حل کرد که باعث شد عکاسی با زوایای باز تر در صورت نگه داشتن فوکوس نرمال ممکن شود.